بعضی وقتا خیلی خوش شانسیم. فکر می کنیم هرچیزی که تو دنیا می خوایم داریم... داشتن یه گروه موسیقی خیلی خوبه. آرزوی خیلی از آدماس... و من برای داشتنش خیلی خوش شانسم. اینکه با چهار تا از دوستات هر روز کای که تمام عشقت توش خلاصه شده انجام بدی چیزی نیست که راحت نادیده بگیریش اما همه چیز همیشه به اون حالتی که هست نمی مونه... شایدم بد نباشه آخه سیاه در کنار سفید، ، خوبی در کنار بدی و خوش شانسی در کنار بدشانسیه که معنی پیدا می کنه... نمی تونم دقیقا اسمشو یه بدشانسی بذارم... این درست نیست... وقتی یکی رو دوست داری تمام خوبی ها و بدی ها و سکوت هاش هم نعمته.... همه چیز دو طرفه س. تو صدمه میزنی و صدمه میبینی اما بعضی چیزا پایدارن... نمیشه علاقه ی واقعی رو به سادگی شکست... از سر تجربه س که میگم... Where ever you go, whatever you do... I will be right here waiting for you...

He was like a moon part of him was always hidden. اون شبیه ماه بود قسمتی از اون همیشه مخفی بود.

هیچ کس هیچ وقت نمیفهمه تو گذشتت با چه چیزایی روبرو شدی هیچ کس هیچ وقت نمیفهمه چقدر درد تو سینت داری هیچ کس هیچ وقت نمیفهمه چقدر شبا تو خلوت خودت اشک ریختی هیچ کس هیچ وقت نمیفهمه که همه چیزت رو از دست داری هیچ کس هیچ وقت نمیفهمه یه کلمه سادش چه تاثیری روت میذاره هیچ کس هیچ وقت نمیفهمه برای هر روز زندگیت داری مبارزه میکنی اما . . . . چه اتفاقی میفته وقتی یه نفر پیدا میشه که همه چیز رو میفهمه؟!