Bir gece yarısıydı, buz gibi bir aralıktı. Üstelik ruhani hisler zihnimi ele geçirmişti. Acizdim ve bir o kadar çaresiz. Kanımda saydam fırtınalar cirit atıyor ve organlarımda depremden enkaza dönmüş bir şehir alev alev yanıyordu.Bir adamın merhameti için bekliyor, benden isteyeceği şeyleri kabullenmiş bir şekilde uyu...
❝Dahi düşüncelerle dizayn edilmiş bir hayat. Hayatın içine dizilen oyuncular. Bazı oyuncular eksilir, yerine yedek oyuncular dahil edilir. Bazı hayatlar silinir, üstüne yeni bir hayat eklenir. Hikaye tekrar başa döner.❞ ©2020 | roenvia
Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayı...