Aşk insanı henüz kaçındayken bulur? Aşk ilk görüşte mi olmalıdır yoksa her görüşte mi? Peki ya bir insan yıllar sonra birine aşık olur mu? Leyla illa Mecnun'a, Kerem illa Aslı'ya mı aşık olur? Kerem ve Leyla birbirini sevemez mi? Leyla abi dediği Kerem'e, Kerem kardeş bildiği Leyla'ya aşık olamaz mı? Peki , hayat şartları onları buna zorlarsa? Peki mahalle baskısı onları evliliğe sürüklerse? Hala aşka direnebilirler miydi? Yanlış anda yanlış yerde yanlış kişilerin bir arada bulunmalarıyla gelişen doğru bir aşk... Peki bu aşkın ilk sınavı aynı zamanda son sınavı da olacak mıydı? . . . "Bir de, beni mi çok seviyorsun onu mu sorusunu sorun tam olsun!" diye araya girdi Leyla gülerek. Kerem Leyla ona dönünce gözlerine baktı şefkatle. Miniğiydi Leyla onun. Uzak durmasına hiç dayanamıyordu. "Sormaya gerek yok ki! Tabi ki ben" diye cevap verdi Kerem büyük bir özgüvenle. Leyla kaşlarını kaldırıp 'Öyle mi?' der gibi bakınca Mihriban atom bombasını patlattı. "Kerem Abi ne kadar da safsın, sen şimdi Leyla evlenince de seni kocasından çok seviyor sanırsın." Kerem'in de Leyla'nın da yüz şekli değişti. Hiç bunu düşünmemişlerdi ki. Evet, elbette evleneceklerini düşünmüşlerdi, bu konuda planlar ve şakalar dahi yapmışlardı ama hiçbir zaman sevgi kıyaslaması yapmamışlardı. Böyle bir şeye ihtiyaç duyacsklarını hiç düşünmemişlerdi. Hiçbir zaman birbirlerinden daha fazla sevdikleri birileri olacaklarını da düşünmemişlerdi. Ne Leyla, ne Kerem ne de Rıdvan... Kerem ve Leyla göz göze geldiler. Kerem eliyle saçlarını karıştırırken daha fazla dayanamadı ve aklındakileri diline döktü. "İnşallah evde kalırsın Leyla!" diyip mutfağı terk etti. Leyla şokla Kerem'in arkasından bakarken Mihriban Kerem'in sözlerine öyle büyük bir kahkaha attı ki resmen evde sesi yankılandı. Tüm hakları saklıdır.

Bir sene içinde hamile kalmazsa bir daha asla anne olamayacağını öğrenince Aslı'nın önünde iki seçenek vardı; durumu kabullenip kaderine razı gelmek ya da hemen evlenip hamile kalmak. Bir kadına verilen en güzel özelliği kaybetmek istemeyen Aslı, ikinci seçeceği seçti. Nasıl olsa bir sevgilisi vardı ve onun yanında olurdu? Fakat beklemediği bir şey oldu ve sevgilisi onu yüz üstü bırakarak, terk etti. Anne olmak isteyen Aslı'nın artık tek bir seçeneği vardı; acilen uygun bir aday bulup evlenmek. Bunun için en doğru aday da ünlü iş adamı Onur Güral'dı. Aslı asla evlenmek istemeyen bu adamı evliliğe nasıl ikna edecekti? *** "Benimle evlen" "Ne?" "Lütfen benimle evlen" "Sen ne saçmalıyorsun?" Aslı da gerçekten saçmaladığının farkındaydı ama başka çaresi yoktu. O lanet kontrolden sonra yapacağı hiçbir şey kalmamıştı. "Bak biliyorum saçma ama benim bir bebeğe senin de özgürlüğüne ihtiyacın var. Sen bana bir bebek ver, ben de senin istediğin özgür hayatı yaşamanı sağlayayım" dedi. Onur işte şimdi bu kızın bir deli olduğuna emin olmuştu! ****

"Gel hadi gidelim." Uzattığı eline bakarak fısıldadım. "Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun." Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti. "O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden artık hergün saat tam 1'de onu burada dinlemek için bekliyor olacağım. Tam bir saat boyunca o bana kendini anlatırken ben onu dinleyeceğim." Söylediği şeyle gülümseyerek ayağa kalktığımda elimden tutup beni indirdi. "Peki o minik kuş sizin her gün burada olacağınıza nasıl inanabilir ki? Ona söz vermeniz gerekmiyor mu?" Elimi bırakıp arkasını dönerek yürüdü. "Kim bilebilir ki belki gelmeye de bilirim? Belki de o minik kuş benim her gün burada olacağıma inanmalıdır." Yavaş adımlarla arkasından yürüyerek konuştum. "Ya o minik kuş insanlara inanmayı çoktan bırakmışsa." Birkaç adım atıp olduğu yerde durduğunda bense onun hemen bir adım arkasında durdum. Kara'nın kaslı sırtı ile uzun bir süre bakıştıktan sonra Kara bir anda dönüp burun buruna gelmemizi sağladı. Yaptığı şeyle sertçe yutkunup bir adım gerilediğimde Kara üzerime doğru eğilip bileklerimden tuttu. "O minik kuş şunu unutmasın." Bileklerimdeki yara izlerine parmak uçlarını gezdirerek fısıldadı. "Onun yaralarına tek dokunabilen adam benim." ... Acımasız geçmişinin ona bıraktığı izlerle yaşamaya çalışan genç bir kadın Süveyda Özdemir... Ve geçmişinin ona bıraktığı acıyla ve öfkeyle ilerleyen bir adam Kara Hanedanoğlu... Bu iki ruhsuz ve umutsuz insanın tüm zorluklara ve tüm acılara rağmen birbirlerinin yaralarını iyileştirerek verdikleri aşkın mücadelesi. Bu mavi durgun bir denizle, gri bir lodosun umutsuz hikayesi. ... Klişe başlayan ama kimsenin tahmin edemeyeceği şekilde soluksuz devam eden bir hikaye okumak isterseniz sizi hikayeme beklerim. ❤️ ... (Tarihler önemli... Not alın.) ... 12/03/2022

Sadece doğduğumuz yetmez, kendimizi sil baştan doğurduğumuz yer de memlekettir. Bu yüzden Arsen Nilüfer, İstanbul doğumlu bir Ankaralı. Bazı çocuklar dünya üzerinde doğamaz, yetmez güçleri; annelerinin kalplerinde doğar ve büyürler. Bu yüzden Arsen Nilüfer, genç yaşında anne. İnsan saklanıyorum anlaşılmıyor sanır, görmek isteyenden hiçbir şey kaçmaz. Bu yüzden o Mithat'ın gözünde ne soğuk ne ukala, güçlü ve güzel yalnızca. Üstelik olmak istediği, olmak için çırpındığı değil; olduğu haliyle.

Kalbim gümbür gümbür atıyor, göğsüm hızlı hızlı yükselip alçalıyorken nefes nefese geriye attım başımı. Kapıya yasladığım başımı ona yer açmak ister gibi sola eğdim, "Kızgınım sana." dedim kulağıma yabancı gelen arzulu bir sesle. Boynumdaki dudaklarına dişleri de katıldı o sırada. Boynumdaki ince deriyi dişleriyle çekiştirdiğinde nefesim kesildi ufak bir an. "Biliyorum," diye homurdandı boğukça. "Ben de kızgınım kendime." Hemen sonra yarım bıraktığı işe geri dönüp bu kez boynumun diğer tarafına gömdü başını. Hiç itirazsız ona ayak uydurdum, ben de aksi yöne doğru yatırdım başımı. Bunlar sonra da konuşulurdu. Önemli olan şu andı. Şu an burada, yanımdaydı ve bu her şeye değerdi... *** Not: Bu hikâye adından da anlaşılacağı üzere Adelya'nın etrafında dönen ve sabır isteyen bir kurgudur. ERKEK BAŞROL ENDEKSLİ BİR HİKÂYE DEĞİLDİR. Bunun bilinciyle hikâyeyi okumanız tavsiye edilir, bahsi geçen her erkek karaktere 'başrol erkek' gözüyle bakmamanız önemle rica olunur. Lütfen 5. bölümde öpüşme, 7. bölümde sevişme, 10. bölümde evlenip türlü kaoslar sonrası ayrılıp ayrılıp birleşme beklemeyin... -Hikâye boyunca yer yer yetişkin içerik olacaktır. -Hikâye tamamiyle şahsıma aittir. Çalıntı durumlarında gereken hukukî işlem uygulanacaktır.

Alt dudağımı ısırınca istemsizce dudaklarım aralandı. Bunu fırsat bilen Pars dilini devreye soktu. Yeni yeni olayı kavrayınca kendime gelip karşılık vermeye başladım. Pars bununla birlikte belimdeki eliyle beni kendine daha da yapıştırdı. Ellerimi boynuna çıkarıp parmak uçlarımda yükseldim ve ağzımın içini talan eden dilini hafifçe ısırdım. Pars sesli bir nefes verip daha da hızlandı. En son nefesim kalmayınca geri çekilmeye çalıştım. Pars da kendini geri çekip soluklandı. "O kadar güzelsin ki! Bu uykulu halinle, kızarmış gözlerin ve şişmiş dudaklarınla aklımı başımdan aldın Afşin..." ----- "Seni yok sayacaklar, sen daha çok var olacaksın..." O küçük kız önce Alçin oldu; kızıl ve parlak minik bir kuş. Sonra büyüdü biraz Afşin oldu; silahını aldı zırhını kuşandı... Sert bakardı gözleri. Çünkü kendi başının çaresine bakmış bir kadının gözleri yumuşak bakamazdı... |+18|🔞

Nefesini enseme üfledi kulağıma fısıldadı "Bugün yanında yatmak istiyorum,izin verir misin ?"dedi arkam alpaslana dönüktü izin vermesem de yanımda yayacaktı biliyordum kibarlik etmeye çalışıyordu sadece,olumlu anlamda başımı salladım belimden tutup kendine daha çok bastırdı. Dudaklarını boynuma getirdi öpüp ısırdı ısırdığı yerleri öpüyordu ne yapmaya çalışıyor bu adam kalbim deli gibi atıyordu "Alpaslan "dedim kısık çıkan sesimle,Alpaslan kulak mememi dişlerinin arasına alıp çekiştirdi. Birden üstüme çıkıp tişörtümü çıkardı "Alpaslan napiyorsun?"dedim korkmuştum kalbim hızlı atıyordu avuç iclerim terliyordu,Alpaslan gözlerimin içine bakıp gülümsedi dudaklarını dudaklarıma kapattı sert öpüyordu ilk başta karşılık vermedim "Karşılık var"dedi sert çıkan sesiyle karşılık vermeye başladım alt dudağımı ısırınca istemsizce inledim dudaklarımı öpmeyi bıraktı,göğüslerime bakıyordu utanmıştım. Başımı diğer yana çevirdim sütyenim olduğu için ellerimle kapatmama gerek yoktu sütyenimden taşan yerleri öpmeye başladı istemsizce elim alpaslanın saçlarına gitti saçlarını çekiyordum. Alpaslan sütyenimden taşan yeri hem öpüp hem emiyordu büyük morluklar kalacaktı tenimde belli,istemsizce inliyordum Alpaslan gözlerini tekrar gözlerime dikti mavi gözleri iyice koyulaşmıştı nefes nefese bir şekilde konuştu "Teninin de Kokunun da benden başkası bilmeyecek,benimsin artık,sadece benim efulimsin" dedi Boğuk çıkan sesiyle sadece gözlerinin içine bakıyordum beni deli gibi arzuluyordu bu adam neydi böyle sevdiğim adam mı patronum mu? Alpaslan 》Elisa +18 ve küfür içeriklidir

Vatan uğruna baş koymuş, düşmanın yüreğindeki korkunun izahı, acının işaret parmağı olan Sezin Kaza, yıllardır Keleş timinin başında duran üsteğmen kimliğinde görevini icra ediyordu. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik oluşuyla bilinir, sayılırdı. Keleş ismini en doğudan batıya kadar duyurmuş, düşmanın ölmeden önceki son nefesindeki nefret olmuştu. Fakat bir gün, yaptığı küçük hata ile tüm çabaları bir anda başına yıkıldı. Yaptığı küçük hatanın sebebi ile başlarına atanan Yüzbaşı Turan Akkurt, kendisinden önce lakabı geçtiği an yeri titreten bir komutandı. Soğuk kalbi, acımasız bakışı, yangın öfkesi ile tanınırdı. Girdiği ortama heybetiyle girer, doğrularını kalemsiz kazırdı akıllara. Ve Sezin'in bildiği tüm doğruları silip kendi doğrularını yazmaya kararlıydı. ★ "Bende iki sevdanın ucu, bucağı yok, Kaza. Gönlümü almışım elime, ikiye bölmüşüm; sonu, sınırı olmayan iki sevgi sığdırmışım o iki parçaya." "Neymiş onlar?" "Biri vatan, diğeri sen." ★ KURGU, VATAN İÇİN CAN VEREN, MİLLETİNİ KORUYAN ASKERLERİN HATIRASINA YAZILMIŞTIR. GERÇEK ASKERİ OLAYLARDAN VE BİLGİLERDEN BAĞIMSIZDIR. DURUMLAR, OLAYLAR VE YERLER DEĞİŞTİRİLEREK YAZILMIŞTIR. KURGU GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ.