Hayali bir şehir. Maskeli bir balo. Hayat dolu bir kız. Ateş gibi bir adam. Ve ansızın gelen bir dans teklifi. Dans değil, yıldızlara dokunmak. Aşk değil, ateşe koşmak. Sevmek değil, uğruna ölmek. * "Bayım, bir baloda dans kaldırdığınız bir bayana bu sözleri söyleyerek çok iddialı ve hızlı davranmıyor musunuz? Siz ateşe yürümüyor, adete koşuyorsunuz! "Yanılıyorsunuz. Ben ateşe koşmuyorum. Ben, ateşe bakıyorum. Asıl ateş sizin gözleriniz ve ben şuanda ateşin tam ortasındayım."

Lisede havalı havalı üyesi olduğum bir grupla ortalıkta takılmam gerekirken neden üyesi olduğum grupla birlikte sayısız kere rezil olmuştum ki ben... Doruk denen çocuğun ve hep onun arkasında dolaşan ördek sürüsünün bizimle alıp veremediği şey neydi? Karar ver artık kimi daha çok sevdiğine... Kararsız olma sen üzme herkesi... Ah sen üzgün... Ah ben üzgün... O da üzgün yapma herkes de üzgün...

RAFLARDA Ellerimi yumruk yapıp bana atak yapmasını beklemeye karar verdim.. Bu hareketim onu sinirlendirmişti.. Sanırım yani.. Gürleme gibi bir hırlayış ile üstüme atladı... Tek eliyle boynumu yakaladı ve beni ağaca iyice yapıştırdı... Vücudunu vücüduma yasladı.. Tüm ağırlığı ile bastırıyordu.. Ellerim boştaydı ama onu itişlerimi hissetmiyordu bile.. Dudaklarını kulaklarımın yanına yaklaştırdı.. Nefesini hissediyordum.. Ve bu nefes alışımı engelliyordu.. O kadar güzel kokuyordu ki.. Kulaklarımın dibinde kısa bir hırlama işittim.. Gözümden süzülen bir damla yaşa engel olamadım... Eliyle sıkmaya başladığı boğazım acıyordu.. Sonra elini biraz gevşetti ama bırakmadı... Gözlerimin içine bakıyordu...