Silinen Anıları tek hatırlayan eğer sadece deli gibi atan kalbiniz ise en çok yarayı da kalbiniz alacak. Elleri ceplerinde, gece karası gözlerini etrafta gezindirip en son gözlerimde durdu. "Ee bu boş evde mi yaşıyorduk biz?" Her bir eşyasını özenle seçtiğimiz her bir noktasında hatıralarımızın olduğu boş eve umutsu...
Kadifekale ve Limontepe mahallesine hoşgeldiniz! 💐 Unutmayın burada her şey 'Mahalle Arasında.' 💙
Kabuk bağlamaya yüz tutmuş yaralar; hiç iyileşmez miydi? Yaralarım vardı benim; hep kanayan, hiç iyileşmeyen. Kalabalık içinde boğulurken, kendi yalnızlığında ölen biriyim. Sevdiğimi sandığım insan ile varlığından yeni haberim olan insan arasında seçim mi yapacaktım, kalbimin götürdüğü yere mi gidecektim? Çok zordu...
