Hayata dair hatırladığım ilk andaydım. Yine aynı evin bahçesinde eli yüzü toprak içinde kalmış ben ve karşımda onun ne kadar zaman geçerse geçsin çözemeyeceğim bakışları. "Dönmüşsün." İki yıl sonra karşımda onu böyle görmek her şey tamamlandı hissi vermişti. Ya da her şey asıl şimdi yarımdı ve yeni başlıyordu. "Döndüm."

KARANLIK VE AYDINLIK SERİSİ / KISIM I Feray Eldem, psikoloji okurken aynı zamanda Karaköy'de bir sanat galerisinde çalışmaktadır. Gece yarısı telefonuna gelen mesaj ile galeriye gittiğinde patronunu ölü bulur ve işlenen cinayet ile Feray şüpheliler listesinde bir numaraya yerleşir. Cinayetin hemen ardından evine kırmızı zarflar gelmeye başlar. Her zarf bir bilmeceden ibarettir ve cevap doğruca diğer zarfa gitmektedir. Çocukluğundan beri babasıyla define avı oynayan Feray bu gizemi çözmeden edemez ve varını yoğunu şüphelisi olduğu cinayeti aydınlatmaya koyar. Bu süreçte ise ona karşı dairesine yeni taşınan, imalı sözleri ve tavırlarıyla Feray'a hatırlayamadığı geçmişinden geldiğini düşündürten, son derece gizemli bir karaktere sahip olan Hektor yardım eder. Bilmeceler çözüldükçe geçmişin kapıları aralanır ve yaralı zihinler bir araya gelir. ✨ "Yaralı zihinler bir araya geldiğinde Dite Şehri'nin kapıları aralanır. Kırmızı daireler sarar etraflarını. Sınırdan geçen ruhlarını ölçer, kader tartısı."

Merak; İnsanı bazen güzel yerlere, bazen ise kötü yollara sürükleyendir. Derininde ne olduğunu bilmediğin bir kuyuya girdiğin an artık karanlığa gömülecektin. Yaşamı en çok merak eden çocuklardı ve çocuk olamayacak kadar içi karanlık kadın merakıyla bir yaşam değiştirmişti farkında olmadan. Bir satranç tahtasına oturmuş ve intikam ateşini yakanlar arasından kurtulabilecek miydi peki o kadın? İşte başlıyoruz. "O sesini alçalt ve kiminle konuştuğuna dikkat et yoksa sana yapabileceklerimi aklından bile geçiremezsin." dedi tehditkar bir ifadeyle. "İster alçaltarak konuşurum, istersem yüksek karışma bana! Kimsen kimsin banane umurumdada değil." diyerek kapıya yöneldim. İki adım atar atmaz durdum, beni durduran şey; arkamdan elbisemin ipini kendine çekince sırtımın adeta ona yaslanmasıydı. Gittikçe bana yaklaşan nefesiyle dişlerimi sıkarken kulağıma yaklaştı. "Bu kadar cesur olmak bazen insanı yanıltır küçük hanım, gözüm üzerinde." | Yetişkin içeriktir. Başlamadan önce bunu göz önünde bulundurun lütfen. | •• Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. •• 10 Mart 2023 | Yayınlanma tarihi.

| Yetişkin okular için uygundur, cinsellik ve argo içerir! | Her şey bıraktığın gibi kalmaz, bazı gidişleri ardında kasırgalar bırakır, yıkıp geçersin gittiğin yetmezmiş gibi. Onca enkaz, yıkım, döküm... Geri döndüğünde bulur musun bıraktığın, terk ettiğin yeri aynı? Kadın terk ettiği nişanlısının mahallesine üç yıl sonra tekrar gelir, lakin o adam artık başkasıyla nişanlıdır. 🌪️ "Yalvarırım git Nalan. Benim başıma bela açma! Mahallemden git! yoksa-" "Yoksa?" "Zor lan!" dedi yarım ağız bağırarak. "Hayatımı siktin ulan! görmüyor musun Nalan beni? Yarattığın enkazı görmüyormuş gibi! Nalan senle ben aynı mahalleyi bırak aynı şehirde yaşayamayız!" göz yaşlarımı sildim bedenimin yanında ki iki kolu ve yakınımda ki yüzü her şeyi zorlaştırdı. Kör kütük sarhoştu. "Neden?" diye sordum acıyla. "İki yangın beden birleşir.." dedi kendine hatırlatır gibi. Sonra ekledi. "Biz artık beraber yanmayız Nalan. Ya küle döneriz. Yada yakarız!"

*Yetişkin içerik barındırır. *Nefretten aşka/anlaşmalı evlilik kurgusu --- "Kimi öptüğünün farkında bile değilsin," dedim üzerime tüm ağırlığıyla kapanan bedenini omuzlarından hafifçe iterek. Yüzlerimiz arasında bir nefeslik mesafeden fazlası yoktu. Aldığı her nefes benden doğuyor, aldığım her nefes ondan kopuyordu. Az önce dudaklarıma dokunan dudaklarını diliyle ıslattı ve ardından göğsü şişerek göğsüme yaslandı. Altında ezilmeye, o isteyerek üstümden kalkmadıkça son veremeyeceğimi biliyordum. Yatakla arasında kalan bedenimi kıvrandırıp yormak yerine onu ikna etmek için dudaklarımı araladım. "Sarhoşsun, farkında bile olmadan beni öptüğün için pişman olduğunu haykırdığın bir sabaha uyanmak istemiyorum." "Kim olduğunun farkında olmadığımı mı sanıyorsun?" diye sorarken sarhoşluğunun izlerini taşıyan sıcak nefesi yüzümü okşadı. "Karımı öptüğümün farkında olmadığımı mı sanıyorsun?" İrkilerek gözlerimi kırptım birkaç kez. Etrafta birilerinin olup olmadığını görmek için delice odaya bakındım. Kimse yoktu. Cevahir Avcıoğlu'nun beni 'karısı' olarak benliğine katmasına sebep olacağı oyunumuzun seyircilerinden hiçbiri burada değildi. Dudaklarını biraz önceki hafif baskıdan çok daha yoğun bir biçimde yeniden dudaklarıma bastırdığında zihnim binlerce soruya aynı anda yanıt aramaya başladı. Bizim dünyamızda her şey sahteydi. Her şey oyundu. Seyirciler gittiğinde perde kapanır, oyuncular birbirlerinin yanından hızla kaybolurdu. Ama şimdi ilk kez, hatta belki de son kez seyircisiz oynuyordu oyununu. Avcıoğlu'nun kurallarına kendisinden başka kimse karşı çıkamazdı. Bizim için yıkımı getirecek olan da, işte bu nedenle, bizzat kendisi olacaktı. --- '260224

Kalbini savaş meydanında bırakmış bir asker, o intikamı elbet bir gün alır. ... Alakurt lakâbıyla bilinen Kurter Alacakan, ülkesinin en başarılı askerlerinden biridir. Bir gece vakti timiyle gittiği Kafes operasyonunda timdeki dostlarını acı bir şekilde kaybeder. Her şeyini kaybettiği o zifiri karanlık gecede, kan dolu toprağa bakıp, toprağı avuçlayarak korkunç bir intikam yemini eder. Ve her şeyi ardında bırakıp şehre geri döndüğünde, hiçbir şey aynı kalmayacaktır. Özellikle de General'in kızıyla tanışıp, onunla aynı intikam yoluna başkoyduktan sonra... ALACAKAN.