Bir insanın gözlerinde saklı olan duyguları hiçbir zaman anlayamamıştım ama şimdi tek nefeslik uzağımdaki gece kadar karanlık gözlerde bildiğim ama dile dökemediğim, dökmekten korktuğum duygular en çıplak halinde açlığını utanmadan yansıtıyordu harelerime. Evet çoğu zaman gözlerinde o duyguyu görür farklı anlamlar yüklerdim fakat şimdi bu kadar yakınımda olup gözlerime o açıkla bakınca tek bir anlam çıkartabiliyordum. "Evliyim!" dedi. "Biliyorum!" dedim fısıldayarak. Sözüme inat kalbim yerinden çıkacak kadar hızla atmaya başlamıştı. Nefes nefese kalmışcasına inip kalkan göğsüm katlanamaz bir hal alırken lanet ettiğim soluklarım önce çenesine daha sonrada o çıkık adem elmasını çarpıyordu. Onun da solukları benimkilerden farksız değildi ama benim aldığım her nefes onun ağzından çıkan sıcak nefesti. Gözlerimiz amansız bir savaşın içindeyken kapının hemen arkasında karısının ismini seslenmesi bile bu savaşı ateş kese ikna edemiyordu. Giderek yaklaşan ayak seslerine inat nefeslerimiz daha da hızlandı. Onun hırçınlaşan ve boğazından gelen hırıltıları yarı kapalı gözlerle izlemem bacaklarımı tir tir titretirken en sonunda da hissetmememi sağlayacak bir güçsüzlük bıraktı. Kapı kolunun çevrilmesiyle korkum tavan yaparken o tek koluyla beni tuttuğu gibi duvara yasladı ve yüzünü yüzüme daha çok yaklaştırdı ta ki burunlarımız değene dek. O ufak dokunuş bile dengemi sarsmaya yetmişti. O an kapıyı açmaya çalışan birinci karısını bile unutmuş yaygın yerine dönen gözlerine gözümü kırpmadan bakmaya devam ettim. Sonunda nefesini nefesime katarak konuşmaya başladı. ... Bu hikaye batıda yaşayan ama halen geleneklerini ve acılarını yaşatan topulumların bir adamın ve iki kadınının hayatını nasıl değiştirdiğini anlatıyor. Töre kitaplarına hem uzak hem de yakın bir kitap diyebilirim.

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

Geçmiş bir hayalet gibi peşinizden geldiğinde, ona boyun eğmekten başka çareniz kalır mıydı? İlkim Çetin, yıllar sonra döndüğü üniversitede artık başarılı bir akademisyendi. Hayatını yoluna koymaya çalışırken karşısına çıkanlar onu yeniden yıllar öncesine götürmeye çalışsa da İlkim'in bunu kabul etmeye pek niyeti yoktu. Yıllardır peşini bırakmayan anılar, geçmişin acı hatıraları ve yeri hiç silinmeyen bir adam. Emir Feza Dağlı, senelere yayılan acısının en sonunda biraz olsun dindiğine inandığında, hayatını altüst eden kadınla yeniden karşılaşacaktı. Yıllardır onu yiyip bitiren sorulara cevap alamasa da pes etmek aklının ucundan dahi geçmeyecekti. Seneler süren bir bilinmezlik, zamanın acımasızlığı ve etkisi hiç geçmeyen bir kadın. İki yaralı kalp, yeniden birbirinin yörüngesine girdiğindeyse bu kez hiçbir şey yıllar önceki gibi olmayacaktı.

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

"Beni özlediğini biliyorum, hala beni istediğini biliyorum Ömür. Duruşun değişmiş, gülüşün ve kelimelerin... Ama gözlerin... Onlar hala aynılar ve sen ne kadar itiraz edersen et, onlar hala beni sevdiğini söylüyorlar..." *** Erez Gündoğdu o serseri gülüşü, alaylı sözleri ve kobalt mavisi bakışlarıyla dünyaca ünlü bir ressam ve fotoğraf sanatçısıydı. Biraz uçarı, biraz delidoluydu ama bir kış günü fitili ateşleyen o yeşil bakışlara vurulduğunda durulmuştu. Ömür Göktepe ise; ailesinin baskısı altında yaşayan ve 19. doğum gününe dek bunları hiç sorgulamayan ürkek, çekingen bir genç kızdı. Ancak ilk kez doğum gününde kuralları çiğnemeye karar verdiğinde ve kendini yeni bir maceraya attığında ölümün kıyısından döneceğini ve bir yabancının kollarında aşkı tadacağını hiç düşünmemişti. Ve ansızın o kollardan kopup yıllar sonra bir kış günü onları buluşturan kar taneleri yeniden şehre yağdığında artık her şey değişmişti ve aşk, bu kez kar tanelerinin değil nefretin ve pişmanlığın altında ezilmişti... *** Nar Bülbülü ve Sevda Çiçeği hikayelerinde tanıdığınız Erez Gündoğdu'nun hikayesidir. Seriler birbirinden bağımsız oldukları için ayrı ayrı okunabilir. Sevgiler, KadifeKelimeler... *** Hikayelerim isim haklarıyla birlikte noterde adıma kayıtlıdır. Çalıntı ya da izinsiz kullanmak durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi... ''Halide sana deli gibi aşık!'' En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali Deniz'in insanın içini üşüten sesini duyduğumda kalbim buz tutmuştu. "Şimdi git o arkadaşına söyle! Bin tane kalbim olsa birini bile ona vermem!"

"Ben sana diğerleri gibi gelmedim. Ben sana zorunluluktan geldim. Beni asla çıplak çizemezsin!" Yüzündeki gülümseme hala yerli yerindeydi. Davetkar bakışları bedenimi baştan sona turladı ve dudaklarındaki kıvrım büyüdü ve yanaklarındaki vadiler ortaya çıktı. "Seni çıplak çizeceğim küçük kız. Lakin bu bedenen değil, ruhen olacak."

Hazan, iç içe olduğu tüm sorunlarını büyük bir savaşla görmezden gelerek hayatını sıradan bir mahallede devam ettirmeye çalışan genç bir kızdır. Bu deli dolu, cesur ve komik genç kız beklenmedik bir şekilde, daha önce hiç göremediği karşı komşusu Yüzbaşı Serdar' a aşık olur. Hazan, o pervasız karanlıkta, adeta ışık hızıyla genç adama çarpılırken hayatlarının, asla tahmin edemediği bir huzurla değişeceğinden ise bir haberdir. Serdar, kendi hayatında karanlıklar içindeki ketum ve sinirli hallerini bir kenara ittirmeden dünyasını durduran Hazan' ı günlerce, haftalarca sessizce izler. Adam, gördükleri karşısında girdiği sinir krizlerinde içten içe genç kızı çözmeye çalışır fakat bu, umduğundan daha zordur. Onu sokak ortasında voleybol oynadıktan ya da gece mahallenin kafesinde sahne aldıktan sonra elinde bir tabak sarmayla kapısında görmek genç adamı bilinmez bir meraka ittirir. Hazan' in birbirinden farklı güzel, tatlı. sinirli, dediğim dedik, baştan çıkartıcı ve küfürbaz halleri Serdar'da daha evvel rastlamadığı çağrılara yol açarken ikili çok kısa sürede kendini büyük bir kargaşada bulur. Hazan' ın sır dolu, eğlenceli ve bir o kadar da duygu dolu hayatı Serdar' ın fevri ve korkutucu hallerindeki karanlıkla buğulanırken hayatları hiç beklenmedik bir anda, aynı yöne, sarmaş dolaş şekillenecektir... ? Serdar kollarını bedenime sardı, yüzümü göğsüne yaslarken de o kalın ve kaba sesiyle "Ben varım." Dedi. Sesiyle soluğu titrek, boyumu aşan kalbi gümbürder vaziyetteydi. "Artık ben varım biliyorsun değil mi?" Sinirliydi evet ama bana değildi bu öfke. Biliyorum, o bu sinirle dokuz köyü yakardı da benim saçımın teline zarar vermezdi. "Bırak dokunmayı, üzerine değen en ufak bir bakışı yeryüzünden silerim. Sen gül diye, herkesin so

Yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır. "Senin seviyorum deyişlerin," dediğimde Mirza'nın kalbimin içine soktuğu bıçak daha çok batmaya başladı. "Senin kurban oluşların..." Bıçak bir kez daha çevrildi. Gözlerimden akan yaşlar yanaklarımda durdu. "Senin uğruma ölüşlerin..." Ona baktım. Gözlerinin içine baktım. "Senin sevdan yalan olabilir." Bıçak durdu. Kalbim durdu. "Ama benim sevdam gerçekti." * 16.01.2021

İtalya'nın üzüm bağlarıyla meşhur kenti Chianti de bir şarap üreticisi olan Bade Işık, küçük yaşta annesiz kalmış, hayatta tek başına mücadele eden genç, güzel bir kadındır. Kibar ve ağır başlı bir kişiliğe sahip olmasına rağmen sivri dili, kıvrak zekası ve cesaretiyle herkesin dikkatini çekmektedir ve hiç şüphesiz birinin daha dikkatini cezbedecektir. Bu kişi Akın Karakurt'tan başkası değildir. Genç adam trajik bir hayat hikayesi olan Bade'nin hayatına bir tesadüf eseri girecek fakat çıkışı o kadar kolay olmayacaktır. Akın Karakurt oldukça disiplinli, sert ve tüm hayatını emekle kurmuş genç bir iş adamıdır. Hayatta hiçbir zaman yenilgiyi tatmamış ve tek başına mutlu olabilen bir adam olsa da bir gün işler değişir. Öyle ki en yakın arkadaşının başına gelen talihsizliği temizlemek adına atacağı adımlar yüzünden hayatı çalkantılı bir döneme girecek, diğer yandan Bade'nin hayatına adım atışıyla ilk defa aşkı ve de yenilgiyi tadacaktır. Akın ve Bade'nin geri dönülemez bir şekilde bir araya gelişi ise bir gün Bade'nin babasından gelen kötü haberle olacak, genç kadının ruhunda açılacak olan çatlaklar hayatının en zor dönemlerinden birini yaşayan Akın tarafından sarılacaktır.. Bu vakitten sonra birbirlerinden kopmaları mümkün olmayan bu iki gencin başlarına gelecek olan tehlikelere karşı her zaman tetikte olmaları gerekmektedir. Bedeli ise ağır olacaktır. "Öpüşürsek ve arada gülümsersem bil ki hayatlarımızı mahvetmek üzereyiz." Bade IŞIK "Ben tüm ilişkilerimde galiptim, ilk defa yenilgiyi yaşıyorum. " Akın KARAKURT NOT:Bölümler numaralandırılmıştır. O s