Bu lanet cehennem ateşine düştüğüm 50. gün.Her saniye ruhumun kavrulduğu ateşi körükleyen işkencelerle birlikte koskoca 50 gün. Simalarını unutmaya yüz tuttuğum isimler artık rüyalarımda karşıma bir silüet gibi çıkıyorlardı, çığlık çığlığa uyandığım kabuslardan sonra ümidim azalıyordu. Bazı geceler vücuduma zorla enjekte edilen kimyasallar sonucu zihnimin bana oynadığı bir oyun olarak görüyordum. Her geçen gün acısı artıkca ümidim kesiliyordu duvardaki çiziklerde öyle...