Gerçek ailem kitabı. ''Katranı kaynatsan olur mu şeker, cinsine tükürdüğüm cinsine çeker.'' ... "Kendi içinde kabullendiğini biliyorum. Sen de bildiğin sürece bana 'abi' demesen de olur ufaklığım. Ben seni yine her zaman çok seveceğim ve ömrüm yettiğince koruyacağım." ... Küfür argo bulunur. Klişeler olur mu bilmiyorum ama elimden geldiğince olmayacak. Unutma sen yoksan bir kişi eksiğiz :) ♥️

Bazen kurduğun hayallerden de zarar gelir. Unutma. Öz ailesine yıllar sonra kavuşan genç bir kızın hikayesi. Yıllarca bir çok acıdan muzdarip olan Sancak ailesinin öz kızlarını bulmasıyla bir araya gelen bir aile... Kızlarının bir anda yaşadığı haberini alan Sancak ailesi her yerde genç kızı ararlar. Düşse de kalkmasını bilen, kızı için pes etmeyen bir baba... Sırtına saplanan her bir bıçağa rağmen kızını kolları arasına aldığında bütün acılarının keskinliği bir anda yok olur. Peki mevzu sadece burada mı bitiyor? Hayatını sır perdeleriyle devam ettiren, herkes tarafından terk edilmiş bu genç kız hayat ile savaşına daha doğduğu gün başlar. Acılarla geçen 18 yılın ardından gerçek ailesine kavuşan kızın içine çekildiği hayat ona yeni insanlar kazandırırken, Sancak ailesi gerçek bir aile olabilecek mi? İnsan sevdiğini kendi elleriyle ateşe atabilirdi. Yanabilirdi. Ateşine sevdiğini de dahil edebilirdi. Yakabilirdi. Ateşi başkalarına sıçrayabilirdi. Hayat işte, bir kişiden kaç kişi gider ki? O ateşte Eylül ile birlikte yanmaya hazır mısınız? Sadece Eylül ile yanmayacaksınız. Müphem; açık seçik olmayan, belirsiz. Eylül Vera Sancak.

"Yıllar sonra anneme kavuşmuş gibiyim Eylül." diyerek sardı beni abim. "Anne kokusu..." Saçlarımı koklayan abime karşılık beline sımsıkı sarıldım. Arkamda Ömer abimi hissettim. Saçlarıma öpücük bıraktı. "Kıskandım." diyerek Utku abim de kocaman açtı kollarını. Umut abim de aynı şekilde gelip sarıldığında, bu halimize güldüm ancak gülüşüm bile titriyordu. "Kardeşimi ezdiniz, çekilin." dedi Ömer abim. Beni ortadan çekti. Ayak ucumda kucağıma gelmeye çalışan oğlumun boyuna indim. Elimdeki hırkayı tereddüt etmeden sırtına geçirip kucağıma aldım. "Ömrüm boyunca saklayacağım bunu." ❃ "Yaralayacak sanacaksın, ama hep sen kazanacaksın. Üstlerine gitmeyi öğreteceğim." 03.11.2021 - 13.12.2021

Elefteria kelimesi Yunancada özgürlük anlamına gelir. Aile kitabı, klasik olanından. Ya da olmayanından.

Aden Mila. Deli dolu, hayatı yaşamayı seven on altı yaşında bir genç kız. Yıllar önce bir intikamın kurbanı olduğunu öğrendiğinde, gerçek ailesine alışabilecek mi? . . . "Her yenilgi bir başlangıç mıdır aslında? Her parçalanma , bir bütüne mi gider. Her acı, sevdaya mı dönüşür? Peki her aşk, bir gün söner mi alevinde?" "Bizimki sönmez, sarışın."

Annesinin ölümünün üzerinden henüz iki gün geçmişken anneannesinin ağzından kaçırdığı sır ile Sumru Özge'nin hayatı tepetaklak olur. Sumru Özge ise hem bu sarsıcı gerçek ile hem de hayatına yeni giren insanlara alışmaya çalışır. Bu hikaye, onların hikayesi. Yeniden doğuşun hikayesi.

İki mafya ailesinin kızları karışırsa ne olur; Biri Türkiye'nin güçlü mafya ailesi, Bir diğeri ise Italya'nın güçlü mafya ailesi. Gelin birlikte görelim...

Kartal Alaca vatanına aşık bir askerdir. Kimsesiz geçirdiği yıllardan sonra bir gün kapısı çalınır ve hiç ummadığı kişiler hayatına girer. • "Ne hissettin peki? İllaki bir şey hissetmişsindir." "Bir insan yetimhanede büyüyorsa bunun iki sebebi vardır, ya annesi ve babası ölmüştür ya da terk edilmiştir. Bana terk edildiğimi söylediler. Ben de hiç beklemedim. Gözüm hiç kapıda takılı kalmadı. Hiç yokluklarını çekmedim çünkü hiç varlıklarıyla karşılaşmadım. Doğanın bir kanunu bu belki de bilmiyorum. Bu yüzden onu ilk gördüğümde ne tepki vereceğimi bilemedim. Belki biraz yabani davrandım, ama ben baba ne demek hiç bilemedim." •

[tamamlandı] "Görüyor musun bakışlarını," dedi kulağıma doğru. "Kuduruyor." Buraya nasıl düşmüştüm bilmiyordum. "Gözlerindeki tehlikeyi görüyor musun diye sordum," dedi omzumu sıkarak. Yutkunarak başımı salladım. "İşte senin bu adamın döllerinden olmana imkân vermiyorum çünkü pısırığın tekisin. Sırf ceza alacaksın diye yaşıtından dayak yemeyi kabullenen, gücünü hiçbir şekilde kullanmayan korkak birisin." Omzuma attığı elini tutarak tiksinircesine vücudumdan uzaklaştırdım. Ondan ayrılıp yerimde doğruldum. "Senin döllerinden olabilirim çünkü sen de bir boka yaramayan korkak herifin tekisin, değil mi baba?" • 'Bazı yerlerinde mantık hataları bulunmaktadır, anlayışınızı diliyorum. Keyifli okumalar.'

TAMAMLANDI✔ "Selam! Artık kaç gün kaldığını saymayı bıraktım... Ama biliyorum az kaldı. Gidiyorum. Gitmek zorundayım. Ölüyorum... Her gün geçtikçe ölümün fısıltısını daha net duyuyorum... Duymak zorundayım. Bugün yine unuttum. Evimin yolunu unuttum... Saatlerce yürüdüm. Ama neyse ki çantamda bir kağıda adresi yazdığımı sonradan hatırladım. Yoldan geçen herhangi birine sordum evimin adresini. Şimdi ise yine buradayım... Öylece gitmek istemiyorum. Bir şeyler bırakmak istiyorum bu dünyaya. Ben Deniz... Deniz Vural. Ve bunları izleyen kişi , her kim olursan ol unutma beni olur mu? Ben ölmek istemiyorum. Beni hatırlayacak birileri kalmadığı zaman ölmüş olacağım... Ve lütfen , lütfen ölmeme izin verme!" • Aile-abi kurgusu yazmaya doyamadığım için aklındaki diğer kurguları bir kenara çekip buraya geldim! • MoonLoverrss •