Bir gece o adam geldi ve hayatım değişti. Aradan on üç sene geçti ve ben her şeye alıştım, sonra o çıktı karşıma ve hayatım alt üst oldu. Kendi karanlık dünyamda kaybettim kendimi... ... "O lanetli." ... Tüm bunların aslında bir başlangıç noktası olduğunu düşünüyorduk fakat yanılıyorduk. Biz bu kanlı oyuna daha başlamamıştık bile. ... Violet Nightrose içinde bulunduğu bataklıkla boğuşurken işler onun adına bir anda değişir. Hayatı, yaşamı, çevresi... Birçok temel unsurun bir anda yıkılması ile içinden çıkamayacağı kadar derin ve karanlık bir olay örgüsünün içinde bulur kendini. Bu olay örgüsü onu en dibe çekerken bir yandan da olmaması gereken olaylar silsilesi tarafında boğulur. Violet bir taraftan hayatındaki bitmek bilmeyen yeniliklere uyum sağlamaya çalışırken diğer bir taraftan da her şeyi aynen devam ettirmeye çabalıyordu. Saf acı, hissettikleri tek şey buydu. İhanetin acısı, gerçeklerin acısı, karşısındaki kişinin acısı... Onlar insan değildi, onlar genleri değiştirilmiş insanlardı. Onlar iki azılı suçlu ve daha da ötesi iki düşmandı. Peki tüm her şeyin aslında deney adına yapılmış bir gerçek olduğunu öğrendiklerinde ne yapacaklardı? İki denek, iki düşman, iki suçlu, iki Mordilyan'dı onlar...

This is the reveal that Magpie=Evie= Nova's not so dead sister.... I cant find any other fanfics about this and I'm really bad at descriptions sorry Also, this takes place after Supernova, so obviously, will contain Supernova spoilers. All characters belong to the ABSOLUTE QUEEN AND LEGEND, Marissa Meyer 🤍 Unless I decide to write myself into this story. Because who wouldn't want to interact with Nova. #1 yabooks #1 dannabell #8 renegades #2 ruby tucker #4 novaartino #1 marissa meyer

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

*14 Kasım 2023 güncellemesi* İlerleyen bölümlerde yorumlarda birçok spoi ile karşılaşabilirsiniz. Her ne kadar uyarı geçsem, o yorumları silsem de maalesef devam edenler var. Bu nedenle özellikle kritik sahnelerde yorumlara bakmamanızı öneriyorum. Gözlerinizi kapatıp tepkinizi yazabilirsiniz elbette :) Keyifli okumalar dilerim. ** Lilith her zaman günahkârdı. O ki en isyankâr, planını kusursuz yapmıştı. Ve insanoğlu bundan nasibini alacaktı. 22 gün, ardından dolunay kana bürünecekti. Ve melek, kan kırmızı kanatlarını kaybedişinin intikamını alacaktı. 🝳 Akıl hastanesindeki yakınını ziyarete giden Gece, hiç ummadığı bir durumla karşı karşıya kalır. Orada bulduğu mektup, tüm gerçekleri sorgulatacaktır. O geceden itibaren 22 gün başlar. Zaman gittikçe kısalıyor, bu oyunu kim kazanacak dersiniz? Küçük kardeşinizin hayali arkadaşının gerçek olduğunu öğrenseydiniz şayet, siz de delirmek isteyebilirdiniz.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Farklı. Yaşadığım Evren farklıydı. Her şeyden öte ben farklıydım. Ne olduğumu bilmiyordum, nereye ait olduğumu da öyle. Bildiğim tek bir şey vardı, o da lanetli olduğumdu. Hayat insanın yüzüne gülmezken yaşamak tek şarttır. İnsanlar ölüyordu. İnsanlar bu dünyada ölüyordu. Ben ise ölümsüzdüm. ... "Uzay, evren ve işleyiş seni kabul etmiyor. Tüm bunlar ise bu durumun en bariz kanıtı." ... Paradokslar, anomaliler, uzay ve evren bütünlüğü... Hepsi birer saçmalıktan ibaretmiş gibi geliyordu, o hariç. ... Evren her şeyin sorumlusuydu... Bu basit sözün doğru olduğunu kim bilebilirdi ki? Rana Lavin Karşakır anormaldi, Evren ise bu anormelliğine karşılık veriyordu. Mantıklı veya açıklanabilir hiçbir şey yoktu. Her şey başlı başına bilinmezlikti. Yaşanan gariplikler ise soru işaretinden başka bir şeyi andırmıyordu insana. İşlenen suçları ömürlerinden ödeyen insanların aksine o ölümsüzdü. O ölümsüz bir suçluydu. Peki neydi bunun sebebi? Neydi anormalliğinin nedeni?

24 Krallıktan gelen genç prens ve prensesler için kurulmuş bir Kraliyet Okulu. Ancak acımasız bir suikastçı kendini soyluları teker teker öldürmeye adamıştır. Kaçış yok. Teslim olmak yok. Oyuna hazır mısınız?