Η Ελίζαμπεθ Βάιολετ είναι η πιο δημοφιλής και όμορφη κοπέλα του σχολείου. Ολες την ζηλεύουν και τα αγόρια κάνουν ουρές για αυτήν. Στο σχολείο χωρίζονται όλοι σε γκρουπ ανάλογα με την κοινωνική τους ζωή. Η Ελίζαμπεθ ανήκει στο γκρουπ των Αξιαγάπητων το οποίο αποτελείται από τα πιο δημοφιλή άτομα του σχολείου. Τι θα γίνει όμως όταν γνωρίσει τον Χάρρυ Στάιλς,ένα παιδί που ανήκει στην κατώτερη ομάδα του σχολείου, στην ομάδα των Σπασίκλων; Highest Rank: #1 in Fanfiction Δύο βιβλία σε ένα.

[Αυτό το πράγμα χρειάζεται ολοκληρωτική διόρθωση, προειδοποιώ] Φαντάσου αυτό: ξυπνάς ένα πρωί Κυριακής με απέραντη διάθεση και προετοιμασμένη για μια εύκολη μέρα όμως δεν έχεις ιδέα για το τί σε περιμένει στη κουζίνα. Τέσσερα εισιτήρια για ένα μηνιαίο ταξίδι στο Μπράιτον της Μεγάλης Βρετανίας, ένα τηγάνι με καμμένες τηγανίτες κολλημένο στο ταβάνι και το καλύτερο; Δύο εισιτήρια VIP για την συναυλία του αγαπημένου συγκροτήματος της αδελφής σου που εσύ μισείς. Θα μπορούσες να πεις πως αυτή θα ήταν η χειρότερή σου μέρα. Βασικά, ήταν της Bella. ~ Γνώμες αναγνώστων: ❤Είναι από τα ωραιότερα που έχω διαβάσει και εσύ από τις καλύτερες συγγραφείς!❤Είναι απλά υπέροχο!❤Είναι καταπληκτικό, γράφεις υπέροχα και προσωπικά γελάω πολύ. Είναι ανάλαφρο και αρχίζει να γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον με περισσότερα Berry moments! Απλά απίθανο!❤Per-fect!❤Είναι κάτι παραπάνω από υπέροχο & διαφορετικό! Είναι από τις καλύτερες ιστορίες που έχω διαβάσει! Δεκέμβριος 2015©greekcompe Υψηλότερη Θέση: #1 (6/3/2016)

Είναι 18, την λένε Σαμάνθα μα μην την αποκαλέσετε έτσι, θα προκαλέσετε την οργή της... Καλύτερα Σαμ. Μόλις τελείωσε το σχολείο. Λατρεύει να τρώει και της αρέσουν τα παιχνίδια στο PS, όλων των ειδών τα σπορ και κάνει παρέα ΜΟΝΟ με αγόρια. Το μόνο κοριτσίστικο χαρακτηριστικό πάνω της -εκτός από το όνομά της- είναι η αγάπη της για τον χορό. Όλος ο κόσμος της θα αλλάξει όταν θα κλιθεί να συμμετάσχει σε ένα βιντεοκλίπ των One direction...

Η τρελή γνωριμία της Σαμ με τους One Direction της έμαθε πολλά... Τώρα είναι η ώρα να επιστρέψει. Νέες περιπέτειες και προκλήσεις την περιμένουν. H ίδια θα κληθεί για πρώτη φορά να λύσει ένα μυστήριο, και θα χρειαστεί την βοήθεια των φίλων της για να τα καταφέρει. Η ερώτηση είναι μια: Είναι έτοιμη να νιώσει όπως ποτέ άλλοτε;

❝Την αγάπησα όχι για τον τρόπο που χόρευε με τους αγγέλους μου, αλλά για τον τρόπο με το οποίο το άκουσμα του ονόματος της μπορούσε να ησυχάσει τους δαίμονες μου.❞ - Christopher Poindexter The story is NOT mine, only the translation is. All the credits go to: @weyhey_harry

Ακόμη τον αγαπώ. Ήταν από τους πρώτους φίλους που είχα ποτέ. Την πρώτη μέρα στο σχολείο, μου πρόσφερε τον κόκκινο μαρκαδόρο, το οποίο είναι το αγαπημένο μου χρώμα, έτσι γίναμε αχώριστοι . Ήμασταν σε μερικά μαθήματα μαζί, στις ομαδικές δραστηριότητες ήταν πάντα εκεί να με ενθαρρύνει και να με κάνει να χαμογελάω/γελάω και ενίοτε από τότε δεν υπήρχε τρόπος να είμαστε χώρια. Θυμάμαι τις ημέρες όταν φτιάξαμε το δενδρόσπιτο μου, να πηγαίνουμε για βόλτες στα πράσινα χωράφια του Holmes Chapel, ακόμη να μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για την φωτογραφία. Χαμογελάω καθώς τα θυμάμαι όλα αυτά, χαμογελάω καθώς τον θυμάμαι τότε. Δυστυχώς μεγαλώσαμε και τα πράγματα άλλαξαν, τα συναισθήματα έγιναν περίπλοκα... Γιατί ποτέ δεν ήξερα, ποτέ δεν ήξερα, ότι θα μπορούσε κανείς να κρατήσει το σεληνόφωτο στα χέρια του, μέχρι εκείνο το βράδυ που τον κράτησα. All Rights Reserved © annalazou Οκτώβριος 2016 - Μάρτιος 2017 [Βιβλίο 1 από 2] Βραβείο 𝘛𝘩𝘦 𝘍𝘢𝘯𝘧𝘪𝘤𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘈𝘸𝘢𝘳𝘥𝘴 2018 - 𝐌𝐨𝐨𝐧𝐥𝐢𝐠𝐡𝐭: 𝐁𝐞𝐬𝐭 𝐈𝐧𝐭𝐞𝐫𝐧𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜

Sequel in "Moonlight". Επέστρεψα πίσω για εκείνον. Και μόνο για εκείνον. Πίσω στον καλύτερο μου φίλο που ερωτεύτηκα δίχως φόβο ή δισταγμό. Μηδένισα κάθε μίλι, κάθε απόσταση μεταξύ μας, μα τελικά η καρδιά του ήταν εκείνη που είχε φύγει πραγματικά μακριά. Ποτέ δε θα κρατούσα το φεγγαρόφωτο ξανά στην αγκαλιά μου με τον ίδιο τρόπο, ποτέ δε θα έλαμπε ξανά για εμένα. Είχε ξημερώσει μες τις ψυχές μας και το φως του ήλιου έλαμπε πλέον δυνατά. Ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη αγάπη προς τον ήλιο, γι'αυτό και πληγώθηκα. Είχε πλέον το φως του ήλιου στο πλάι του. Φεγγάρι και ήλιος έγιναν ένα, μα εγώ ήμουν το αστέρι που πάντα θα έλαμπε πλάι του αλλά αυτός και πάλι αναζητούσε τον ήλιο που δεν ήταν ενίοτε εκεί. All Rights Reserved © annalazou Μάρτιος 2017 - Ιούλιος 2017 [Βιβλίο 2 από 2]