son fırtına, ağacı devirdi. bizler, uçurduğu birkaç yaprak, boşlukta yolunu şaşırmış, ümitsiz ve şaşkın, meçhul bir geleceğe doğru, yalpa vurup duruyoruz.
hiç gelmeyen,
gitmişlere ithafen.
-
yirmi iki mayıs
o'nun, bilmediğim ismine
baş üstümde yer ayırmıştı.
yirmi iki mayıs
o'nun benden hiç gitmeyeceğinin
kanıtıydı.
-