Het bloed suisde door mijn oren en mijn hele lichaam zat vol met adrenaline. Opeens besefte ik wat ik aan het doen was. Ik was op klaarlichte dag geld uit DE beroemde trevi-fontein aan het stelen, dat eigenlijk voor een goed doel bestemd was. 'Love like Spaghetti' is een romantische komedie over de zeventienjarige Lucy. Haar reis naar Italië met een jongen die ze helemaal niet kent, is niet altijd even makkelijk. Autopech, diefstal en nog veel meer maken de reis moeilijker dan die zou moeten zijn, maar Lucy en David weten er altijd het beste van te maken. Hoe zou de reis verder verlopen? Humor #2

Valentijnsdag, Het was de dag dat mijn vader de strijd tegen een ziekte die hem langzaam kapot maakte had verloren. De dag dat het huis opeens veel leger leek en de dag dat het doel in mijn leven opeens duidelijker werd. Ik wilde dat zo min mogelijk mensen de pijn hoefde te voelen die ik na zijn dood had gevoeld. Ik wou de mensheid iets geven wat ik niet kon krijgen: een leven met een complete familie // aan het herschrijven //

"It is your choice," he said, stepping so close to me that our lips were almost touching. "Either do what I say - or get another job." My heart stood still as I gazed up into his deep, dark, dangerous eyes... In a world where women's only role in life is to sit at home and look pretty, Lilly is determined to fight for her freedom. There's only one problem: a powerful man blocking her way.

{KORT VERHAAL... soort van O_o} Wie heeft er geen vlinders in zijn buik gevoeld door het zinnetje 'is aan het typen' *winkyface*

Roslyn is verliefd. Op de jongen die ze al weken stalkt in de bibliotheek. Wéken. En wat als er ineens wat gebeurt dat alles zo over hoop gooit dat haar leven voor eens en altijd zal veranderen? Ooit had ik beloofd om wat van mijn korte verhalen hier te uploaden zo lang ik nog niet verder zou gaan met Schijn Bedriegt. Zie hier: Gangpad C! Misschien komt het sommige lezers bekend voor. Dat kan, want met dit verhaal heb ik de schrijfwedstrijd van Luitingh-Sijthoff gewonnen! Ik heb ooit een link gedeeld van dit verhaal, maar die is nu verwijderd en ik wilde het toch wel graag op Wattpad zetten. Enjoy!

* “Het appartement valt zeer in de smaak bij anderen, er is geen tikkeltje ergernis die je zal hebben als je hier woont.” “Waarom staat het dan al 2 jaar lang leeg?” Emily is verhuist naar een nieuwe stad voor een nieuwe start. In haar oude dorp had ze veel problemen en ging ze met de verkeerde mensen om. Ze besluit een simpel appartement te kopen in een flatgebouw. Maar zij had nooit verwacht dat ze elke nacht om precies 2:59 wakker zou worden van het geschreeuw van haar buurjongen. “Wij waren volgens mij de enige in het hele flatgebouw die om precies 2:59 allebei tegelijk wakker werden.” ▲ Dit boek is fictie. De activiteiten/gebeurtenissen in dit verhaal zijn bedacht door mij en zijn niet vastgesteld door een deskundige. Nogmaals, het is fictie. Fanfictie om precies te zijn. Achievements: Fanfiction #5 - January 28th 2015 Teenfiction #11 - November 25th 2014 Paranormaal #2 - September 5th 2014

#1 Romantiek #1 Populair

En dan? Dan loopt een weddenschap helemaal anders uit dan je verwacht had. Sterker nog, het verandert je leven. Alexis Miller is een doodgewoon meisje met een doodgewoon leven. Tot de avond dat ze een weddenschap aan gaat met haar vrienden. Dé weddenschap. Ze krijgt een lijstje met een tiental jongensnamen opgeschreven en nu is het haar taak om ze te versieren en daarna te dumpen om zo naar de volgende te gaan. Wanneer ze de lijst bekijkt, denkt ze dat het haar wel zal lukken. Of ja, tot dat ze de laatste naam ziet staan. De naam van de beruchtste jongen van haar school. En zij moet hem versieren? Ze kan natuurlijk nog altijd opgeven, maar zo zit Alexis niet in elkaar. Ze zal er alles aan doen om hem te versieren. Alles. De weddenschap, hij veranderde alles. Alle rechten voorbehouden ©2014 Jolientje

Daar staat hij dan. Voor me neus. Alexander. Al die jaren had ik gewoon een broer. Jaren had ik hem niet gezien. Hoeveel? 9, 10? En toch heb ik hem gemist. Sinds ik weet dat ik een broer heb. En dat nog geen 2 tot 3 weken. Even heb ik weer een gevoel dat ik ga flauw vallen. Maar al gauw is dat gevoel weg. Ik wil ineens huilen, van verdriet. Dat ik niet wist van zijn bestaan. En van mijn moeder. Dat ik dacht dat ik niemand had. Ik wil schreeuwen, van frustratie. En van woede. Omdat ik niets van hem af wist, en omdat hij geen contact heeft gezocht. Terwijl hij waarschijnlijk wel een goede reden heeft. Maar ook omdat ik dit alles niet begrijp. Ook wil ik lachen, vanwege geluk. En hem knuffelen, vanwege het feit dat ik niet alleen ben. Maar ik doe geen van alle. Ik doe wat ik altijd heb gedaan. Ik loop weg. ---- Ontmoet Audrey Stuart, een meisje van 15 jaar. Haar moeder is overleden toen ze nog klein was. Haar vader is druk met werken, en slaat haar soms. Maar meestal was ze gewoon alleen thuis zonder, haar vader. Wat ze niet weet is dat haar vader vele geheimen voor haar verborg. Uiteindelijk stuurt haar vader Audrey naar een internaat. Audrey baalt er van, maar dat gevoel gaat al snel weg wanneer ze 2 goede vriendinnen krijgt. Maar dan is er nog de jerk van de school. Austin Williams. Hij kan elk meisje om zijn vinger winden. Alleen werkt dat niet bij Audrey. Dat is ook meteen de reden dat Audrey en Austin elkaar haten. Maar zal dat gevoel veranderen? En dan is er nog de mysterieuse Alexander, die het verhaaltje, wanneer de happy end in zicht is, omgooit. Maar is dat zijn schuld, of ook die van een ander bekend iemand? ------------------------------------------------------------ Alle rechten behoren aan mij, niks is na-ge-aapt! Dit is mijn eerste boek! (Er staat een ouderklem op, maar dat heeft wattpad gedaan. Dus wat mij betreft kies je zelf of je het leest. Maar er staat misschien wat grof taalgebruik in. dus..) -Hope you like it!- :D

Als iemand me twee weken geleden zou hebben gezegd dat ik met een vreemde in een oud busje zou stappen had ik diegene raar aan gekeken. Als diegene me verteld had dat die vreemde een arrogante jongen was waar mensen spontaan bang van worden had ik heel hard gelachen. Dat zou ik nooit doen. Nooit. Maar waarom zit ik hier dan toch, in the middle of nowhere, met ene Harry Styles en één of andere bucket list?!