Kanatlı denizatından üç başlı yılana kadar fantastik canavarları, hançerleriyle, pençesiyle, kılıcıyla ve altın yayıyla savaşan kahramanlardan, kurduyla savaşan kahramana kadar okuyacağınız fantastik bir macera... Yaşadığı ülkenin gerçekleriyle bir bir yüzleşen ve maruz kaldığı olumsuzluklara rağmen yılmayı asla düşünmeyen bir gencin aile sırlarını ve ailesinin sırlı dostlarını tanıması ile değişen hayatını konu alan bir hikâye... Sırlar, sınavlar, düşmanlar. Ve pek tabii sevgiye dair en güzel suların özlerine layık olan efsuni... Nefsinden bir parça ile yüzleşmek mi zor olan? Doğu Karadeniz masallarından fırlamış canavarlarla yüzleşmek mi? Zihin Dünyası mı hoş olan? Gerçek Dünya mı? Saflığın Muhafızları mı güçlü olan? Her biri bir yerden fırlayıveren sırlı düşmanlar mı? Asena mı? Kara Koncolos mu? Eya mı? Yoksa tüm bunların Dünyasına yeni dahil olan Ula mı? Coğrafyamızın kültürüyle beslenen, şiirlerle süslenen yerli süper kahraman kurgusu... Dipnot: Çalışmanın tamamı kurgudan oluşmakta, hiçbir kişi ya da kurum ile alâkası bulunmamaktadır. Kitap kapağı yetenekli çizerimiz Ataner Sevindik tarafından çizilen ve kitaba özgün olan bir kapaktır. Tıpkı içerik gibi kapak da telife tabidir.

İlk on bölüm harici yayında değildir. Bölümlerin kalanını Dream'dan okuyabilirsiniz. "Kalbi atan tek kişi olarak, fazla ses çıkartıyorsun." diyerek gülümsedi Adin, yanına gittiğimde, daha bir kaç saat önce sinirden kuduran o değilmiş gibi. Bense sadece yutkunarak önce ona, sonra etrafa baktım. "Ne oldu? O koca dilini yuttun sanırım?" "Gülümsemene alışık değilim malum." dediğimde daha da genişledi gülümsemesi. "Kan gördüğüm zaman hep mutlu olurum." diyerek eliyle belimden tutup beni kendisine çekti. Görünüşe göre bahsettiği kan benimkiydi. Acaba Dora'nın çığlık atma dediği yer için tam şu an uygun olur muydu? "Çığlık mı? Ama ayıp." Tam kulağımın dibindeydi Adin'in dudakları. "Bunun için daha sonra ödeşebiliriz. Bir kaç saat sonra sen de kan gördüğünde benim kadar mutlu olacaksın çünkü." diye fısıldadiktan sonra kolye benimle bütünleştiğinde hissettiğim acının aynısını hissettim bir anda. Gözlerim kapanmaya başlarken, düşmek üzere olan boynumdan tutup beni yere yatırdı Adin. Daha sonra boynumdan sızan kanın tam altımdaki platformu yavaşça doldurduğunu gördüm. Kanlar platformdaki tek yerde birleştiğinde Adin birkaç adım geri çekildi ve platformda bir ışık patlaması yaşandı. Bu sırada karanlıktan büyük bir maç kazanılmışçasına galibiyetin sevincine benzer sesler yükseldi. Kazanan tam olarak kimdi, henüz bilmiyordum.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Vampir Avcı ve Büyücü Akademisi Gizemlerle dolu bir akademi macerasına varmısınız... Herkesin ne kadar kendine ait krallığı olmasına rağmen herkes VAB AKADEMİSİ 'ne gidicektir. Vab Akademisi Vampir Krallığı , Avcı Krallığı ve Büyücü Kırallığının yani namı değer şeytan üçlüsünün tam ortasında bulunan bir akademidir. Bu akademide krallıklardan gelen öğrencilerin kendine özel güçlerini bulabilmeleri ve doğru bir şekilde kullanabilmeleri , aynı zamanda da kendilerini geliştirebilmeleri için en iyi yerdir. Krallıkların düşmanlığını bitirebilicek kadar güçlü bağları vardır...