"Hangimiz daha pişman? Senin için ailesini terk eden ben mi? Ailesi için beni terk eden sen mi?" .... "Senden de, senin için ailesinden vazgeçen kendimden de nefret ediyorum!" ... "Seni asla affetmeyeceğim!" Dedi genç kız yüzündeki acı bir haykırışla. Adamın kömür karası gözlerine, 'kara'm' dediği yüzüne öfkeyle bakıyordu. Bu adam onun bir zamanlar aşkı, sevdiği ve uğruna ailesini terk ettiği adam değildi. Bu adam bir gece yarısı onu yüzüstü bırakarak terk edip giden kişiydi. Gözleri dolu dolu oldu, çok şey değişmişti o gideli, adamın sevdiği uzun saçları kısalmış, yakıştırdığı mavi rengi giymeyi bırakmış ve sebep olduğu içten gülümseyişleri unutmuştu. .... Savaş Ve Eva'nın 20 bölümlük özlem dolu pişmanlık hikayesi. ... Yayınlanma tarihi: 01.04.2020 .... Kısa bir hikaye olacak. Gücün, hırsın, çabanın, hüznün, özlemin, pişmanlığın ve aşkın en güzel en naif şeklini okuyacak ve kesinlikle pişman olmayacaksınız. .... Aksilikler çıkmadığı sürece haftada bir bölüm yayınlanacak:-) .... Alınması, Çalınması, Kopyalanması durumda uyarılmadan yasal işlem başlatılacaktır. ....

*Wattys2021 Romantizm Kazananı* Çağlar 27 yaşında, sorumluluk almayı sevmeyen bir adamdı. Abisi ve yengesinin ölümünün ardından hem yetim hem de öksüz kalmış yeğeni Bade'nin bakımını üstlenirken artık eskisi gibi olamayacağını biliyordu. Başka hiçbir akrabası olmayan ikili bu koca dünyada yalnız kalmıştı. Eylül, en yakın arkadaşının ölümüyle sarsılırken Bade'nin sorumluluğunu Çağlar'ın almasıyla onları yeni bir serüvenin beklediğini anlamıştı. Ona emanet edilen Bade'yi amcasıyla baş başa bırakmak istemediği için soluğu Çağlar'ın kapısında aldı. Bütün günleri bebek kusmuğu ve kakası temizleyip, Bade'nin karnını doyurmakla geçen Çağlar, kesinlikle kaçık olarak nitelendirdiği Eylül'ün yardımını istemiyordu. Şimdi ne olacaktı? Eylül minik bebeği bırakıp gidemezdi. Bu hayattaki tek akrabası ise amcasıydı. Bade için hiç haz etmedikleri halde yan yana durabilir, onu büyütürken kavga etmekten vazgeçebilirler miydi? Daha da kötüsü, her fırsatta birbirlerinin ayağını kaydırmak için bekledikleri günleri arayacakları şekilde hisleri değişirse ne olacaktı? 🐣 ~25.08.20~ Kapak Tasarımı: @bsudeee 💜

Onun aşkı günahtı. Sevdiği kadının ateşten tenine dokunması ise yasaktı. Ya dokunarak yanacaktı, ya da yokluğuyla donacaktı. Adam için ikisi de tek bir yola çıkıyordu. Hiç düşünmeden karar verdi. Gururunun altında ezilerek can vermektense donarak ölmeyi seçti. Yabani ile Kir Çiçeği'nin imkansızlıklarla dolu hikayesini okumaya hazır mısınız?! Arzu Khayal Tüm Hakları Saklıdır!!! İlk yayınlanma tarihi: 28.02.2020 ~

Kafamı dayadığım camdan yola bakarken birden içime oturdu geçmişim.. Çok değil bir sene öncesinde nasılda bambaşkaydı her şey… Sevdiklerime veda etmek zorunda kalmış Arda’mla baş başa kalmıştık.. Şimdi her şeyden habersiz yepyeni bir dünyanın kollarına kucak açmış İmkansızıma doğru savruluyordum… ******* “ Efendim” “Burçin, ben Hasan” “ Evet, seni dinliyorum Hasan” Hasan’ın beni aramasına çok şaşırmıştım bunca aydan sonra… “ İstanbul’a gittiğini duydum. Bunu hiç beklemiyordum seninle bir kez daha görüşelim mi diyecektim ” Ona ne diyeceğimi bilmiyordum kafam çok karışmıştı. Ama yanımda oturan adamın ellerinin ne kadar sinirle direksiyonu kavradığını görene kadardı bu karışıklık. “Ben evet İstanbul’daydım ama şimdi oraya geliyorum. Yoldayım geldiğimde konuşabiliriz o zaman” Birden arabanın durduğunu yerimden sarsıldığımda fark ettim. Suat’a baktım direksiyonu kavrayan ellerinin boğumlarının beyazlaştığını görebiliyordum. Bana öyle bir baktı ki gerçekten kapıya yapışacaktım. “ O adamla görüşeceğini sana düşündüren ne?” “ Çünkü ona görüşeceğimi söyledim” “ Benimleyken onunla görüşemezsin” “Neden?” “ Ne demek neden?” “ Neden görüşmeyeceğim?” “ Çünkü ben izin vermiyorum. Anladın mı? Sana kararlarımı sorgulamadan yapmanı söylemiştim.” “ Ben tamam dediğimi hatırlamıyorum. Ayrıca şu an İstanbul’da değiliz o yüzden dediklerini yapmam gerekmiyor.” “ Değil İstanbul, uzaya da gitsek sen benim dediklerimi yapacaksın.” Aklımdaki intikam çarkları teker teker dönmeye başlamıştı. Ve işte oyun zamanı…

"Ulan, diyor insan ister istemez. Bu kadar küçük bir şey de yaşıyor, konuşuyor. Hatta iç organları da var." Arşın yıllarca kardeşinden dinlediği Yüsra'ya karşı içten içe bir ilgi besler. Ufak, sevimli bir buzdolabı poşetine benzettiği kızı görmek için her fırsatı kollasa da bir türlü bunu başaramaz. Nihayet sıcak bir ağustos gününde evinin mutfağında onunla karşılaştı. Tezgaha çıkmış, tabak almaya çalışan minik şeye seslendi ve onu korkutup kollarına düşmesini sağladı. Güzel gözlerini gördükten sonraki yeni hedefi ise Yüsra'yı kollarına tekrar tekrar almaktı.

En yakın arkadaşlarınızdan birinin sevdiği çocuk size görücüye gelseydi ne yapardınız? Üstelik bu çocuk da arkadaşınıza aynı şeyleri hissediyorsa o zaman işler iyice kızışırdı değil mi? *** Bir yıldır Yeni Zelanda'da çevirmenlik yapan Ceylan, ailesini ve memleketini çok özlemektedir. Annesi arayıp abisinin düğünü için memlekete çağırdığında soluğu patronunun yanında alan genç kız bir aylığına biricik ülkesi Türkiye'ye gitmek için izin koparır ancak onu bekleyen süprizlerden bihaberdir. Tekrar dönmesi gerektiğinde karşısına çıkan seçeneklerle neyi ve kimi seçeceğini şaşırır. Çok sevdiği işine geri mi dönmesi gerekiyor yoksa onu şaşkına uğratan arkadaşının biricik aşkı olan çocuğu mu dinlemeliydi? "Kalbimde kimin olduğu umurumda değil! Eğer senin sayende Allah'ın lütfunu kazanacaksam o zaman onuda unutmaya hazırım. Yeter ki bana hayır deme..." "Birbirini seven kimselerin arasına giremem ben, kusura bakmayın!" "Ucunda Allah'ın rızası varsa gözüm hiçbir şeyi görmez. Bundan sonra senden başkasını görmeyeceği gibi..."