okunuyor
4 stories
2044   by gizlikahraman24
gizlikahraman24
  • WpView
    Reads 848
  • WpVote
    Votes 77
  • WpPart
    Parts 2
yeni dünya düzeni yıl 2044... Bir iki ay sonra yeni bölümler gelecek ‼️Kitap yetişkinlere uygundur‼️🔞cinsel içerik‼️ Kitap kapağı,kurgu ,karakterler, isimler KİTAP İSMİ hepsi bana ait herhangi bir çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. Aşırı Saçma olumsuz,reklam ve spoi içeren yorumlar istemiyorum direk engelle atıyorum haberinize ! Bu kitaptaki herşey kurgudur gerçeklikle bir alakası yoktur.
İnfernum by afrodinet
afrodinet
  • WpView
    Reads 60,625
  • WpVote
    Votes 1,608
  • WpPart
    Parts 3
Elif, sıradan bir genç kızdı. Her şeyiyle sıradandı. Kabusları hariç. Övülecek bir güzelliği, vücudu ya da arkadaş ortamı yoktu fakat bir anda kendini başka bir boyutta bulduğunda aslında pek de sıradan biri olmadığını fark etmişti. Başka bir bedendeydi, etrafı iblislerle çevriliydi ve bulunduğu bedenin hafızasında ki anılar, imkansız bir aşkı arzulamasına sebep oluyordu ve kimi zaman gördüklerinden ürküyordu. Bu bir kahramanlık ya da savaş hikayesi değildi. Bu, sevda için imkansızı olduranların hikayesiydi. Peki, Elif tam olarak bu hikayenin neresindeydi?
Luna by afrodinet
afrodinet
  • WpView
    Reads 15,156
  • WpVote
    Votes 468
  • WpPart
    Parts 6
"Ben Luna. Gökyüzüne küs bir kızdım. Ta ki babamın yıldızlar arasında beni beklediğini öğrenene kadar." Yıl 2339. Dünya yorgun. Türler yok olmanın eşiğinde. İnsanlık, kendi elleriyle inşa ettiği çöküşün tam ortasında; hayatta kalanların bir çoğu ise sadece zengin ve faydalı olanlar. Luna, 18 yıl süren yıldızlararası bir uykudan gözlerini açtığında artık hiçbir şey bildiği gibi değildir. DNA'sı sıradan bir insandan farklıdır. O bir hibrittir: İnsan ve İmterial soyunun asil birleşimi. Onun damarlarında sadece kan değil, iki uygarlığın kaderi dolaşmaktadır. Ve Pyke... Buzdan bir sessizlikle konuşan, savaşla şekillenmiş bir komutan. Onun gözlerinde yıldızlar sönmüş, yerini ölümün ışıltısı almıştır. Ama Luna'nın gözleri... o gözler, Pyke'ın içinde çoktan ölmüş olan bir duyguyu yeniden kıvılcımlandırır: İnanç. Bir baba... galaksiler arası bir geçidin ötesinde hâlâ yaşıyor olabilir. Bir kız... kendi kimliğini ve geçmişini ararken, insanlığın geleceğini taşımak zorunda kalacak. Ve bir savaş... yıldızlardan önce gelen karanlığı aydınlatacak. Gerçekler acıtır. Ama bazı gerçekler... bir gezegeni yeniden başlatır. ♦ "Ben gökyüzünü seviyordum. Çünkü yıldızlar sessizdi, tıpkı ben gibi. Ama sonra biri geldi... ve yıldızlar onun gözlerinde konuşmaya başladı." ♦ "Gökyüzü, sadece uçmaktan korkanların sınırıdır. Senin için yıldızlar bile eğilir, Luna." ♦ "Işık yılı dediğiniz şey, sadece birim değil. Babamla aramdaki suskunluğun adı artık."