"Öldürün o zaman." Duyduğum sert ve soğuk sesle irkildim. Sanki normal bir şeymiş söylüyormuş gibi bir çırpıda söylemişti. Bunların bana yardım etmelerini beklerken daha tehlikeli çıkmışlardı. Ölüm emri verilen adama bakıp vicdanımın sesine engel olarak usulca geldiğim yoldan geri döndüm. Yanlarından birkaç metre uzaklaşmışken bir silah sesi duydum. Bağırmamak için kendimi tutarak korku dolu gözlerimi adamlara çevirdim. Az önce ölüm emri verilen adam başından akan kanla yerde cansız bir şekilde yatıyordu. Diğerleri de başında hâlâ bir şeyler konuşmaya devam ediyorlardı. Yerdeki ölü adama bakıp kaldım. Hiç acımadan, bir saniye bile düşünmeden öldürmüşlerdi adamı. "Sen de kimsin?" Birinin beni fark etmesiyle hepsi bir anda bana döndü ama ben sadece az önce ölüm emrini veren adamın soğuk gözlerine baktım. "Ben şey..." Sustum. Söyleyecek bir şey bulamadım. Karanlıktan dolayı yüzlerini net olarak göremedim. "Sen ne?" dedi, bana doğru bir adım attı. Eş zamanlı olarak geri gittim. Bir saniye olsun bakışlarını benden çekmezken yutkundum. "Ben hiçbir şey görmedim." Tek kaşı kalktı. "Bizi mi izliyordun?" Korkuyla birkaç adım daha geri gittim. "Öyle bir amacım yoktu." Yine bana doğru bir adım attı. Korkudan tüm bedenim titremeye başladı. "Ne amacın vardı?" Cevap vermek istedim ama söyleyecek bir şey bulamadım. Tek istediğim şey şu an buradan kaçıp gitmek. Gözlerim adamın elindeki silaha kaydı. Bu daha çok korkmama neden olurken daha fazla durmanın bana bir faydası olmayacağına kanaat getirdim ve koşarak yanlarından uzaklaştım. "Yakalayın şunu!" Arkamdan bağırdı. Bunu duymak daha hırslı bir şekilde koşmama neden oldu. Resmen başımdaki bela birken iki olmuştu. Koskoca ormanda bir mafyadan kaçarken bir başkasının kucağına düşmüştüm.

Arızanın ta kendisi olan adam DOĞU ÜZEYİROĞLU! Ne çok iyi ne çok kötü. Onu acımasızlaştıransa kardeşinin bir başka kıza ondan habersiz nakil edilen kalbi. Batu'nun kalbini geri almaya ant içtiği günlerin azabını ise yaşam çiçeği yeni oksijen almış İnanç Gürmen çekecekti. Sessizliğin içinden doğmuş Ekinezya. Bütün sessizliğini Doğu Üzeyiroğluna karşı bozmuş hazırcevap bir dişi. Kızılperestin acılarına göğüs geren, Her darbesinde dimdik ayakta duran, İblisin cazibesine kapılan Gürmen kızı. Nakil edilen kalbi ARIZALI geri alabilecek mi? Peki ya bu savaşta ölüm olsa? Kalbi aldıktan sonra pişmanlıklar sarsa? Geri dönüşümü olmayan yollara direksiyon çevrilecek mi? COPYRİGHT © TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Bir insanı tanımak uzun yıllar alır. Yanlış tanıdığını anlamak ise bir kaç saniye. Açelya canından çok sevdiği çocuğa zevkle bakıcılık yapıyordu taki patronunun eli kanlı bir mafya olduğunu öğrenene kadar. Açelya eskisi gibi rahat olabilecek mi ? Peki yeni farkına vardığı duygularına engel olabilecek mi ? En zoru da arada bir intikam meselesi varken ayakları üstünde durabilecek mi ?

melisa arkadaşlarla buluşmak için evden çıktığın gözleri kararır ve bayılır hastahane de beyninde tümör olduğunu öğrenir ölümün onun için kurtuluş olduğunu düşünür ve kendini uçurum kenarımda bulur. o anda güçlü kollar tarafından çekilir. gözlerini açtığında sinirle karşısındaki gözleee bakar ? "aptal niye kurtardın beni ölüm kararı almak basit bir iş mi hele yaşamaya aşıkken "

Her şey kaderin bir oyunuyla başladı. Mükemmel giden hayatım annemin ölümüyle son buldu. Peki ya onun benden yapmamı istediği vasiyetini yerine getirebilecek miydim? İstanbulda'ki şahane hayatımı bırakıp bir köy yerine halamın yanında kalmaya gidiyorum fakat bunu başarabilecek miydim? ••• °Romantik' de #1° (14.11.2021)

Klasik karışan bebekler hikayesi evet ama unutulmazları ile. Sezon Finali yapıp devam eden, klasik abi kurgusuna ihanet eden kitap... Okuyun derim :)

Aşk ve nefret bir arada, yan yana, içiçe yürüyor, Sevgi çeker, nefret iterken, bir aşk daha bitiyor, Anlarda nefret, zamanlarda sevgi doğup, ölüyor, Kalabalıklarda nefret, yalnızlıklarda aşk büyüyor. *********** Senelerdir birbirini görmeyen kardeş çocukları... Çapkın mi çapkın, evlenmeye karşı, yakışıklı Kerem... Rize de herkesin dilinde olan güzelliğiyle, yeri geldiğindeki laz damarıyla, güzel kalpli Bade... Birbirlerinin değil, isimlerinin bile yan yana gelmesinden nefret eden ikilimizin hikayesinde neler yaşanacak hadi hep birlikte görelim. 🤍🤍 Keyifli okumalar...

Adam, ait olduğu kadını bekliyordu ve kendisine ait olacak kadını... Gülüşüne kadar ona ait olmasını istiyordu. Bir kadın geldi... Ve adam o kadına ait olmak istedi, onun da kendisine ait olmasını. İki kalp birbiri için atarken adam kadından uzak durdu, gülüşüne kıyamadığı için... ABİMİN FEDAİSİ'ndeki Emir karakterinin hikâyesidir. Kapak, Ahsen Bayraktar'ın yapımıdır. Başlama tarihi: 22.01.2018 Tayfa #1 - 03.11.2018 Dostluk #1 - 20.12.2019 Reis #1 - 17.01.2020 Herhangi bir kopyalanma ya da çalıntı durumunda hukuki işlem başlatılacaktır.

"Yıllar önce beni kapıdan nasıl kovduysan şimdide seni affetmemi bekleme! Çünkü karşında seni seven bir kız çocuğu yok! Duydun mu yok!" " Yapma böyle! Tamam kabul hata ettim. Dinlemedim seni hadi anlat ne oldu anlat... Bak eğer sen anlatmazsan ben zaten bulucam" " Yapma! Biten bitti zaten neyi zorluyorsun?" " Niye korkuyorsun ki ben haklı çıkarım diye mi yoksa sen haklı çıkarsın diye mi hı hangisi?" Gözlerimi kısarak ona baktım çok canı yanıcaktı. Daha sonra gözlerinin içine bakarak " Bu davanın kazananı olmaz!"

Hayatım boyunca korktuğum yere,kişiye mahkûm kalıcağımı ve bu mahkûmluğun kendi isteğimle olucağını nerden bilebilirdim ki?;)