Kitap olduğu için ilk üç bölüm hariç diğer bölümler yayımdan kaldırılmıştır. Bir güneşe hayrandım bir de onu gölgede bırakan ay yıldızlı bayrağa. Ya sarı saçlarım toprak kokacaktı ya da mavi gözlerim kana bulanacaktı. Bordo prensesin vatan aşkıydı benimkisi. Omzumdaki her bir yıldız gökyüzünden düşerek kalbime yuva yapmıştı. "Sandım ki gidersen yaralanmazsın. Sandım ki gidersen bağlanmam. Dedim ki giderse acımaz. Gitseydin ya Bahar. Başka bir herifin elini tutmasından daha az acırdı canım." PALA & GÜNEŞ "Ölüm bize masal gelir." (Bu kitaptaki her şey hayal ürünüdür.) #1 güneş 27.04.2021 #1 askerikurgu 28.06.2021 #1 pala 28.06.2021 #1 bordobere 01.08.2021 #1 kadınasker 01.08.2021 #1 özelkuvvetler 04.09.2021 #1 romantik 05.10.2021 #1 gölge 04.03.2022 26.10.2020

Kitaptaki olaylar ve kişiler tamamen kurgudur. ⚠️ÖNEMLİ⚠️ Polis veya asker değilim bu yüzden hikayede yanlışlarım olabilir. Eğer bu sizi rahatsız edecekse lütfen kitabı okumayın. 25.04.2021 #mizah #1🥳 05.02.2021 #asker #2 13.01.2021 #polis #2 14.02.2021 #hilal #1 *** "Sadece senin için endişeleniyorum. Sonuçta göreve yeni başladın. Seni küçümsemiyorum Hilal." dedi. Sesinde herhangi bir küçümseme yoktu ama beni çoktan sinir etmişti. Kolumu ondan sertçe çektim. "İşine bak. Benim için değil kendin için endişelen. Ve mümkünse görev haricinde benimle konuşma." dedim soğuk bir sesle. Ardından onun önüne geçip hızlıca yürümeye başladım. "Türk kızı değil misin, illa trip atacaksın." dediğini duydum. Demek ki birçok kızdan trip yemişti. Binaya yaklaştığımızda Göktürk birden koluma girdi. Ona şaşkınlıkla bakarken "Evli bir çiftmiş gibi davranalım. Çaktırma, o yüz ifadeni hemen düzelt." dedi. Ya da emir verdi? Dilimin ucuna gelen lafları yuttum ve dediğini yaptım. Binadan içeriye girince kolumdan çıkıp elimi tutunca adeta bir sinir harbine girdim ve elimi çektim. "Abartmasan mı ast? Canına mı susadın sen he?" dedim fısıltıyla. O bana gülerek bakıyordu. "Niye biz evli değil miyiz? Evli çiftler el ele tutuşmaz mı?" diye mızmızlanmaya başladı bu defa da. Eğer ona sinirli olmasam şu an ben de gülebilirdim. Sinsice gülerek elini bu defa ben tuttum. Elini sıktım ve tırnaklarımı eline geçirdim. O yüzünü buruştururken "Evliyiz tabi ki hayatım. Bak tutuyorum işte elini." dedim gülerek. ----------

"Ey kahraman Türk kadını! Sen yerlerde sürünmeye değil,omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın." -Gazi Mustafa Kemal Atatürk

"Dicle... Fırat'ına kavuşmak için deli gibi çağlayan Dicle! Ömrünü adadığı kişiyi ne kadar uzaktan da olsa bir çırpıda anlayan Dicle!" Sözleri buz gibi dökülürken gözleri öyle değildi. Mavi hareleri alev alev yanıyordu sanki. Ne cevap vereceğimi bilememiştim. Boğazıma yumru otururken o gözlerini gözlerimden bir an olsun çekmiyordu. "Ya Fırat? Dicle'nin aşkıyla her şeyi yakıp yıktı. Gözü sadece Dicle'yi görüyor, ruhu sadece onu hissediyordu. Sonra ne oldu? Dicle ile kavuştu ama Fırat onu görmedi bile!" Derin soluklar alıp devam etti cümlelerine. "İkisi de birbirine zıttı, imkansızdı. Ama Fırat aşkını fark edemeyecek kadar sevdalı, Dicle ise Fırat'ın onu görebilmesi için fedakar." Bir adım atıp daha da yaklaştığında sertçe yutkundum. Dicle'nin sesi aramızdaki tek ses olmuştu. "Bende ilk başta Fırat gibi kördüm. Ama sonra onu, aşk bildiğim vatanımla aynı yere koyduğumu anladım. Emin olamadığım ise onun Dicle gibi sevdalı ve fedakar olup olmadığı." *' Gözler yıldız kaş hilal, Almış ele okla yay, Gel bir turân kuralım, Kızımız olsun, Umay... #1-Türk 03.04.21 #1- yakışıklı 16.04.21 #1-spiritüel 18.04.21 #2-romantik 02.08.21 #1-doktor 17.05.21 #1-askeryareni 03.10.20

Vâye: Nasip, kısmet. ••••• Ben Defne. 25 yaşında bir Psikoloji mezunuyum. Liseden sonra 1 sene üniversiteye hazırlandığım ve üniversitede de 1 sene alttan derslerimi veremediğim için bu yaşımda KPSS'ye hazırlanıyordum. Babam Ankaralı olduğu için ve babamın işlerinden dolayı Ankara'da oturuyorduk ama ben hem sınava daha iyi hazırlanacağımı düşündüğümden hem de biraz dinlenmek istediğimden dolayı anneannemin yanına Ordu'ya, küçük köyümüze gelmiştim. Dedem vefat ettiğinden beri kuzenim Ayça anneannemle birlikte burada yaşıyordu. Ayça liseden sonra üniversiteye gitmemişti ve evde nakış yapıp internet üzerinden satıyordu, oldukça tanınıyordu. Köyümüzde uzun süredir tek yaşayan yaşlı bir teyze vardı. Emine Teyze çocuklarından hiç hayır görememişti ve öldükten sonra evinin askeriyeye bağışlanması için bir vasiyet bırakmıştı. Emine Teyze birkaç ay önce vefat etmişti ve ev de askeriyeye bağışlanmıştı. Emine Teyze'nin vefatından bir süre sonra o eski ev restore edilmişti. Bugün de askeri bir manga köye, eğitime geliyordu. Muhtarın söylediğine göre bu manga teğmenlerden ve onları eğitecek bir üsteğmenden oluşuyordu. ••••• Final: 27.10.2020 🌸