Cüneyd ve Zeynep'in yaşadıklarından bazı kesitler.

Cüneyd ile Zeynep. ★

"Yumma gözlerini. Gözünü yumdun mu tasalanır, gama, gussaya düşersin. Gözün nuru, gündüzün nurundan ayrılamaz." 010925 #1 cünzey

Münzevi'de, Cüneyd ile Zeynep'in hikâyesini, Kızıl Goncalar'ın 18. bölümünden itibaren, olmasını istediğim şekilde yazıyorum.

"Bende Mecnun'dan füzûn âşıklık isti'dâdı var Âşk-ı sâdık benem Mecnûn'un ancak adı var.."

Bu hikâyede, başka bir şekilde olsa nasıl olurdu dediğimiz CünZey anlarını göreceğiz..

Kızıl goncalar dizisinin 2.sezonun başından itibaren yazıldı. CünZey içeriklidir. ‼️ "Mü'min korkar ama." diyebildim iç çekişlerimin arasından. "Benden mi korkuyorsun?" kendini suçlamaya o kadar odaklanmıştı ki, ondan korktuğunu sandığının yine onun göğsünde dinlendiğini göremiyordu. Böyle anlarda, yaşça büyük olan o olsa bile, kendimi onun yol göstericisi, yönlendiricisi gibi hissediyordum. "Kaybetmekten." diyebildim sadece. Yüzüne bakmazken konuşmak daha kolaydı. Daha cesur adımlar atabiliyordum. "Neyi?" şaşırdığı sesinin tınısından açıkça belli oluyordu. 'Seni' demek istesem de diyemedim. "Suyu." diyebildim onun yerine. Kulağımın dibindeki kalp atışlarının hızlandığını hissettim.

Değişmez denilen her düzene bir başkaldırı mevcuttur. Beşeri bir düzen ancak düzensizlikle sağlanır, ❝Korkarsan sığın göğsüme, ağlamak istersen kuşlara bak. Bu düzene uyamıyorsan elimi tut. Eğer tutarsan elimi, bir devir kapanır. Biz kazanırız Cüneyd. ❞