Yiğit, elindeki flaşı açık telefonu ışığı asansörün tavanına vuracak şekilde yere bıraktıktan hemen sonra elleri yanaklarımı kavrayarak, "Hadi Eylül, derin bir nefes al." Kulaklarım uğulduyor, görüş alanım arada bir netleşip bulanıklaşıyordu. Kendimi, aklımı toplayıp dudaklarımı aralayacak konumda hissetmiyordum. Nefesim git gide daha da daralıyor, gözlerim kapanmamak için göz kapaklarımla savaş veriyordu. "Eylül, bana bak." Söylediklerini uğultu şeklinde duysam da ne yazık ki cevap veremiyordum, sadece hafif aralık gözlerimle yüzüne bakıyor, söylediklerini dinlediğimi anlaması için gözlerimi yumup açıyordum. "Eylül!" "Eylül, sakin ol." "Eylül, nefes al." Yiğit'in git gide yükselen sesi ile tedirginliğim daha da artarken yanaklarımı kavrayan büyük, kemikli soğuk elleri ve dudaklarımda hissettiğim bir erkeğe göre oldukça dolgun i dudakları bütün sistemimi çökertmeye yetecek kadar yoğun duygular hissetmeme sebep oluyordu. Vücudumdaki kan az önce çekilmiş, vücudumu buz kaplamışken şimdi fazla miktarda pompalanan kan ile bütün vücudum sıcaklamıştı. Hareketsiz duran dudakları bir süre sonra hareket ederek ağzımı aralamamı sağlarken bir anda kontrolü tamamen eline alarak işaret ve orta parmağı ile çenemi hafifçe yukarıya kaldırdı. Burnundan aldığı derin nefesleri bir bir dudaklarımın arasına bırakırken, titreyen ellerim ve bedenimle bir süre hareketsiz kaldım. O ise durmadan aynı işlemi birkaç kez tekrarladı. Yanaklarımdaki ellerinin baş parmakları elmacık kemiklerimi aşağı yukarı okşarken göğüs kafesimi zorlayan kalbimin atışlarını duymaması imkansızdı. Saniyeler içinde ciğerlerime ulaşan onun nefesi kendimi biraz olsun sakinleştirmemi sağlarken dudakları dudaklarımın üzerindeyken gözlerimi yavaşça araladım. ~Yiğit bir adamın Eylül masalı.~ Sıradan bir mahalle hikayesidir, aksiyon içermez.

Karadeniz'in fırtınalı kıyılarında, genç bir kadın özgürlüğü için hayatını riske atar. İnci, ailesinin zoru ile adım attığı düğünden kaçarken, yıllar önce hayatını kurtardığı Yusuf ile karşılaşır. Yusuf, geçmişteki bir borcun ağırlığıyla ona yardım eder. Ancak her şey, kaçınılmaz bir yalanın etrafında şekillenir: Bu yardım İnci'nin peşine düşen tehlikeleri savuştururken, iki yabancı arasında beklenmedik duyguların filizlenmesine neden olur. Fakat Karadeniz'in dalgaları gibi, hiçbir sır sonsuza kadar saklı kalamaz. İnci ve Yusuf, sahte bir oyunun içinde gerçekleriyle yüzleşmek zorunda kalırken, aşk, güven ve cesaretin sınavını verirler. Ama bu oyun, iki kırık kalbi bir araya getirebilecek kadar güçlü müdür? #1Karadeniz #1Anlaşma #1İnci #1Kader #1Yusuf

Ay'a Sığınan Meftun II Gül'ün hikayesi. 26 Mart 2018. 00.59

‼️ABİMİN ARKADAŞI ve MAHALLE KURGUSUDUR! ‼️TÜM HAKLARI BANA AİTTİR! ‼️KİTAP KAPAĞI BANA AİTTİR ‼️UYARI‼️ KİTAPTA ARGO, YETİŞKİN İÇERİK OLACAKTIR. RAHATSIZ OLANLAR BAŞLAMASIN BİLGİNİZE

Önceden aynı mahallede yaşamalarına rağmen birbirlerinden çok uzak yaşayan Karan ve Aylin, Taşındıktan sonra yıllar sonra aynı mahalleye geri taşınan Karan. İlk görüşte aşka inanır mısınız? O halde sıkı tutunun bu ikilinin aşkı çok güzel olacak 🦋 Kurgumu kopyalayıp veya bir benzerini değiştirerek yazan olursa şikayet ederim.

Siz:seni bir arkadaş bir dostum gibi sevdim Giray abi:Lina hayırdır abim? Siz:sen oturmuş bana aşktan dem vuruyorsun Giray abi:haydaa ne oluyor kızım ne aşkı Giray abi:sarhoş musun?

Belki de aşık olunabilecek en imkansız kişiye aşık oldum ama bu imkansızlıklar da aşılabilir. Duygular karşılıklı ise...

Baran Abi adlı kişiyi Baran olarak değiştirdiniz. 🎀 Yağmur : okulun kampı varmış bu hafta son sınıf öğrencileri için. Baran : ne güzel. Baran : çadır mı lazım? Yağmur : yok sen lazımsın. Baran : ne? Yağmur : cidden. Yağmur : sen lazımsın. Baran : anlayamadım? Yağmur : herkese yanında 1 kişi getirme hakkı verilmiş. Yağmur : benimle gelir misin?

Bade: Ya bence herkesin mermeri aynı renk olduğu için mezarlıklar çok sıkıcı. Bade: Bence bir değişiklik olsun diye biraz renk katsalardı güzel olabilirdi. Bade: Hem neden hep çiçek ekiyorlar canım! Ben ölmüş olsam, toprağıma çiçek ekseler, saksı mıyım lan ben derdim. Aysar: Ne eksinler Bade, ananas mı?

Kucağımdaki minik, onun uzattığı oyuncaklarla oynarken kendince gülüp, mırıldanıyordu. Ben ise gözlerimin dolmaması için çabalıyordum. Tek yaptığım Duru'nun saçlarıyla oynayarak oyalanmaktı. Onun ise oturduğundan beri suratıma baktığını hissediyordum. Dün duyduklarımdan sonra ne tepki vermem gerektiğini bilmiyordum. "Ahu." diye bana seslenmesiyle sadece "Ne!" dedim kendimi tutamayıp. Aniden çenemde hissettiğim parmaklar, kafamı ona doğru döndürdü. Bakışlarını kısaca Duru'ya değdirdikten sonra hayranmışcasına bana baktı. "Bizim de bundanımız olsun mu?" deyip beni hem dumura uğrattı, hem de bedenimdeki bütün kanın yüzüme hücum etmesini sağladı. ──────── 𐙚 ──────── Bazı kısımlarda texting vardır. Argo kelimeler bulunmaktadır.