Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi... ''Halide sana deli gibi aşık!'' En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali Deniz'in insanın içini üşüten sesini duyduğumda kalbim buz tutmuştu. "Şimdi git o arkadaşına söyle! Bin tane kalbim olsa birini bile ona vermem!"

Bu bir Asker&Polis kurgusudur. Kavuşursan aşk olur demişler, Kavuşamazsan kara sevda. Bizimkisi aşktı, Sevda Karası oldu. Sevda'sı bende, Kara'sı onda kaldı.

Daha 4 yaşında verildi eline al yıldızlı bayrak, büyürken bile bırakmadı babasının emanetini. Büyüdü ülkesini korumak için asker oldu. Hep korku vardı içinde bir kiza sevdalanırsa, sonunun anne ve babası gibi olmaktan korktu ve korktuğu da başına geldi bir kıza sevdalandı dağın başında. Kızın nur yüzüne daha gözlerini görmeden kalbi hızlı atmaya başlamıştı. ~Korkumuz bile korkusuzdur~

Her duygu taklit edilirdi cesaret hariç... Kor kadar yakıcı bir asker. Kalbini ve ruhunu tamamen kapatmış kendini ülkesine adamış, aşk körü bir adam. Ta ki bal rengi, ateş parçası o gözlerle karşılaşana kadar. Ruhu hiç bu kadar sıkışmamıştı. Özgürlük artık bir çift gözde saklıydı. Bir öğretmen... Aldatılmış, yarı yolda bırakılmış bir kuş yüreğin de yaşayan kadın. Öğretmenlik yapmak için gittiği köyde huzuru bulduğunu sanarken tam da bir kaosun içine düşmüştü. Hem de hiç beklemediği geveze bir adamla, bir askerle. Belki de düştüğü gizem dolu köy de tek gerçek oydu. 'Sen bir sonbahar gibi girdin hayatıma tüm yapraklarını dökmüş bir ağaç gibi. Ben, sen dökülüp, bittin sanarken sen köklerini saldın yüreğime. Sonra birden yaprak dökümü durdu. Kurudun sandım da yüreğim de yeşerdin. Sen Sonbahar'ın Gelişi gibi geldin kararmış ruhuma sonra o karanlıkta bir ışık yandı. Bal rengi bir ışık... ' Dram #4 02.11.21 Romantizim #4 17.11.21 Aşk #9 18.11.21 Roman #2 22.11.21 Komando #1 17.02.22 Sonbahar #1 01.04.22 Hüzün #8 28.04.22 Tutku #3 Fantastik #4 28.10.22 Sonbahar'ın Gelişi ilk kurgum ve tüm hakları bana aittir.

"Biliyor musun okuduğum kitaplarda kız hep mavi olurdu. Çocuk siyah. Çocuk karanlık, kız aydınlık. Oysa ben..." Dedi dolu gözlerini genç adama çevirirken. "O okuduğun kitapta ki puştlar aydınlığı aradıkları için buldular o kızları." Derin bir nefes alıp önüne döndü genç adam. "Ben aydınlığı istemedim ki. Ben aydınlıktan hep korktum. Ben seninle karanlıkta sessizce oturmak istedim. Ben, karanlıkta bana sarılmanı istedim." ~~~~~~~~~~ "Cadı" diye duyduğum ses ile yorgun vücudumu karanlığıma çevirdim. Siyah pantolonu, siyah asker botları,siyah kazağı ve siyah deri ceketi. Karanlığın içinde ışığa dair tek iz sigarasının ucundaki kıvılcımdı. Kehribar gözlerine çıkardım kızarmış, yorgun,halsiz, karanlıktan yorulmuş gözlerimi. Öylece duruyordu. Her şeyin başladığı yerdeydik. Uçurumun kenarı. Karanlığın en sessiz hali. Gözlerimi kapatırken ufak bir yaş süzüldü hayatıma inat mavi olan gözlerimden. Titrek ve tükenmiş sesim ile usulca fısıldadım karanlığa. "İyiki doğdun Adamım." ~~~~~~~~

Dram kategorisinde 24. Sırada- 14.05.2018 Kitapları mesken tuttum ben. Kaçtım. Yüreğimdeki ağırlıklardan kaçtım. Sahte gülüşlerden kaçtım. Seviyorum diyen yalancılardan kaçtım. Kitaplara sığındım. Hayal dünyasının temiz yalanlarını gerçek dünyanın pis gerçeklerine tercih ettim. Kulaklarımı kapadım, gözlerimi kapadım, ruhumu kapadım dünyaya. Bir ben kaldım. Onu da kapadım. İnsanın kendiyle yüzleşmesi en ağır yüzleşmedir aslında. Büyük cesaret ister. Büyük güç ister. Bir savaştır yüzleşmek. Ben ise ölmeye yüz tutmuş çelimsiz bir askerim bu dünyada. Yorgunum... Yüreğim yorgun... Yalnızım... Yalnızlık benim tercihim. Daha doğrusu bana dayatılan bir gerçek. Sırtımın her bir karesi hançerle doluyken yeni kişilere ve yeni hançerlere yer yoktu bünyemde. Saf bir kızın pembe dünyasında uçuşunu anımsıyorum bazen. İlk aşkın yüreğimde edindiği coşkuyu hissediyorum. Hemen ardından yüreğim amansız bir sancıyla sıkışıyor. Pembe dünyam siyaha boyanıyor. Anılar gölge gibi peşimi bırakmıyor. Ömür boyu taşıyacağım yaramsın. Son nefesimdeki yalnızlığım olacaksın. Ve ben ölürken aklımda tek bir soru olacak: Neden? Dizine yatıp yüzünü okşadığımda o zamanlar okuduğum kitabı anlatmıştım ve şöyle söylemiştim: "Bizim sonumuz öyle olmasın. Biz mutlu olalım, ayrılmayalım." Ve sen de aynen şöyle cevap vermiştin: "Sensiz nefes alamıyorum ben. Ayrılmak söz konusu dahi olamaz. Biz dünyanın en mutlu çifti olacağız." Ben dünyanın en mutsuz insanıyım. Adi bir adamın peşinde ruhumu kaybettim. Ve ben Anka kuşu değilim. Küllerimden doğamam. BAŞLANGIÇ: 7.12.2017 BİTİŞ: 24.03.2018

Karanlık bir örtüydü hayat onların üzerine, derin yaraları vardı ikisininde.Başkalarının açtığı ve sadece birbirlerinin sarabileceği yaralar. Biri mesleğine aşık, hayatı dağlarda geçen tek aşkı vatan ve bayrağı olan onurlu genç bir bordo bereli. Diğeri ise ruhunda ve bedeninde yaraları olan, yaralarını gülüşü ve hayalleriyle kapatmaya çalışan narin, kırılgan bir genç kız. Hayat nasıl birleştirecekti onların yolunu, yaşadıkları acılar geçecek miydi zamanla? Peki onlar derman olabilecekler miydi birbirlerine? ***** " Buraların havası hep böyle mi?" şaşkınlıkla etrafına bakan kıza tebessüm etti genç adam.Ellerini üniformasının cebine yerleştirip, yamuk gülüşünü genişletti. " Kurt puslu havayı sever kır çiçeği, bu havalar bizim havamız." Kapak tasarımı: @sehrialem💜

Her hikayede esas kız, esas oğlan ve bir kötü vardır.. Bu hikaye kötü bir kızın hikayesi.. ******* Ben, ondokuz yılık hayatımda, yaşamayı nefes alıp vermek zanneden zavallı bir kızdım, o yüzden diyorum ya, 'Biz yaşamayı beceremeyen zavallı insanlarız, ölmeyi deneyelim mi ?', halbuki bir de Emir'e baksanıza, yirmi üç yaşında, zengin bir ailenin artık tek çocuğu.. Benimse bir ailem bile yokken, yaşamayı bile daha beceremezken onun o güzel, güven veren ellerini nasıl tutabilirdim ki.. Benim kendime ait karanlık bir dünyam vardı, ben bir dizi karakteri değildim ki, son bölümlerinde iyi olayım, ya da bir kitap karakteri değildim ki son satırlarında yok olayım, ben vardım, yaşamaya çalışmadan yaşıyordum.. buradaydım.. ölüyordum.. Ve en acımasızıda ben kötüydüm, eli kanlı bir katildim, vicdanını o karanlığa gömen bir katil, yaptıklarından asla pişman olmayan bir katil.. yaşamayı beceremeyen bir katildim.. 'Ben bir silahım. Ama hiç bir silah yaralamaz bir insanı, bir başka insan olmadan..' Küçük İskender.. 01/09/2017 : Başlangıç 02/05/2018 : Tamamlandı

"Yasaksın bana ve ben yasak olan her şeyi isterim." B.T: 21.06.2019 •Düzenleniyor {23.03.2021}

Tenine aşık siyah kumaşa, Ölüme olan sadık aşkına.. O acımasız, o cani. O bir kız.. Ve intikam yolunda, avıyla yan yana.. Onların ki biraz garipti, biten iki kitabın devamıydı sanki. Mavi umutların, siyah sonuçları gibiydi. Bir ışık, bir karanlık değildi.. İki karanlığın aydınlattığı yıldızlardı onların ki. Bir katilin ve bir polisin hikayesi. Bitmiş iki aşktan geriye kalan intikamın hikayesi. Garip ikilinin maceraları, sırları, yalanları. Garip iki kişinin tercihleri, aşkları. Ve nefret mi güçlü, yoksa aşk mı? İşte cevabı.. @Tüm hakları saklıdır.