"Bana anılar ver, unutmak mümkün olmasın." (01.01.2024)

En sevdiğim kitabın içine yan karakter olarak düştüğümde tek bir görevim vardı : mutlu sonun gerçekleşmesini sağlamak. Her şey tam da olması gerektiği gibi gidiyordu─ta ki ben kötü karakterin dikkatini çekene kadar.

Yakaladım seni, Mezar Çiçeği.

Bir yangının hikâyesi. Yangının gözyaşlarının...

Kusursuz görünen ailelerin ihtişamlı maskelerinin ardında gizlenen karanlık sırlar, sessizlikle mühürlenmişti ve göründüğünden çok daha ağırdı. O da en az onlar kadar dibe batacaktı. Başka biriymiş gibi davranmak, Leyal'in tek çıkış yoluydu ve bu dünyaya adım attığı anda İlay olmak zorundaydı. Artık yalan sadece ağzına değil, tüm benliğine yuva yapacaktı. Gerçeklerin su üstüne çıkmasına dek ne kadar yalan söyleyebilirdi? "Ben sözlerin tutulmamasına ve yarı yolda bırakılmaya alışkındım. İnsanların yalanları doğruymuş gibi kamufle edip gizlemesine, gülümseyip arkamdan konuşulmasına alışkındım. Sevdiklerini söylemelerine ama tamamen uçkurları uğruna kullanmalarına alışkındım. Gidenin gelmemesine alışkındım."

Hassas içerik uyarısı ⚠️ (Düzenlenecektir.) Kitap içerisinde, 18 yaş ve altına uygun olmayan, kan, vahşet, cinsellik ve psikolojik öğe bakımından; aynı zamanda travmaya bağlı davranış bozukluklarının yer aldığı unsurlar bulunmaktadır. Lütfen buna göre başlangıcı yapınız. "Neye konuşacağımı veya neye susacağımı anlıyorsun fakat bunu bilmene rağmen sormadan duramıyorsun... Sürekli bir çaba içerisindesin." "Çabalamasam ve hatta psikoloğun olarak beni seçmeseydin şu an sana Çakır bile diyor olabilirdim. Kim bilir adının Efgan olduğunu ne zaman öğrenirdim?" dediğimde huzursuz olduğum konuda, sakinliğim ile yakınıyordum. Onun sakinliği beni de sakin kılıyordu fakat benim sakinliğim onu daha sakin biri haline getirmiyordu. Kuruyan alt dudağını ıslattı ve dudaklarını birbirine bastırıp, ıslaklığı üst dudağına bıraktı. Gözlerimin içine bakarak bunu yapıyordu. Düşünüyor muydu yoksa öylesine mi bana bakıp bakmadığını bilemezken, "Evlendiğimizde," dedi fısıltıyla. Bu kitapta geçen tüm karakterler ve olayların, gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür.

Hanımlar, beyler ve sevgili çocuklar... 😎 Eğer kemerlerinizi bağladıysanız kalkışa geçiyoruz. Bu uçuşumuzda güneş kremlerinizi ve güneş gözlüklerinizi yanınıza almayı unutmayın. Uyarı: Bu hikayenin türü yetişkin içeriktir. Kitapta cinsel içerik, küfür vb. unsurlar bulunacaktır. Başlayan herkesin bunu dikkate alması rica olunur. Yayımlanmaya başlandığı tarih: 30 Haziran 2023

Sekiz yaşında, babasını kaybetse de, onu ayakta tutan, ruhunu besleyen bayrağı ve vatanıydı. Yıllar sonra babasının mesleğini göğsü gere gere, tırnaklarını kazıya kazıya alan, üsteğmenlik rütbesine kadar çıkan Elzem Karadoğan, kaos timinin komutanıydı. Ta ki, gittiği görevde, kimliğini gizlemiş bir yüzbaşı ile tanışana dek. Yüzbaşı Barut Kara Saruhan, ikisinin de kaderinin gökyüzünde çizilişinin adımını atmıştı. İki yıldız yan yana durduğunda, gün doğumunda kaybolacaklarından habersizlerdi. ** Tuttuğum silahım kabuslarımın başını çekse de vazgeçmeyen bir ben vardım. Yıkımlarım, parçalanmışlıklarım, yok sayılışlarım, ölümlere şahit gözlerim, yaşadığım darbelere karşı dik duran başım. Hepsi ama hepsi bendi. Ben kimdim? Buydum. Ölümdüm, yaşamdım, intikamdım, kaybedendim ya da kazanandım. Bir çocuk vardı geçmişte dur durak bilmez, delinin teki. Bilirdim hep, canı yanardı. Ne kadar gülse, ne kadar mutlu hissetse akşamında yalnız kalması yeterdi. Zaman, onun için milim milim işlerken, yalnız o küçük kız çocuğu büyüdü, kadın oldu. İlk vatan dedi sonra acım. Onu ve babasını yıkanları parçalamaya yemin etti. Yolunu çizdi, gücünü buldu, öfkesine sarıldı, kanayan yarasını umursamadı, kararan gözleri; ölümü fısıldıyordu. ** "Bir kaç dakika önce çok doğru söyledin. Tanışalım." Elini sıkmadım. "Batak." "Gerçek adın ne?" "Yok." dedim sertçe. "Batağım." "Bataksın," dedi boş elini kendine çekip, cebine sıkıştırırken. Anlamış gibi başını aşağı yukarı sallarken, gülümsedi. Az önceki sinirli halinden eser yoktu. Gözlerimin içine içine bakarken, "Yüzbaşı Barut Kara Saruhan." demesiyle başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Dudaklarım aralandığında, rütbe yukarımda olan komutanımı tehdit ettiğim gerçekliğiyle yüzleşiyordum. [30.06.23] | yetişkin içeriktir. |

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK