Ona silahımı doğrulttum fakat o bir çiçek uzattı bana. dom'um kapak için teşekkür ederim, ellerini öpüyorum ♥️

Uyku artık eskisi kadar kolay gelmiyordu. Bokuto bunun farkındaydı, şimdi Akaashi de öyle... Bokuto Koutarou + Akaashi Keiji (Haikyuu!!) ✧ THIS IS A TRANSLATION! The original story is by LittleLuxRay on Archive of Our Own. Bu bir çeviri kitabı, orijinal hikâye Archive of Our Own sitesindeki LittleLuxRay kullanıcısına ait. [ kapak fotoğrafı © ilovehina, wattpad┊fanart © bikku__2, twitter ] In Another Life'ın ilk Türkçe çevirisidir. ✧ gördüğü en yüksek tagler: bokuaka#1 sad#1 haikyuu#1 angst#1

"Ne ölüm ne kalım, ama yine de acıtıyor."

Xiao Zhan, yüzündeki gülümsemeyi silmeden dudakları arasında tuttuğu sigaradan uzun bir nefes alıp havaya bıraktıktan sonra yanında duran iş arkadaşına döndü ve ince parmaklarının arasında tuttuğu sigarayla tam karşılarında eylem yaptıkları için karakola getirilen üniversiteli öğrencileri gösterdi. Daha doğrusu eylemin başındaki sarı saçlı, asi genci göstermişti. "Şu çocuk var ya, sarı uzun saçlı. Benden ölesiye nefret ediyor." Zhan'ın arkadaşı başını onaylamazca sallayıp gülmüştü. "Çok normal değil mi? Hem polissin hem de devletin tarafındasın. Bu devrimcilerin nefret ettiği tipsin." Bu Xiao Zhan'ı tatmin etmemiş gibi dilini şaklatarak sigarasından bir nefes daha çekti. "Hayır, sizden sadece nefret ediyor ama beni öldürmek istiyor gibi." Tam da o an Wang Yibo, kanayan kaşına ve patlamış dudağına rağmen kara gözlerini korkusuzca Zhan'la buluşturmuştu; Başı dikti, dudakları hafifçe yukarı doğru kıvrılmıştı. "Yine karşılaştık, Komiser Xiao."

faustusjj Şimdi yalnızca, silikleşmiş bir anıdan ibaretsin.

"Bana karşı acımasızsın Taehyung, merhametinde bile bir acımasızlık var." Bu hikayenin yazarı 'eraworld' olup, hikaye ile ilgili tüm haklar kendisine aittir.

Biliyorum sen de üzüldün ama ben bittim artık, mahvoldum. Beni sen mahvettin demiyorum ama mahvoldum. "Dayanabileceğimizi sandığımızdan çok daha fazlasına dayanabiliyoruz." demişti Frida, ben artık dayanamıyorum Jungkook, senin için bile olsa dayanamıyorum... Bu hikayenin yazarı 'hunfornini' olup, hikaye ile ilgili tüm haklar kendisine aittir.

Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğini anlamanı istiyorum. Amacım kendimi sana affettirmek veya bana olan nefretini azaltmak değil, omzumdaki bu ağırlıktan kurtulmak sadece. Çünkü zaten burada her gün, birbirinden kötü onlarca hikaye dinliyorum. Zırvaladığımı düşünebilirsin, ama hapiste olmak beni öylesine değiştirdi ki... o tanıdığın hırçın Jungkook yok artık. Bunu da ben yazdıkça anlarsın zaten, her şeyden bahsedeceğim çünkü. Ben henüz on yedi yaşındayken tanıdığın, büyüttüğün, sevdiğin, sevmeyi öğrettiğin, bağlandığın, kendine bağladığın, yaraladığın ve ruhen öldürdüğün Jungkook'u, onun ağzından anlatacağım sana.

Kaçırdık zamanın ipini eski ağaç evin içinde bulamasın bizi kimse bakmasak da göz göze başın dizimde kal benimle. -Kimlerden.

紫色丁香花 - mor leylak Bir krallıkta "Kır Generali" lakabı duyulduğunda karanfiller kanayarak can verirdi. Xiao Krallığında bu lakap duyulduğunda ise kuruyan kırmızı karanfiller, hayata dönmüştü. 'yizhan for plaka24