Ona nasıl bir cevap vereceğimi düşünürken gözlerim cama çarpan yağmur damlalarına takıldı. "Yağmur yağıyor," diye mırıldandım. Başını kaldırıp kara bulutların kapladığı gökyüzüne baktı. "Ya aşkın ya da ayrılığın habercisi derler. Birileri ya aşık oluyordur ya da aşkından ayrılıyordur." dedi bakışları tekrar beni bulduğunda. "Sence hangisi?" dedim düşüncelerini merak ederek. "Bilmem... Ben çoktan aşık oldum. Yağmur bana geç kaldı." Şu an, şimdi; acaba kime aşık oldu, diye saçma bir soru sorarsan seni boğarım, Nisa! Kime aşık olduğu belli değil mi? Bana aşıktı. Ama doğru insana mı aşıktı? Bu soruya sen değil, seni seçen kalbi cevap verebilir. "Belki de sen aşık olduğunda da yağmıştır," "Yağmadı. Çünkü ben güneşli bir günde karanlık bir geceye tutuldum. O günü ölsem de unutmam." O karanlık gece biz mi oluyoruz? Kesinlikle biziz. Başka birinin olma düşüncesini kabul edebileceğimi zannetmiyorum. Benim için yağmurun altında durması yetmiyormuş gibi kalbimi hoplatacak sözler söylemesi deli gibi sırıtma isteğimi körüklüyor. Gülümsemek istiyordum. Hemde yanaklarım acıyana kadar. Ama o bana bu kadar güzel bakarken beynim bunu gerçekleştiremeyecek kadar aciz kalıyordu. Başlama Tarihi: 13.01.2024 Bitiş Tarihi:

"Hiç mi görmüyorsun ya, hiç mi anlamıyorsun beni Elfida?" diye bağırdı sinirle. Kaşlarım bilinmezlikle çatıldı. Neyi anlamıyordum? Yüz ifadem iyice çıldırmasına sebebiyet verirken yüksek sesi tonunu hiç kaybetmeden devam etti. Elleri gergince dağınık duran saçlarını bulmuş, iyice dağıtmıştı. Çıldırmış gibiydi... "Sana bakarken gözbebeklerimin dahi titrediğini, elimin ayağıma dolaştığını, kalbimin yerini terk etmek istiyormuşçasına çarpmasını,..." Şok olmuş gözlerim yüzünü izlerken iki yanına düşürdüğü elleriyle güçsüzce mırıldandı bu sefer. "Şu boktan hayatımda sadece seninleyken mutlu olabildiğimi hiç mi anlamıyorsun be kızım? " ⏳⏳ Bebek karıştırılma klasiği değil ama gerçek aile klasiği. Beğenmeniz dileğiyle iyi okumalar.♡♡ (KİTABIM REKLAM PANOSU DEĞİL, İNATLA YAZANLARI İNATLA SİLECEĞİM. LÜTFEN BİRAZ SAYGI!!) Kitaplarım şahsıma aittir, çalınması durumunda gerekli yerlere müracaat edilecektir... *170323* 🥇 #gizem 1 #yetimhane 1 #kolej 1 #elfida 1 #voleybol 1 #güzel 1 #aile 1 #gerçekaile 1 #kırık 1 #gerçekler 1 #serçe 1 #evlatlık 1 #mavi 1 #baba 1 #spiritüel 1 #klasikler 1 #genelkurgu 2 #kurguolmayan 2 #abi 3 #gençkızedebiyatı 4

Kızılcık Dalları'nda, bir evlatlığın başına gelen olayları, kendi diliyle eşleşen bir masal diliyle anlatışı göze çarpar. Mutlu bir aile yaşantısına özlem, büyük bir anlam zenginliğiyle dile getirilmiştir. Kızı erken yaşta ölen bir ninenin, yüreği yanarak ve kızının yadigarına bakarak hatırladıkça çoğalan o mazlum yakarışları başarıyla verilmiştir. Yazar, besleme kızcağızın anılarının dibindeki kimsesizlik ve çaresizliği, hayatındaki o büyük drama bağlayarak, bu romanın eksenine yerleştiriyor.

Dilem hayat boyu mücadele etmek zorunda kalanların hikayesi. Dilem başı dik ve özgürlüğü yaşam felsefesi edinmişlerin hikayesi. •🌿🤎• "Biliyorum, biliyorum gerçek değilsin. Hayalsin sadece hayal. Biliyorum dokunsam gideceksin. Bir ömür böyle kalsak bir kez bile dokunmamaya razıyım." dedi. Buna benzer anları defalarca yaşamasına rağmen her seferinde gerçekmiş gibi heyecanlanıyordu. "Hayal görmüyorsun." "Hayır, hayır, hayır sen gerçek değilsin. Gerçek olamazsın hayalsin sen." Gözlerini kapatıp elleriyle yüzünü sildi. Tekrar gözlerini açtığında yok olacağını düşündüğü silüet hala karşısında duruyordu. "Ben sana geldim ama çok geç kalmıştım. Öl...dü dediler. Bir mezar gösterdiler ben o mezarı yuvam bildim. Huzurla uyu diye menekşelerle kapladım mezarını. Hayalsin sen, sadece hayal." Başını dikleştirdi, gözlerini Hazar'ın gözlerine sabitleyip kelimelerin üzerine bastırarak cevapladı Hazar'ı, Dilem. "Ben hayal değilim, Hazar Arslanoğlu." "Yaşıyorsun Dilem... Sen yaşıyorsun, Dilem sen yaşıyorsun." "Evet, sana inat, babama inat ölmemi isteyip beni uçurumda terk eden herkese inat yaşıyorum."

Onların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Bu zamana kadar her işini kendi halleden bir kız şimdi nasıl alışırdı etrafındaki kalabalığa? Bazı sırlar, hiç ortaya çıkmayacak sanılırdı.. Fakat hiç bir sır sonsuza kadar saklı kalmazdı.

"Ondan hoşlanıyor musun?" Kıskanç çıkan sesine ne tepki vereceğimi bilemiyordum. "Ona sarıldın." Kaşları çatıldı. "Hoşlanmasaydın sarılmazdın. Hoşlanıyorsun ki sarıldın." Burnundan nefesini sertçe verdi. "Bana bile sarılmadın." Ters ters baktı. "Bana niye sarılmıyorsun?" Kıskandığı kişi en yakın arkadaşıydı. Ve onun arkadaşı benim babamdı. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Eflah kim olduğumu bilmeden beni seviyordu ama ben, onun kim olduğunu bile bile ona âşık olmuştum. Benim günahım daha büyüktü. Bir insanın başına en kötü ne gelebilirdi? Babam gözlerimin önünde öldürüldüğünde ve onu öldüren annem olduğunda en kötüsünü yaşadığıma çok emindim. Artık annem cezaevinde, babam ise mezardaydı. Bundan daha kötü ne olabilirdi ki? 25 yıl geçmişe gitmek? Bu kötünün de kötüsü olabilir miydi? Ölümcül bir kaza sonucu kendimi 1998 yılında bulduğumda o an için bunun bir felaket olduğunu düşündüm. Felaket bir durumdu çünkü bu zaman diliminde anne ve babamla aynı yaşlardaydım. Onların hayatına bir yabancı gibi girmek zorundaydım. Ama aslında felaket sandığım şey mucize de olabilirdi. Mucizevi bir durumdu çünkü bu zaman diliminde annem cezaevinde, babam da mezarda değildi. Onların evlenmesinin nedeni annemin bana hamile kalmasıydı. Ana rahmine düşmeme sadece üç ay kaldığını anladığımda ise kendi doğumumu engellemenin nasıl olacağını düşünmeye başladım. Annemi cezaevinden, babamı da ölümden kurtarmanın tek yolu bu olabilir miydi? Belki de olabilirdi. Planını uygulamak için babamın arkadaşı Eflah'ın evine bir dadı olarak işe girmekse hayatımda verdiğim en kötü karardı. Bunu ona anlatmanın bir yolu var mıydı? Buraya ait olmadığımı, öyle bir uğradığımı anlatmanın bir yolu olmalıydı. Doğru insanı yanlış zamanda bulmak birine verilen en büyük ceza olmalı.

"Öyle güzelsin ki..." diye fısıldadı dolgun dudaklara doğru. Kadın, adamdan işittiği sözleri yutkunarak dinledi. Çünkü adamın sesindeki o boğuk tını, onu tekrar baştan çıkarmak için en basit sebepti. "Güzelliğini," Eliyle kadının terden yanağına yapışmış siyah saçlarını geriye itekledi. "Nasıl ifade edebilirim, bilmiyorum."

Kızlar yurdunda kalan bir genç kızın başına en fazla ne gelebilir ki? diye sormayın. Çünkü kimse kendini organ ticareti yaparken bulmayı hayal etmez. ~ Yayımlanma tarihi: 29 Kasım 2021

《☆》《☆》《☆》 Yeni tayin olduğu köyde, gittiği bir sağlık ocağında hemşirelik yapan Adin, birkaç hafta kalmak için yerleştiği evde güvendiği insanların gerçek yüzlerini öğrenir 《☆》《☆》《☆》 Başlangıç: 30 Temmuz 2023 🎶 Not!: Wattpad'ta 'Perdenin Ardındaki Yüzler' adındaki ilk kitaptır.

Umut, en karanlık anda doğar ve bazı kıvılcımlar, devrimi başlatacak gücü taşır. Kış Gündönümü; robot teknolojisi, nükleer kış ve baskıcı bir rejimin kıskacındaki bir toplumun hayatta kalma ve umudu yeniden inşa etme mücadelesini anlatıyor. Aşk, arkadaşlık ve direnişin iç içe geçtiği bu hikâye, okuru karanlık bir gelecekte bile inancın ve cesaretin izini sürmeye davet ediyor.