Asansörden indiğimde yönetim katının da bomboş olduğunu görünce iyice huzursuz hissettim. Ama buradan sonra dönemezdim. Bülent Bey'in odasının önüne geldiğimde hafifçe kapıyı tıklatarak cevap bile beklemeden merakla içeri girdim. Bu gizemin sebebini gafil avlamak isterken, gördüğüm manzarayla gafil avlanan ben oldum. Öylece dondum, kaldım. Daha önce benzerini hiç görmediğim beyaza yakın sarı saçlara sahip çok ama çok güzel bir kız vardı. Bebek kadar masum ve bir o kadar da korkak.. Beni görünce birden ayağa fırladı ve o kocaman yeşil gözlerini açarak bana baktı. Çok sade dümdüz bir elbise giyinmiş olsa da hayatımda gördüğüm en güzel ve seksi kadındı. O güzel gözlerinde ise tarifi imkansız bir dehşet vardı.

İri, öfkeli ve sevilmeye aç Marcus'un hikayesine hazır mısınız? Skandalların Buzlar Kraliçesi Josephine yaşamının son beş yılını borçlu olduğu Arthur Kensing'in vefatı ile yeni bir başlangıç eşiğindeydi. Onun dik durmaktan yorulduğunu görebilen tek kişi Marcus Valerian kendi yeni başlangıçlarında kendisiyle hesaplaşırken hiç hesapta olmayan bir aşkın bedeliyle karşı karşıya kalacaktır. Aşk zaman ve mekan tanımadığında yep yeni skandallar Romanovların düşmanlarının işini kolaylaştıracak mıydı, yoksa artık saklı olanların açığa çıkmalarının zamanı gelmiş miydi? Not: Hikaye cinsel içerik ve argo ihtiva edebileceği için rahatsız olabilecek okurları dikkate almalarını rica ederim. - Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. Daha da dip not: okuduğunu anlayamayanlar ve başlıkları okumayı es geçenler için bu sadece bir ön okumadır!

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Sen benim ilk kadınımsın Eva kalbimde ruhumda yalnızca sana ait bilmem ki sen beni sever misin ? senin masumiyetine karşın benim elimde sadece saklanmış günahlarım var korkarım üzerini açmaya Eva korkarım sana dokunmaya... ..

Aynadaki yansımama bakarken,tıklanan kapının ardından Taner'in alaycı yüzü göründü. -''Kraliçe hazretleri hazırsanız,babanız sizi derhal aşağıda görmek istiyor.'' -''Hazırım kahya.Şimdi çekilebilirsin.'' Söylediklerimle birlikte arkamı dönerek,Azranın hediyesini yatağın üzerinden aldım ve Taner'in peşine takıldım.Fakat oyunbozan kehribar gözlerin sahibi,kollarıyla kapının iki yanını kapamış,geçmeme olanak sağlamamıştı. Bakışlarımı yüzüne çevirerek,''Haddini aşma.'' diye fısıldadım. Yüzünü alaycı bir gülümseme kapladı. -''Aşarsam ne yapacaksın?'' Hiç bir şey. O oyun bozan gülümsemenden öpeceğim. Sus gerizekalı.Sana kardeşim diyor.Kardeşim! Tehditkar bir tavırla,yumruğumu havaya kaldırıp gözlerinin önüne yakınlaştırdım. -''Bunu görüyor musun?'' -''Neyi?'' diye sordu kısık bir kahkaha bırakırken. Elimi yüzüne biraz daha yaklaştırdım. -''Bunu işte bunu!'' -''Sanırım göremiyorum.'' -''Madem görme duyun bu kadar az.Bakalım hissedebilecek misin?'' der demez yumruğu yanağına geçirdim. Yüz ifadesinin sertleşmesini bekledim ama olduğu gibi duruyor,sırıtarak gözlerime bakıyordu. -''Senin vurduğun yerde gül biter kız,bücür.'' Bücür senin aletindir! Pislik. -''Bak yine bücür dedin.Deme şöyle ya.Koskoca kız oldum ben.23 yaşındayım.23!'' Saçlarımı karıştırıp,dağıtırken ''Bu yaşa geldin hala bana Taner abi demeyi öğrenemedin ama.'' diye söylendi. -''Abime koysunlar benim.'' diye mırıldanırken ya sabır çekiyordum. -''Yok bücür,abin koymayı tercih ediyor.'' Gülmemek için kendimi zorlarken,''Kötü örnek oluyorsun bana.'' diye fısıldadım. Gür bir kahkaha attı. ''Asıl sen bana kötü örnek oluyorsun,bücür.'' Yüzü yavaş yavaş ciddi bir hal alırken,bakışları gözlerimden dudaklarıma oradanda aşağılara kayıyordu.''Çok kötü...'' diye fısıldadı sessizce. Boğazımdaki yumruyu göndermek için,kocaman yutku

Ben cenaze töreni boyunca mezara bakıp belirsiz düşüncelerimde boğulurken, pek sevgili kayın validemin nasırlaşmış elleri ile boğazıma yapışıp acısını hafifletme isteği ile sıraladığı suçlamaları hissizce dinledim. "Hep senin yüzünden, oğlum senin yüzünden canına kıydı." Sessiz kaldım, yapmak istediğini yapabileceğini göstermek amacı ile çırpınmadım bile, nefesim kesilene kadar sıktı boğazımı da nefessiz kalan ben, kolumu kaldırıp müdahale bile etmedim, edemedim. Ama tepkisizliğimin sebebi ne anne olmasıydı ne de onun acısına kimsenin acısının yaklaşamayacağını bilmemdi. Tepkisiz kaldım zira kendi ailem de dahil şu anda, bu mezarda bulunan herkes hatta burada bulunmayanlar dahi bu ölümden zaten beni sorumlu tutuyordu. Tepkisizdim belki de haklılık payları vardı ve ben de bu durumu çoktan kabullenmiştim. Neden mi? Eşimin Facebook hesabında, intihar etmeden önce durum güncellenmesinde paylaştığı yazı, hakkımda yargısız infaz hükümlerini işleterek kanaatin oluşmasına sebep oldu. Peki eşim ne mi düşünüyordu: ''Hayatımın anlamı olan kadın, eşim, karım şu kısa hayatımdaki hem en temiz sayfam hem de en utanç tablomsun! Beni istemediğim bir adam, bir cani yaptın şimdi de sen yaşa bu vicdan azabı ile, şimdi de sen hisset, insanın kendisinden iğrenmesi ne demekmiş, her şeyin sorumlusu sensin, yaptığım ve yapacağım her şeyin SORUMLUSU SEN, hoşça kal...''

Tüm Hakları Saklıdır ©. Arya Zeren, annesiyle babasının sürekli tartışmasından kaçmak için teyzesine gelmişti. Hayatında hiç kimse yokken, bir anda teyzesinin ortaklarının çocukları arasında ve yeni bir okulda buldu kendisini. Teyzesine gelirken bilmediği şey, aşkı ve nefreti burada tadacağıydı. Fırat'a aşık olduğunda ne sevgilisi olduğunu biliyordu, ne de bu aşkın ona getireceği acıyı. Hiç hesaba katmadığı şey, Fırat'ın en yakın arkadaşının da ona aşık olmasıydı. Ama Pamir farklı büyümüştü, başka bir adamla evli anne ve işkolik bir babayla. Arya ve Pamir birbirlerinin duvarlarını yıkıp aşkın kucağına düşecekler mi? Yoksa kendi hayatlarındaki acıların aşklarını yok etmesine izin mi verecekler? Genç Kurgu içinde en yüksek sıralama: #141 ♡

Ulaşılmaz bir aşkın... Yarım kalan hikayesi... Poyraz Karakurt ve Hazan Karasu'nun devam eden ve bitmeyen aşk hikayesi... ''Aşk, insanın etini yakarak deler ve geçer... '' demişti annem. Eli saçımda gezinirken gözümden yanağıma doğru akan gözyaşını hızlıca sildim. '' Aşık olmak, benliğini kaybetmek ve olduğun kişilikten daha farklı birine bürünmektir. Kendinden geçmektir... Eğer eskisi gibi olmadığını hissediyor ve kendini tanıyamıyorsan, yapmadığın şeyleri yapıp, bundan zerre pişman olmuyorsan aşıksındır demektir. Ve bu öyle bir illettir ki... Değil bir sene bir ömür geçse dahi senin kalbinden ve bedeninden silinmeyecek yaralar açar... Bunlar gurur ve aşkın yan etkileridir... Aşk gururun düşmanı olmakla birlikte onun en büyük iş birlikçisidir. Beni anlıyor musun kızım ? '' Annem, beni kaldırıp gözlerimin içine bakarken bir daha sordu. '' Beni anlıyor musun Hazan ?.. '' Başımı iki yana salladım ve ağlamamak için dişlerimi birbirine bastırdım. '' Anlamak istemiyorum anne... Canım yanıyor... '' Annem eğildi ve beni kalbimden öptü. '' Seni tıpkı annen gibi öpebilen birini bulduğunu anladığında yangınının söndüğünü öğreneceksin kızım... ''