Elif, trajik bir olay sonucu ailesini kaybetmesi ile yapayalnız kalmıştır. Tek akrabası, uzun yıllardır görüşmediği Hasna Teyzesi'dir. Teyzesi, Elif'in vasiliğini almasıyla birlikte, Elif'in yeni hayatı başlamak üzeredir. Artık, zihinsel olarak biraz eksik kalmış kuzeni Ecre, eniştesi Mehmet ve oldukça yoğun dini saplantıları olan teyzesi ile birlikte yaşamak zorundadır. Ancak bu başlangıç bir çok tuhaflığı ve gerilimi birbirinde getirecektir. "Yalnızlık, özgürlüktür demiş birileri zamanında, evet yalnızdım ancak özgür değildim. Kaybettiklerimin paçamdan tutup tüm vücudumu saran ağırlığını, avuçlarımın içine toplamış, göğsüme bastırıyordum. Belki, henüz reşit olmadığım için yıllardır görmediğim teyzemin vekaleti altına girmeseydim, özgür olabilirdim. Ancak resmi kurumlarda dahi "büyükşehir" olarak isimlendirilen koca beton yığını arasında, küçük ve öksüz olan bendeniz Elif ne yapabilirdim ki? Ayrıca o beton yığını yalnızca binalardan da oluşmuyordu geldiğim yerde, insanların da kanına işlemişti. Bir öbek halinde toplanan, hayatı karanlık bir dünyada geçiren insanlar, hayatta kalmak adına birbirleri ile etkileşime giriyor, karışıyor, eziyor ve daha sonra ezilenlerin tekrardan üste çıkmasına izin veriyordu. İşte insan büyük kentte böyle hayatta kalıyordu. Bir çimento arabasının içinde, döngüye girmiş vaziyette." *Minik bir not; 04.04.2022 tarihinde #Gerilim kategorisinde 1. olmuş eserdir.

Nasıl bir araftı bu? Nasıl bir yıkılış? Bu nasıl bir acı ki... kelimeler birbirine dolanıyor? Göz pınarlarımda dolup taşan bir deniz. Yüreğimde kor kor yanan bir ateş ve gözlerimde derin bir keder... Daha nasıl bir intikam... Cümleme bir noktayı çok görecek kadar yoruldum. Herşeyi eksik bırakıyordum bu günlerde bir gün şiirlerle bile dertleşememekten çok korkuyordum.. korktuğum andayım.. Yazamıyorum kelimeler uçuyor yüreğimden. Sanırım artık gerçekten tükendim..! Şiirlere konuşamayan insan yok olur demiştim ya yok oluyorum sanırım beni bu yok oluşa sürükleyen insanlar bir bir geçip gidiyor gözümün önünden ve elimden hiçbir şey gelmiyor... Ben karanlık bir kızım.. Kendi içine kapanan... artık düşünmekten yorulan bir kızım.. ve hep öyle kalacaktım. * 17 yaşında hayallerini annesi ve babasıyla gömen genç kızın hayat zorluklarına karşı mücadelesi...

Bir Cehennem... Laboratuvarda hayat sürdüren hunharca denek. Üzerlerine işlenmiş lanet deneyler. Ölümün pençesinde kaybolan savaşçılar. Gözyaşları ve korkuyla kaplı bedenler. Enselerine yazılan kod isimler ile hayat sürdüren günahsız mahkûmlar. Onlara ölümü öğreten profesörler. Maskelerin ardına gizlendirilmiş hunharca denek vardı orada. Alfalar, betalar ve daha grupça birleştirilmiş hunharca esir denekler. Bir kız, içlerinde en merhametli ve merhameti kadar acıya mahkûm bırakılmış bir kız. Alfaların lideri, en tehlikelisi ama en merhametlisi. Son Deney, Ölümle yaşam arasındaki savaşın hikayesi...