Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Dillerime dolanan kelimelerin mührünü saldım kalbinin kırıklarını iyileştirmeye . Zaman , telafisi olmayan hataların umut vadeden hayalleriyle geçerdi . Fakat hayaller bile artık çok kirliydi . Değmezdi çabalarına hiç kimsenin bir şeyi . Zaten değmemişti hiçbir şey hiçbir şeye