Yer sarsıldı ve sanki yarıldı, yarıktan bedenime dolanan sarmaşıklar beni bir canavara dönüştürmeye yemin etmişti. Ellerim buz kütleleri oluştururken, ayaklarım o sarmaşıklara dolanıp beni havalandırdı. Bedenim isteğim dışı reaksiyon gösteriyor, ellerimden kayıp giden buzlar bir insan derisini yakabilecek soğukluğunu bana bile hissettiriyordu, fakat kimseye isabet etmiyordu. Gözlerim kendiliğinden kapandı. Göz bebeklerim inanılamayacak güçlerini etrafa yaymamak için bir çaba gösterdiğinde, göz kapaklarım delinircesine açıldı. Karşımda bulunan aynayla göz göze geldim. Gözlerim büyüdü. Fakat eski halinde değildi. Gözlerim kandı. Gözlerim zifirdi. Gözlerim kırmızıydı. Gözlerim.. Ateşti. *** Burası Legorya. Gizemli bir dünya. Burası, yöneticinin babadan oğula nesillerce aktarıldığı bir dünya. Burası büyülü, sihirli, fantastik bir dünya. Burası kimilerine göre gizli bir cennet, kimilerine göre kasvetli bir kafes. Burası Legorya. Korku kokan şehir.