Η Έρση είναι ένας ήσυχος άνθρωπος. Η καθημερινότητα της απαρτίζεται από αμετάβλητες σταθερές και δεν χαρακτηρίζεται συχνά από απρόοπτα συμβάντα. Βρίσκει ευχάριστη τη γραφειοκρατία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, επισκέπτεται τη βιβλιοθήκη την ίδια ώρα κάθε εβδομάδα, δεν οδηγεί γρήγορα, δεν αργεί σε ραντεβού, δεν ξεπερνάει τα όρια. Ακόμα κι αν ζει σε σε έναν μετά-αποκαλυπτικό κόσμο, ακροβατεί με ευελιξία και άνεση πάνω στη λεπτή γραμμή της κανονικότητας. Επομένως, δεν είχε φανταστεί ποτέ πως η τελευταία της μέρα στη Γη θα περιλάμβανε επικίνδυνες ιέρειες, αρχαίες θεές, μαγνητικά πεδία, μάχες με αρχαία εγχειρίδια, σχέδια στρατηγικής και μία (σχεδόν) γυναίκα που άλλοτε την κοιτάει ως σύμμαχο κι άλλοτε ως απειλή. Σε αυτό το σημείο, είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναφερθεί πως η Έρση δεν είναι οπτιμίστρια, ούτε τυχερή, γρήγορη ή γενναία - δεν διαθέτει κανένα χαρακτηριστικό που σκιαγραφεί την εικόνα μιας ηρωίδας. Η Έρση δεν είναι ηρωίδα· απλώς έτυχε να ξυπνήσει, τη στιγμή που ολόκληρη η Αθήνα βυθίστηκε σε λήθαργο.

Τι γίνεται όταν το μπλε ενώνεται με το καφέ; Τι γίνεται όταν οι άμυνες πέφτουν Κάποια στιγμή στο παιχνίδι υπάρχει ο ηττημένος και ο νικητής. Νικητής ο έρωτας. Ηττημένος ο πραγματικός σκοπός. Πρόσεχε μη χάσεις την μπάλα.

Καλώς ορίσατε στην κόλαση. Εδώ θα δούμε πόσο πραγματικά κακός είναι ο Διάβολος και πόσο αθώος είναι ο θνητός που τον κατηγορεί. Σ' αυτόν τον τόπο δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Ίσως ο Διάβολος να μην είναι το τέρας που φοβηθήκατε. Ίσως ο άνθρωπος να μην είναι τόσο καλός όσο πίστεψε. Εδώ θα φανεί ποιος έφτιαξε την κόλαση και ποιος απλώς έπεσε μέσα της.

Η Ηρώ Βιτάλη ήταν 21 χρονών όταν έπρεπε να ξεκινήσει τη ζωή της από την αρχή. Μέχρι τότε η ζωή της βρισκόταν μέσα σε ένα γήπεδο στίβου, ένα λάθος την κράτησε για μήνες μακριά από το γήπεδο και δεν επέστρεψε ποτέ πίσω σε αυτό. Στα 23 της νόμιζε πως δε θα επέστρεφε ξανά στο τερέν μα ακόμη δεν είχε κρεμάσει τα παπούτσια της. Ο Ηρακλής Δενδρινός στα 27 του χρόνια είχε στεφθεί δύο φορές χρυσός ολυμπιονίκης, η προετοιμασία του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν σκληρή και δεν άφηνε τίποτα και κανέναν να του αποσπάσει την προσοχή. Το τερέν του στίβου ήταν το σπίτι του και εκεί έδειχνε την αξία του. Τα καλοκαίρια τους τα περνούσαν στα ελληνικά νησιά και λίγο πριν φύγουν για αυτά μια γλυκιά γεύση έμεινε στα χείλη τους, αυτή του παγωτού. Ένα όμορφο διάλειμμα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες για τον Ηρακλή και μία περιπέτεια άνευ όρων για την Ηρώ. Μέχρι να βρεθεί η αγαπημένη τους γεύση...

Εδώ μιλάμε για δύο σώματα σε ένα σύμπαν που αρνούνταν να βρεθούν στον ίδιο γαλαξία. Εδώ μιλάμε για δύο ζευγάρια μάτια που ντρέπονται να βρουν το ένα το άλλο στο ίδιο δωμάτιο. Εδώ μιλάμε για δύο ψυχές που ουρλιάζουν λυσσαλέα μπας και μπει απόσταση μεταξύ τους. Εδώ μιλάμε για το γέλιο του ουρανού και το χέρι του πάνω στον λευκό λαιμό της. Εδώ αγάπη μου μιλάμε για την Ιόλη, τον Λουκά και το κενό ανάμεσά τους που μικραίνει και μικραίνει και μικρ- Ώπα ώπα, πάνε ένα βήμα πίσω σε παρακαλώ. Αυτό είναι καθαρά ενήλικο περιεχόμενο. Άκρως ερωτεύσιμο.

«Εκείνη, έχει επιλεξει ενα επάγγελμα από τα δυσκολότερα, όχι μόνο από τη φύση του αλλά και από το γεγονός πως θα τη φέρει αντιμέτωπη με κάποιες άλλες πτυχές του εαυτού της που δεν θα ήθελε να θυμάται. Σε καμία περίπτωση όμως δε πίστευε πως μπορεί να γίνει δυσκολότερο όμως το ηξερε κι εκείνη πως ήταν η μοναδική της επιλογή, δε θα της ταίριαζε τίποτε άλλο περισσότερο. Εκείνος, σε όλα του τέλειος, άριστος θα έλεγε κανείς. Τα καλά ομως δε κρατούν για πάντα. Βρίσκεται πλέον αντιμέτωπος με μια μεγάλη ποινή, όμως δε φαίνεται να τον απασχολεί, άλλωστε ήταν επιλογή του. Δε τον νοιάζει γιατί επέλεξε τη φύλαξη μόνος του». Μια ιστορία για μια αστυνομική εγκληματολόγο και έναν βαρυποινίτη όπου θα έρθουν αντιμέτωποι στους κρύους θαλάμους του ανακριτικού δωματίου. Επέλεξαν να βρίσκονται εκεί και τώρα η ζωή επιλέγει γι' αυτούς.

Η Φλώρα Βασιλακάκη είναι ένα αναγνωρισμένο, παγκοσμίου φήμης μοντέλο. Μεγαλωμένη στην Νέα Υόρκη, με συνεργασίες με τεράστια ονόματα του χώρου της μόδας, ένα ζηλευτό book και πολυταξιδεμένη, η νεαρή αυτή ζει το όνειρο κάθε κοριτσιού και αγοριού του επαγγέλματος της. Όταν όμως κατά τις καλοκαιρινές διακοπές στην Ελλάδα, ανακαλύπτει ότι ο Οίκος του πατέρα της οδεύει προς την οικονομική καταστροφή θα επιστρατεύσει όλη της τη γνώση και την εμπειρία για να διορθώσει ό,τι μπορεί. Είναι όλα όμως τόσο απλά; Διότι η γενέτειρα της είναι η λεβεντογέννα Κρήτη. Τι θα συμβεί όταν στη ζωή της μπουν μια απόμερη παραλία στα βόρεια του νησιού, μια λύρα και ένα ζευγάρι γαλανά μάτια; Η Αρετούσα ερωτεύτηκε τη φωνή του Ερωτόκριτου πριν δει τη μορφή του. Θα καταφέρει η λύρα να βάλει φωτιά στην καρδιά της; ●Retelling Ερωτόκριτος - Αρετούσα (Το εξώφυλλο είναι ευγενική χορηγία της @vasilikoble)

Μια ανεξηγητη φωτια στο αρχοντικο της οικείας Καραγάτση λενε πως αρχισε την καταρα. Μια καταρα που ο πατερας μου αγνοησε όταν με παρεδιδε σε εκεινον, πιστευοντας ότι θα σωσει τον εαυτο του. Εκεινο το ξημερωμα εκλεισε τα ματια στον Θεο βλασφημώντας τις μοιρες που αψηφισε. Μες τον καπνο της φωτιας θα ορκιζομουν πως σε εχασα, καθως σε ακολουθουσα εξω από τις πυλες του Αδη. Και εσυ, εγκλωβιστηκες στον ορκο σου, γυρισες να με κοιταξεις όταν σου φώναξα πως θα χαθω. Η Εκατη, μου ψιθυρισε πως επειδη με κοιταξες χαθηκα, εσυ με καταδικασες, από την αδυναμια σου, επειδη ποθησες κατι που δεν ηταν προορισμενο για εσενα. Και σαν η Άτροπος αποφασισε πως το τελος μας ήρθε, σε πήρε μακριά . Μα εγω στεκομουν ακομη στην καρδια της φωτιας και εγλυφα την λεξη που έμεινε στα χείλη μου. Πόθος. Μα πως ηταν δυνατον; Αφου ο γαμος μας ηταν, εν λευκώ.

Δώσε μου ένα καλοκαίρι ακόμη, ένα καλοκαίρι ίδιο με το προηγούμενο. Θέλω λίγο ακόμη χρόνο μαζί σου, έχω πολλά να σου πω.