24 yaşıma kadar kimsemin olmadığına, hatta ailemin beni bile isteye bıraktığına inanırdım. Benim 24 yaşıma kadar umudum yoktu, içimdeki umut beni terk etmişti. Öyle bir anda, öyle bir vakit oldu ki beni terk eden umudum yeniden geldi. Yağmur, bebekken yurda bırakılan bir kız çocuğu. 24 yaşına kadar tek başına olan bu genç kız, aniden kendini kalabalık bir mahallede bulur. Belki de bu mahalle ona aşkı, aileyi, hiç yaşayamadığı eğlenceyi, tutkuyu, heyecanı, hatta ve hatta çocukluğunu verir. Ya bu mahalle Yağmur'a aitse? Bulut, 7 yaşında daha küçücük çocukken ailesinin ölümüne şahit oldu. 18 yıl boyunca her kötülüğü yaşayan Bulut, 25 yaşında en güzel dönemlerini yaşadı. Peki ya Yağmur'un ailesinin Bulut'la bir bağlantısı varsa? Umudunuz gitmesin. Hayatta en kötü şeyleri yaşarsınız ama birgün hayat sizi öyle bir mutlu eder ki, giden umudunuzun nasıl yeniden geldiğini anlayamazsınız. Unutmayın, içinizdeki umudun bittiği gün, ölüm gününüzdür.

#Gençkızedebiyatında 32 25.06.2018 Yer altında adını duyurmuş karanlık bir adam ve kalbini saflıkla kaplamış bir kız. Her şey beklenmedik anda olur ya. İste karanlıkta hiç beklemediği bir anda gözünü kamaştıran beyazlıkla karşılaştı. İlk tedirgin oldu. Ama bu karanlıktı korkmazdı hiçbir şeyden. Gözlerini kamaştıran o beyazlığı istiyordu sadece. Ve istediğini aldı. Ama beyazlık alışamadı karanlığa. Korktu kaçmak istedi. Ama engel oldu karanlık. Beyaz'da alışmaya çalıştı. Çalıstıkça ona karıştı ve Artık o saf beyazlığı kalmamıştı. Oda siyaha kapılıyordu *** "Ben seninle evlenmeyeceğim" "Evleneceksin!" "Evlenmeyeceğim" "Evlenmek zorundasın" "Evlenmek zorunda değilim" "Zorundasın. Eğer benimle evlenmezsen o çok sevdiğin aileni öldürürüm"