"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

[Tamamlandı] ✅ Yavaş adımlarla yanına doğru ilerledim topuklu sesini duymuş olucak ki kafasını kaldırıp bana baktı baştan aşağı süzüp donmuş bir ifadeyle bana bakıyordu. Yutkunduğunda gözlerim adem elmasına kaydı yukarı aşağı inişini. Derin bir nefes alıp bana doğru geldi tam önümde durup yüzüme doğru yaklaştığında burnum boynuna değiyordu,istemsizce kokusunu içime çektim, gözlerim kapanmıştı, biraz daha eğildiğinde yutkundum "ne yapıyorsun be adam beni sarhoş etmeye niyetli." İki elini belime sarıp beni kendine çekti dudaklarını boynuma sürtüp yavaşça öptü dudaklarını tenimden ayırmadan kulağıma doğru yol çizdi dudaklarıyla kulağıma fısıldayarak konuştu... Not:Biliyorum çok yanlış kelimeler var ama düzenlenecek kitap ^| Başlama Tarihi : 01/01/2021 |^ ^| Bitiş Tarihi : 04/06/2021 | ^

Ellerini yavaş ve sakince belime yerleştirdi. Vücudumdaki hissettiğim titreme nasıl bir tehlikede olduğumun habercisiydi. Kulağıma eğildi nefesi ciğerlerimin en derinine kadar inerken. kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu. "Sen benimsin küçüğüm" dedi sakince kulağıma kullandığı cümle tüylerimi diken diken ederken üzerimdeki küçücük havluyu çekti ve yere bıraktı. dikkatlice beni incelerken refleks olarak ellerimle vücudumu kapatmaya çalıştım. ellerimi tuttu ve beni duvara yasladı. " Benim olanı benden gizleme küçüğüm"