Ben Yakut Akman, sana tek bir soru soracağım. Senin efganını duydular mı? Bana sorduğunu duyar gibiyim. Cevabımı kitabın sonunda göreceksin. ••• "Yalan söylüyorsun!" diye bağırdı sevdiği adam. kızın kalbi acıyordu. Haddinden fazla bir şekilde, gerçekten inanmayacakmıydı o da herkes gibi mi yapacaktı? buna dayanamazdı. içinde çok az bir güç kırıntısı kalmışken bunu kaldıramazdı. Adam çok sinirliydi. inanmak istemiyordu karşısındaki kadına. "Babam sana saldırmış olamaz!"dedi adam, Kadın duymak istemiyordu. "Kendini acındırmaya mı çalışıyorsun?!" Kadın yıkıldı. "Gurur yapma! Doğruyu söyle!" Kadın parçalandı. "Belkide gerçekten tahrik etmişsindir!" Kadının ağzından büyük bir efgan koptu. Ortaya çıkan sırlar. Yaralanan kalpler. Hissiz bakan gözler. İnanmayan kişiler. Taşa dönüşen kalpler. Sefil bedenler. •| Kitap final olduktan sonra baştan sona düzenlenecektir.

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.