Bakışlarıma denk düşen bakışları saniyeler sürse de benim heyecandan elimi ayağıma dolamaya yetmişti. Evet... Kalbimin yerinden çıkacak gibi atmasının sebebi karşımdaki adamdı. Kahverengi gözleri, koyu kumral saçları ve tıraşlı olduğundan pürüzsüz gözüken yüzü... Bir insan nasıl böyle güzel olabilirdi aklım almıyordu. Bir insanın kalbi nasıl böyle güzel olur, gözleri nasıl böyle güzel bakar bilmiyordum. Ben ona ne ara bu kadar tutulmuştum onu da bilmiyordum. O beni bilinmezliklere sürüklüyordu. Bana daha önce tatmadığım duyguları tattırıyordu. Bu yeni öğrendiğim duyguların her biriyse, damağımda bal yemişim gibi bir his bırakıyor, beni o tadın müdavimi yapıyordu. Yutkunarak ona doğru adım atmak için hareketlendim. Sesini duymak için bu kadar hevesli olduğumu, can attığımı bile şu an fark ediyordum. Fakat karşıdan gelmesini beklediği kişinin geldiğini görünce adımlarım yarıda kesildi. Bu kimse bilmesin zırvalığını neden çıkarmıştım ki sahi ? Hadi ben bu fikri ortaya atmıştım, o neden kabul etmişti ? Derin bir nefes alarak omuzlarımı düşürdüm. O benim rahat hissedebilmem için bunu kabul etmişti. Ve biliyordum ki sözünde de dururdu. Çünkü o sözünün eri bir adamdı. Bense kendin emin olamayan güvensiz bir kadın. Bu şartın sunulmasının ve kabul edilmesinin sebepleri bunlardı. Peki şimdi gidip vazgeçtiğimi söyleseydim, herkese duyurmak istediğimi... Kabul eder miydi ? Ben, nasıl sevdiğimi, nasıl sevildiğimi herkes bilsin istiyordum. Gözlerime nasıl baktığını herkes görsün istiyordum. Ben bizi tüm dünyaya ilan etmek istiyordum. Ben gerçekten onunla olmak istiyordum. ••• Ecmel & Feza

Görme engelli genç kız düşünün... En mutlu olduğu gününde kazada annesini ve babasını kaybetmiş onsekiz yaşında talihsiz bir kızdı ama aile sevgisi nedir bilenlerdendi. Aradan altı sene geçmesine rağmen acısı halen acı ve tazeydi onun için. Ailesi onun için babasız ve annesiz olamazdı ama o gün elinden almışlardı onları.Gözleri o gün hayata kapanmıştı yaşadığı bir kaza yüzünden o günden sonra dışardakiler onu hor görüyordu ama ailesi onu baştacı yapmışlardı bir yere kadar!Kendini zorla yaşlı bir adamla evlendiricegini öğrendiği zaman yıkılmıştı aile lafı içinde resmen bitmişti. Çünkü başka bir aileye kuma olarak verilecekti hemde babası yaşında bir adamla.Öğün kendi tazecik bedenini yaşlı bir adama vericegini düşünürken başkasının kollarında olmasıda neydi? Belki de o yaşlı adamla evlenseydi sükredicegi bir hali olabilirdi ama acılarla dolu bir geleceği vaat etmişti o adam! Birazda görme engelli genç kızın bakış açısından bakalım ne dersiniz? #Acı #Nefret #Kader Not;Hayal ürünüdür ve Mardin üzerinde.

Gözlerimden boncuk boncuk akan damlaları baş parmağıyla sildi. Ardından baş parmağı ile yanağımı okşamaya başladı. Elleriyle yüzümü avuçlarının arasına aldıktan sonra, nazik dokunuşlar ile göz kapaklarımı kapattı ve kirpiklerimin ucunu okşamaya başladı. Bir şey demiyor olmama rağmen heyecandan kalbim ağzımda atıyordu. Ne oldu demeye kalmadan, minik bir buse ile gözkapağımın üstünü öptü. Ardından diğerini. Kendi kendine mırıldanmaya başladı. "Ne yani? Bu güzel gözlerden benim için yaş mı aktı! Gerçekten câniymişim !" Tekrar kirpiklerimin üstünü öptü. "Her bir kirpriğini teker teker öpsem, unutabilir misin o günü?" Sorduğu soruyu cevaplayamadım. Onu kırmaktan korkuyordum. Cevapsız bırakarak sarılı olan bedenine daha çok sarıldım. ******************* Gün gelir çocukluk kankam dediğin kişi hayatının en önemlisi olur, yüreğini yakar kül olursun,onsuz nefes alamazsın ama onunla da olamazsın.Çünkü o artık sana haramdır,artık büyümüşsündür ve en kötüsü de o artık senin çocukluk arkadaşın değildir...

02.09.2020 yayımlanma tarihi Mecruh sözlükte yaralı olan, yaralanmış olan demekti. Bir kelime beni ancak bu kadar anlatabilirdi. Sevdiğim adam için Mardin'e onun karısı olmak için gelmiştim. Ben nereden bilebilirim ki her şeyin bir oyundan bir 'intikamdan' ibaret olduğu için.

Kapı aralığından gözüne çarpan çıplak bedenle olduğu yere çakılı kaldı. Alkolün esir aldığı beyni ona oyun oynamıyorsa... Evet, kesinlikle çıplaktı! Yutkundu ve yanlış olduğunu bile bile onun kıvrımlı bedenini baştan aşağıya süzdü. Dişlerini sıktığının farkında dahi değildi. Uzun, ıslak saçları sırtından aşağıya doğru uzanmış, bembeyaz vücuduna tezat bir siyahlıkla göz alıcı görüntü sergilemişti. Kendine gelebilmek için yeniden yutkundu. Alkolden mi, yoksa görüntüden mi kaynaklı olduğunu bilmiyordu ama ağzının içindeki kuruluk had safhadaydı. Allah'ım, genç kız onu resmen çarpmıştı! O değil, artık arkadaş kalma hayalleride çöp olmuştu. Çehresi sertleşirken, emir dinlemeyen adımlarına komut vermeye çalıştı. Yok, gitmiyorlardı. Meselenin içine başka uzuvları da girmiş, işin rengi değişmişti. Birkaç metre uzağında ki genç kıza istese hemen ulaşabilir, sakladığı en derin hazinesinin içinde kaybolabilirdi. Fakat boşanmanın eşiğinde olduğu sahte karısı buna nasıl karşılık verirdi, işte orası muammaydı...

"Sadece bir çocuk verecek bize! Bir oğlan çocuğu! " ♧♧♧ Henüz on yaşındayken babası tarafından hem yetim hem öksüz bırakılan ecrin amcası bildiği babasıyla yaşamaya başladığında hayatın önüne koyduğu hiçbir zorluğun farkında değildi. Sessizce içine fısıldadığı tek cümle ," Sen bir prensessin." Olmuştu. Ama unuttuğu şey ise en çok acıyı prensesler çekerdi kalbinden hançerlenerek ... Bir doğu masalı . Klişeden uzak fakat acı dolu bir prensesin hayat öyküsü . 14 mayıs 2019

Tutkun Serisi'nin 2. Kitabıdır ve farklı karakterlerin hikayesini anlatıyor. Cayır cayır yanıyorduk ikimiz de. Ellerim sapsarı saçlarına kaydı. Sonra ensesine, omuzlarına ve sırtına.. Okşadım. Yer yer teninde çizikler oluşturdum. Boğazından yükselen hırıltılar kanımı daha da ateşledi. Onu istiyordum. Kendimi ona bastırdım. Bunun karşılığında o da kasıklarını bana yasladı ve hırıldadı. Elleri vücudumda dolaştığı her an biraz daha kendimi kaybediyordum. Her geçen saniye sertleştiği vakit onun da beni en az benim onu istediğim kadar çok istediğini anlıyordum. Dudakları çeneme oradan boynuma istikrarlı bir şekilde indi. Tenimde açtığı yaraları dudaklarıyla onarıp sardı. Dudaklarımı kulağına yaklaştırdım. "Asaf," deyip sertçe yutkundum. Ense köküne tırnaklarımı sapladım. "Seni istiyorum," diye fısıldadım. Kalçalarımı kaldırarak ona sürtündüm. Karanlık bir inilti bıraktı. Boynumun ince derisine dudaklarını saplayıp amaçsızca emiyordu. Hafif tenimi dişleri arasında kıstırıp geri bıraktı. Sıcak nefesi yüzüme döküldüğü vakit gözlerimi güçlükle araladım. Laciverte dönmüş mavileri nefesimi kesti. "Beni çok zorluyorsun Günçiçek!" deyip sertçe yutkundu. Elimi sakallarında gezdirdim. Gözlerini kapadı. Bu muhteşem görüntü karşısında dişlerimi alt dudağıma sapladım. Bir süre kusursuz yüzünü seyrettikten sonra dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Anında karşılık verdi. İkimiz de inleyerek birbirimize sokulduk. Sen benim kalp ağrımdın. Acımdın. Sevdamdın adam. Ama ben acımı unutup yalnızca sevdama odaklandım. Sen benim Acı Sevda'msın.. Yine dudakları nefes nefese benden koptu. "Beni yakıyorsun lanet olsun!" diye yakardı adeta. Başlama Tarihi:03.12.2019 Yeni Bitiş Tarihi:

Kadın adamın yaralarına merhem oldu. Adam, kadının yaralarında kabuk bağladı. ...... "Turan..." "Söyle Turan'ın kızılı." -Kitap yetişkin içerikler barındırır. Rahatsız olacakların başlamaması önemle rica olunur :) Çalıntı olma durumunda yasal işlem başlatılacaktır!

Küçüklüğümden beri bir çok hayalim olmuştu benim. Aileme kavuşmak istemiştim. Olmamıştı. İçimde gün geçtikçe büyüyüp, bana daha çok acı veren bu aşkın beni yakmadan önce son bulmasını istemiştim. Olmamıştı. Aşkım bitmiyorsa sevgime karşılık bulmak istemiştim. Yine olmamıştı. Bugüne kadar hayal ettiğim hiçbir şey olmamasına rağmen aptal gibi bir hayal daha kurdum ben dün gece. Her şey bugünkü gibiydi. Ben yine onları izliyordum. Nikah memuru aynı soruları soruyordu ve Eylül yine coşkuyla evet diyordu. Sonra Kerem'e geliyordu sıra. Şimdikinin aksine evet demiyordu Kerem. Vazgeçiyordu. Yanlış yaptığını söylüyordu. Ve Kerem bugün bir hayalimin daha asla gerçek olamayacağını göstermişti bana, evet diyerek. Şimdi ise tek bir dileğim var benim. Kaybolmak. Kerem'in nikah memurunun sorusuna verdiği cevap gibi. Bir ömür boyu kaybolmak.

Tam da karşımda avlunun ortasında durdu.Gözlerindeki nefret kaybolmuş,yerine minnet ve sevgiye aç hareler oturmuştu.Morarmış göz altaları,kan canağına dönmüş yeşilleriyle ihtiraslı bir gülüş kapladı içimi. Parmaklarım demir korkulukları bulup yerlerini aldı.Eriyip gittiği ilk birkaç dakika da anlaşılırken içimde karanlık dehlizlerde oluşan acıma hissi alı koydu benliğimi. -Affet...dedi titrek ses tellerine vurgu yaparcasına. Bariton sesi kendisi üzerinde hakimeyitini sonlandırmıştı belli ki.Acıdan kıvranan adamın gözlerinde hüzne ve alışa gelmiş bir parça sevgiye aldanmayacak kadar büyümüştüm.Büyütmüştüler... -Var git yoluna Karan Bozarslan.Bundan sonra benden yar olmaz sana. -Deme!..Bir hata ettim amma val- -Sen hata yapmadın Karan Ağa.Sen ve senin gibi düşünenler katil oldu. Dediğimde içimde kopan ateşli fırtınanın gergin bir yay üstünde ona atılmasıydı canını-canımızı yakan.Menfi bir hareketlilikle başını iki yana salladı. Arkasında eli yüreğinde anası oğlunun incinmiş tarafını ağlayarak olanlara şahit oldum.Usulca omuzumun üstünden merdivenlere oturan Dilşah Hanıma anneme döndüm.Ona da beslediğim öfke artık yavaş yavaş tükeniyordu. Anladımki vicdansızlara verdiğim her duygu onlar karşısından hiçlenip bana geri dönüyordu. -Yüce alem dağları duysun ki yaptıklarınız unutulmayacak.Evladına kıyan ne anayı ne hırsı uğruna karısı ve kardeşini gözden çıkaran Karan Ağayı! Dedim toplanmış,dökülen gözyaşlarıma aldırmadan.Gözlerimin ta derinine baktı,karasında vicdan beklercesine. Göz hapsime yeniden girerken gökkubbeye çığlıklar yayılmıştı.Benim ise perdelerime endişe oturmuştu. Belindeki silahı göğsüne dayamıştı öfkesinden. -Anlattığın masaldaki Bülbül bensem madem benimde yaşamama gerek yok o zaman.Şimdi içimde öldürüyorum Hevi Bozarslan seni.Senin öldürdüğün gibi. Dedi ateş ederek.