Taehyung gurur kırıcı bir şekilde reddedildiği çıkma teklifinin ardından hazırlattığı ayçiçeği buketini yolda çarptığı rastgele birinin eline tutuşturduğunda, o günü çabucak unutmayı dilemişti. Buketi kabul etmek durumunda kalan Jeongguk ise elinde tuttuğu çiçeklerin kokusu burnuna vururken onu bir daha görmek istemişti. Kim Taehyung neslinin en güçlü alfalarından birinin ilgisini, istemeden üzerine çekmişti. . *omegaverse* *taekook*

kitty gang dünyaca ünlü bir yıldızdı agust d ise onun en büyük rakibi

Büyük bir hayranlıkla taparcasına adadım kendimi ona. Bunu yaptığımda öyle küçüktüm, öyle küçüktüm ki, yaptığım bu şeyin bilincinde dahi değildim. Belki görseydim duygularımın nasıl da mutasyona uğrayarak evrileceğini, korkar kaçardım o gün oradan. Ondan. • • • Korkutucu güzellikte ki gümüş gözleri gözlerimi bulduğu vakit utanır eğerdim başımı. Utanırdım, utanırdım haddimi aşıpta onu ne kadar sevdiğimi anlayacak diye. • • • En büyük hayalimdi bir gün adını zikredebilmek. BEYEFENDİ derdik hepimiz ona. Kati suretle adını anamazdık, onu adını anmak bile yasaktı bana.

Peki beni neden sevmedin? Ben seni çok sevdim.

(bxb) Tamamlandı. Aşk aslında bir obsesifliktir. -Bu Şehri Yakın hikâyesinin yan karekterleri olan Şafak ve Gökhan 'ın hikâyesidir. Bağımsız bir şekilde okunabilir ama bence öyle yapmayın. :)

Artık süre dolmuş, saat çoktan on ikiyi geçmişti. Fakat bu hikayede arabaya dönüşen balkabakları ya da fareden evrilen atlar yoktu. Zira gerçek dünyada saat on ikiyi geçtiğinde, herkes iblise dönüşüveriyordu. |Düz yazı&Texting|

Korel Demirel, karanlık bir adamdı. Ölümcül zekâsı onu son derece tehlikeli birisi yaparken, bencilliği ve acımasızlığı bunu körüklüyordu. Hayatında zaaflara yer vermezdi. Klasik bir mafya babası tanımına kesinlikle uyuyordu. Ta ki, bir gece yarısı onu özel numaradan işleten deli dolu, tatlı bir çocuğa kadar. •eşcinsel bir kurgudur.

Hayaller, bizi sonu gözükmeyen bir uçuruma sürükleyen, insan beyninin acımasız yansımalarıdır. Ama onun hayali, onları düştükleri çukurdan çıkarmış ve karanlıktan kurtarıp ruhlarını gökkuşağı renklerine boyamıştı. Şimdi ise hissettikleri birinin adınızı boşluğa fısıldaması gibiydi. Yorgun, çaresiz ve bir o kadar da beklentisiz. Bir sözü vardı Dostoyevski'nin. "Ne yaparsan yap, daima pişman öleceksin. Belki yaptıklarından belki de yapamadıklarından." İşte şimdi hissediyordu katmersiz pişmanlığı. Söylediklerinden ve bir daha hiç söyleyemeyeceklerinden. Tekrar karanlığa gömülürken ve ruhunun bir daha o acımasız yansımalara ev sahipliği yapamayacağını bilirken elinden gelen sadece onu ve bıraktığı anıları zihninin en eski raflarına kaldırmaktı. Başını gökyüzüne çevirdiğinde tüm düşünceleri havaya karıştı ve yüzünü buruk bir gülümseme aydınlattı. Çünkü kuzey ışıkları herkesin hayallerine konu olacak kadar güzeldi şimdi. Çünkü o gözlerini kapamış ve yeşili göğe yansımıştı...

[TAMAMLANDI] Canavarlara inanır mısınız? Yaser...İnanmazdı.Çocukları korkutmak veya gençelere eğlence olsun diye uydurulmuş şeyler olduğunu düşünürdü. Ama şu an içerisinde bulunduğum durum ile öyle düşünmüyordu.Gözlerinin içerisine bakan kırmızı gözlerle,korkuyla yerine daha çok sinerken elindeki tavayı kendisine yaklaşan uzun,siyah bedene doğru daha çok uzattı. Sıradan bir çocuk ve lanetlenmiş bir insan- canavarın hikayesi... Netâmeli -Tekin olmayan,gizli bir tehlikesi olduğuna inanılan

enes: sizinkiler kısa oluyormuş doğru mu? zixuan: gel göstereyim 2018-2019