EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Çocukluk Aşkım kitabının devamı niteliğindedir. Yeni başlangıçlar çoğu insanı korkutur. Yeni bir hayat, yeni insanlar, yeni hikayeler.. O karamsar, eskimiş hayatlardan kopmak isterler ama bunu yapmaktan korkarlar. Çünkü onları kaygılandıran şey, yeni hayatlarında da eskide yaşadıklarını yaşayacak olmak. İhtiyaçları olan tek şey biraz cesaret ve umut... Her şey kalpte oluşan küçük bir umut kıvılcımından ibaret. O kıvılcımı harlayıp ateşe dönüştürmek de, onu büyümeden söndürmek de kendi ellerinde...

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

"Evlenirsin EyvAllah'da gelin ben olmazsam sıkıntı büyük!" aşırı çılgın ,deli dolu bir kız düşünün biraz da çatlak ! kafaya koyduğunu yapan cinsten açık sözlü ,dobra dobra bu yüzden pek arkadaş edinemeyen , hayatına yabancıları sokmayı sevmeyen . " küçükken kızlar bebekleriyle oynarken ben, erkeklerle köpek dövüşü izlemeye giderdim . mahallede kavga olunca kızlar çığlık atarak kaçarken ben , bakkala koşup çekirdek alırdım. kızlar barbi bebekle hep aynı oyunu oynarken ben , bebegimin saçlarını kesip kel yapardım sonrada bebegimi kanserden kaybederdim. hayatıma ekşın ve atraksiyon sokmayı severdim . hele hele temiz kıyafetlerim iyice kirlenmeden üzerimden çıkarmazdım Beni sinir eden kızların o tertemiz saçlarına toprak atardım. ailemin tek çocuğu bendim . Şimdi ne ailem var nede o küçük çocuk, herşey değişecek , değişiyor. ben hariç 😉" çatlak kızın ailesini kaybetmesi sonucu amcası,halası ve dayısının evlerinde oradan oraya sürgün edilme serüvenini anlatan , aynı zamanda küçüklüğünden beri kafayı taktığı Fatih adında ki genç adama olan aşkı siz değerli okurlara sunuluyor...

"Seni ilk gördüğüm an ...O gece seni izlerken dünyada senin kadar güzel gülen başka bir kadın var mıdır acaba diye düşündüm.Gülümsemenin bir başka kadına daha bu kadar çok yakışabilme ihtimali var mı diye düşündüm.." "Cevabını buldun mu peki.?" "Hayır , bulamadım ?" "Neden ?" "Çünkü sen hayatıma girdiğin o geceden sonra gözlerim başka kadınlara kapandı .Gördüğüm , hissettiğim , var olduğuna inandığım tek gerçek sen oldun ..." **** Aşık bir adamın , aşık olduğu kadına edebileceği en yürekten bedduaydı belki dilinden dökülen o iki kelime. "Unutma Beni..UNUTAMA BENİ....

Allah'ın rahmetinin en güzel tecellisidir anne.. En çok onlar sever, en çok acıyı da onlar çeker. Her fedakarlıkta bulunurlar evlatları için. Her annenin vardır bir hikâyesi. 🌿 Bende annemin hiçbir kurguya yer verilmeyen hikayesini yazıyorum. 🌾 "Sadece filmlerde yaşanır sanıyorduk.."

Ben Bahar GÜNDOĞAN. Yirmi dört yıl önce bugün karanlık bir dünyya merhaba demiştim ve yine aynı gün bir yabancının kollarında tutundum hayata. Kahramanım olan bu yabancı belki de aşkın ışığını getirecekti karanlığıma. O yabancı Deniz AKDUMAN'dı... ~~~~~~~~~~~~ Aşkın engel tanımadığını, engelli bir birey olmanın aslında hayatı yaşam.aya ve hayallerimize, hedeflerimize ulaşmada engel teşkil etmediğini anlatacağım ta ki herkes anlayana kadar. Bu konuda desteğinizi bekliyorum ❤

Bir tevafuk ile gönüller birleşti. Ayrı şehirlerin iki güzel gençleriydi onlar. Biri Zeynep diğeri Selim. İkiside Âllah aşk-ı ile yanan ama gönülleri bir olan Sevdalılardı.... İkiside kadere iman eden koca yürekli kullardı... Tek bir bakış ile başladı hikayeleri. Bir tevafukun "hoş geldin gönlüme Yâr" diyişiyle, Kalplerinde izlerini taşıdılar. Ve o kahraman, o kıza Kalbini Feda etmesiyle cennet yoluna yol edindiler...

"Kızımın sana 'anne' demesinden daha fazlasını istiyorum." Söylediği kelimelerdeki kararlılığı çökmüş omuzlarını kuvvetlendirirken, omzuna sabitlenmiş safir mavilere bakmaya devam etti. Ve Dünya'nın kaşlarını çatmasıyla, sol yanında sertleşmiş kayalarına dalgaların dokunmasını sağlayan harelerde, söylediklerinden hiçbir şey anlamadığını görebiliyordu. "Senden kızıma 'kızım' demeni istiyorum. Çünkü Zeynep seni ilk gördüğü andan beri bunu duymak istiyor. Sen ne zaman ona adıyla seslensen gözlerine yerleşen umut yıkılıyor. Kızım sana bu kadar umutla bakarken ona bir anne gibi davranmanı istiyorum." Dünya, hala daha elinde tuttuğu kâğıttaki kelimelerin bu kadar anlam barındırabilmesinin şaşkınlığını yaşarken, safir mavilerini "Bu yüzden..." deyip duraksayan Asrın'ın yüzüne çevirdi. İki günlük sakalının arasında gülümsemesiyle derinleşmiş çukurlarına düşmek üzere olan gözlerini ilk kez çukurlara rağmen kısılmayan kara gözlerini buldu. Ve beş dakika öncesine kadar gözleriyle okumakla yetindiği şart sahibi tarafından kulaklarına doldu. "Kızımın annesi olur musun?" Kızımın annesi olur musun?... Babasının altı yıl önce şakağına dayadığı silahın ölüm fısıltılarını ağlayarak bölen uğur böcüğünün, annesinin dokuz yıl önce kaybettiği hayallerini verecek olan bıdığı oluşuydu. Kızımın annesi olur musun?... Bu bir evlilik teklifi değil, bu Dünya'nın yazabileceği tüm şartlara karşılık yazılabilecek bir annelik şartıydı! Dipnot: Klişe gibi gözüken ilk bölümlere katlanarak, yedinci bölüme gelirseniz; gidişatın çok daha farklı olduğunu göreceksiniz. ***Her bir kelimesiyle "Kızımın Annesi Olur Musun?" benim için değerli bir hazine olmakla beraber finali de dâhil tüm kurgusu belli olup, tamamen bana aittir.Değerli hazineme değer verdiğiniz için şimdiden teşekkür ederim...