Banka da sıradan bir gündü inci için, günler zorla geçerken her zaman ki gibi işin bitmesini hevesle bekliyor, saatler sayıyordu. Taki bir grup hırsız koskoca bir şanssızlık içerisinde onun olduğu bankayı soyana kadar. "Sansar bu kız personellerden biri, tıktığımız odadan çıktı napalım?" Yaklaşık on tane adamın gözleri hızla bana dönerken, yüzlerinde ki maskelerin korkutuculuğuyla nasıl bir işe giriştiğimin aptallığı yüzüme vurdu. "Kafayı mı yedin lan sen?" Yutkunurken, beklemediğim bir anda beni tutan adam başka bir adama doğru fırlatırcasına itekledi. "Paralar hazırsa acele edin! beş dakika içerisinde çıkmamız lazım" Sadece gözüken gözleri ve dudaklarıydı, karşımda ki adam yavaşça gülümsedi ve bu hiç samimi bir gülüş değildi. "Bunuda alın, patron ne yapacağımızı söyler gidelim!" (+21 DİKKAT!) HADİ GEL, DEVAMINI BERABER OKUYALIM..❤️‍🔥

"Burası... benim evim değil," diye fısıldadım, sesim titrek ve zayıftı. Massimo hafifçe başını bana yaklaştırdı, gözlerini yüzüme sabitleyerek beni inceledi. "İtalya'ya gidene kadar burası senin evin," dedi, sesi yumuşaktı ama arkasında sert bir kesinlik vardı. "Yeni hayatına hoş geldin, piccola mia. (Küçüğüm)" "Evime gitmek istiyorum," dedim, boğazımdaki düğümü bastırarak. Massimo hafifçe gülümsedi ama bu gülümseme eğlenen birinin gülümsemesi değildi. "Aslında seni zaten yanıma alacaktım..." dedi ve başını hafifçe yana eğerek beni süzmeye devam etti. "Ama duymaman gereken şeyleri duydun, Amore mio (Sevgilim). Bu yüzden, her şey benim için daha da kolaylaştı." "Benden ne istiyorsunuz?" dedim, sesim hala titriyordu, en azından konuşabiliyordum. "Size istemeden bir şey mi yaptım? Bakın, özür dilerim. Ne yaptıysam pişmanım. Lütfen... bırakın gideyim." "Gitmeyi artık unut, bella mia (Güzelim.)" Nefesim kesildi. "Bundan sonra burada, benim yanımda olacaksın," diye devam etti. Parmağını hafifçe çeneme dokundurup yüzümü kendisine çevirdi. Gözlerini gözlerime kilitlemişti, kaçmamı istemiyordu. Kaçamayacağımı biliyordu. "Ve yakında..." Gözleri karanlık bir ateş gibi parladı. "İtalya'da, yeni bir başlangıç yapacağız." İtalya... Yeni bir başlangıç mı? Boğazımdaki düğüm daha da sıkılaştı.

Eren ailesinin biricik oğlu konaklarındaki öksüz hizmetçiyle karşılaşırsa...

Eve dönüşüm bir sürpriz olacak, annem, babam ve abim fazlasıyla şaşıracak ve sevineceklerdi. Onlara sıkıca sarılacak sonrasında annemin sıcak yemeklerini yiyecek, yatağımda huzurla uyuyacaktım. Planlarım bunlardı. Nereden bilebilirdim ki annemin ve babamın soğuk tenleriyle, atmayan nabızlarıyla karşılaşacağımı. Canım yandı. Canım anne ve babamın cesedini gördüğümde çok yandı. Katil... Onunla aynı evdeydim. Nefesi yakınımdaydı. Onu görmedim ama hissettim. Sonra karanlık çöktü. Uyandığımda bir not vardı yanımda: Saatlerce seni izledim. Yıllarca izleyebilirim. Çok güzelsin Tanrıça. O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Her siyah gül, her not, her sessizlik beni biraz daha içine çekti. Her şey üzerime yıkılırken bir tek o sarsılmadı: Boran. Yeni hocam, yeni nefesim... Hayatım paramparça olmuşken, bana bakınca hâlâ beni görebilen tek insan. Ben artık sadece bir öğrenci değilim. Ben, av ve avcı arasındaki çizgide yürüyen bir hafızayım. Bir kadınım. Bir kız evlat. Bir tanığım. Ve belki... sıradaki kurbanım.

Ashford Lisesi'nde karanlıkla aydınlık aynı koridorda yürüyordu. John Donovan, korkunun adıydı; Olivia Walker ise umudun sesi. Ve kader, ikisini birbirine doğru çekiyordu.

'küçük bir kız çocuğu evlat edinen Mark kız çoçuğu büyüdükçe güzeleşeyodu ve bu markın ona karşı hissler beslemesine neden oluyodu'

Normal bi yaşantıdan birine ait olma duygusu ile başlayan bi hayat ( +18 )

Bir bdsm hikayesidir İçerisinde ageplay petplay gibi fanteziler de olacaktır lütfen rahatsız olacaklar okumasın

Dershanede -öğrenci öğretmen- kurgusudur. Yetişkin içerik barındırır. (Pedofili gibi bir durum söz konusu değildir) Bu kadar ciddiyet yeter aşkolarr şimdi eğlenelim gülelim. 💓 - Ve sen güzelim Bir yandan konuşurken aynı zamanda parmakları ile kilodumun üstünden kadınlığıma baskı yapıyordu. -Altımda yalvarıcak kadar ileri gittin.