«Φεύγεις, έτσι;» λέει. Η έκφραση του προσώπου του αλλάζει σε θυμωμένη. Θέλω να πω πως ποτέ δε θα φύγω, πως θα μείνω εδώ, μαζί του. Αλλά δεν μπορώ. Ξέρω αρκετά καλά ότι η αγάπη δεν πρέπει να έχει περιορισμούς και εμπόδια. Θέλω να ουρλιάξω για το πόσο άδικο είναι αυτό. Θέλω να ξέρει πως όσο κι αν επιθυμώ να είμαι μαζί του, και οι δύο ξέρουμε ότι δεν γίνεται. Το μόνο, όμως, που μπορώ να πω είναι: «Λυπάμαι».

Όπου μια δεκαεπτάχρονη ερωτεύεται το χάος, ακόμη κι αν αυτό, συναντάται στο πρόσωπο ενός συμμαθητή της, χάνοντας με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό της. #1 Ποίηση #1 Μικρού Μήκους Book 1 Cover made by; elliBabex

Λοιπόν αυτό είναι ένα βιβλίο με τα πιο random πράγματα. Θα λέω την άποψη μου πάνω σε αρκετά θέματα και γενικά θα γράφω ότι μου κατέβει στο κεφάλι... Καλή ανάγνωση 😜