MELİS KARACA & GİANLUCA MORETTİ Melis, salonun ortasında kocası oğlu Buğra'yı kucağına almış bir şekilde otururken gördü. Adamın yüzünde garip bir ifade vardı. Bir yandan babalık şefkati, diğer yandan Melis'i incitmenin keyfi. Luca, Buğra'nın küçük ellerini tutarak yavaşça oynuyordu. Çocuğun gülüşleri salonu dolduruyordu, ama Melis'in içinde tarifsiz bir acı vardı. Gözleri oğluna kilitlenmişti, ama bir adım bile atmaya cesaret edemiyordu. "Yaklaşma," dedi Luca, gözlerini Melis'e dikerek. Sesi soğuk ve buyurgandı. Melis durdu. Gözlerinden yaşlar süzülüyordu. "Ne olur... Luca, sadece onu kucağıma alayım. Bir kere... Sadece bir kere dokunayım." Luca alaycı bir kahkaha attı. "Hayır, Melis. Sen bu şansı hak etmiyorsun. O benim oğlum. Senin gibi birinin dokunuşunu hak etmiyor." Melis, dizlerinin üzerine çökerek ellerini birleştirdi. "Lütfen... O benim oğlum. Benim kanım, canım. Ona dokunmadan yaşayamam. Ne istersen yaparım, ama lütfen onu bana ver." Luca, Buğra'yı biraz daha sıkıca kucakladı ve onun saçlarını okşadı. Çocuğun masum bakışları, Melis'in kalbini daha da sıkıştırıyordu. Luca, öfkeyle bir adım daha ona yaklaştı. "Sus artık! Senin hislerin beni ilgilendirmiyor. İşini yap ve sus. Yoksa bu geceyi de bodrumda geçirirsin!" diye kükredi. Melis, kendini savunmak için bir şeyler söylemeye çalıştı, ama Luca çoktan öfkesine yenik düşmüştü. Onu itmek isterken, Melis dengesini kaybetti ve hızla alt kattaki salonun ortadaki cam masasına düştü. Çıkan sesle birlikte her şey bir an için durdu. Luca, gözlerinin önünde Melis'in kanlar içinde yerde yatışını gördüğünde donakaldı. Kitap şahsıma aittir. Herhangi bir benzerlik ya da (ç)alma durumunda gerekli işlemler yapılır.

Umut, en karanlık anda doğar ve bazı kıvılcımlar, devrimi başlatacak gücü taşır. Kış Gündönümü; robot teknolojisi, nükleer kış ve baskıcı bir rejimin kıskacındaki bir toplumun hayatta kalma ve umudu yeniden inşa etme mücadelesini anlatıyor. Aşk, arkadaşlık ve direnişin iç içe geçtiği bu hikâye, okuru karanlık bir gelecekte bile inancın ve cesaretin izini sürmeye davet ediyor.

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."

"Yalvarmaksa." Ağırca yutkundu. "Yalvarıyorum." Göz bebekleri çektiğim acıların hüznünü taşıyorken, kıvranan siyah irisleri koyu karalığını kaybetmiş gibiydi. Acı çekiyordu. "İzmiray'ım ol, Karan'ın İzmiray'ı ol." Sert ve gür sesi işkencelerle boğuşuyor, titriyordu. Artık o kadar da güçlü değildi. Bu hâli bana zevk verdi, onun korkunçluğu tamamen kaybolmuşken benim varoluşum gün yüzüne acımasızca doğmuştu. "Canavar'ın İz'i olmam için de yalvardın." Dedim, alay dolu bir fısıltıyla. "Ben İz oldum, Canavar'ın İz'i. Karan öldü, İzmiray yok olmaya mahkum kaldı." ................................................................. 'Bu bir vahşetti. Karanlık gecelerin ardına gizlenen, var olmaması gereken, gün yüzüne çıkmaması gereken. Korkunç ölümlerin acımasız yüzünde, felaketin gülümseyişiyle asılı kalandı İz. Canavar, o ölümdü. Vahşet, İzliğe mahkum kalmış Canavar'ın benliğiydi.'

!!! +18 Soğukkanlı bir seri katille yolu kesişen bir kız... Üstelik kaderleri ortaktır ve sır perdesi aralanana kadar birlikte olmak zorundadırlar. ❄️ Yeni taşınılan her yerin tuhaf bir sırrı vardır. Fakat Merve ne belaları üzerine çeken, ne de kimsenin gözünü üzerinden alamadığı o kızdı. Masum sayıldığı da söylenemezdi. Aslında başına geleceklerin hiçbiri kendisiyle ilgili değildi. Ama bazen, bazı insanların yaptıklarının bedelini başka birileri öderdi. Kader, onları bu noktada birleştirdi. Hiç kimseye güvenemeyen soğukkanlı bir seri katil ve onunla birlikte olmak zorunda olan bir kız... Zaman ilerledi... Aralarında oluşan bağ inkar edilemeyecek kadar kuvvetliydi. Birlikteyken daha güçlüydüler. Bu yüzden birlikteydiler. 📍İçerisinde şiddet, kan ögeleri bulunmaktadır.

Ünlü Rus yeraltı mafyası Kuzentsov'un sahibi anti kahraman Azrail'in Kılıcı ve tek amacı ülkesine hizmet etmek olan bir kahraman askerin hikayesi...

Kara hareleri beyaz tenimde gezerken gerilen vücudumu ondan gizlemeye çalışıyordum.Pek başarılı olduğum söylenemezdi.Acımasız ve sertti,bu beni korkutuyordu.Ki bence de ondan korkmalıydım.Kim olduğunu dahi bilmediğim,yüzünü sadece ikinci defa gördüğüm bir adamdı. Yine,aynı hiç bozulmayan sert çehresiyle konuştu.Sesi boğuktu. Hırıltılı nefes alışverişini duyuyordum. "Bu vücudu hiç görmediğimi mi sanıyorsun?" .... Küçük okurların dikkatine +18 sahneler vardır.Her şey hayal ürünüdür.Gerçeklikle bir alakası yoktur!

Qaraqanın bu romanı sayca dördüncü əsəridir. Mələk adlanan bu əsər Fantastik-drama janrında yazılıb. Əsərdə Azərbaycan reallığı, əsl sevgi və onun acı nəticələri, paxıllıq, kin, nifrət, acgözlük və şəhvət hisslərinin ətrafında baş verən hadisələr oxucunu yeni, sərt həqiqətlərlə dolu bir dünyaya aparır. Gözəl bir qadın cildində bir oğlanın damına düşən mələk və onun taleyindən danışılır.

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK