درد! لمس! باعث شد گذشتهٔ تلخش از جلوی چشم‌هاش بگذره و بفهمه هنوز هم همون بچه بی دفاع و پر از زخمه... روی زمین پرت شد و با برخورد صورتش به موزائیک های سفید تلخندی کرد و اشک از چشم‌های بسته‌اش جاری شد. اون همین بود، جایگاهش همین‌جا و زیر لگد های بقیه بود، مهم نبود چقدر جون بکنه و تلاش کنه؛ اون بی‌ارزش بود لیاقت نفس کشیدن نداشت و تنها برای سرگرمی دیگران آفریده شده بود، اون پارک جیمین بود. Name: نیمه خورشید من Genre: انگست_ روزمره_ اسمات_رمنس_مدرسه ای Main Couple: VMIN Sub Couple: SOPE _ NAMJIN_ LISKOOK #1 in vmin #1 in angst توقف خورده ❌

همه چیز از اونجایی شروع شد که قرار شد یکی از دوستام، نقش زن منو بازی کنه!

•Multishot• 𖡇Couple:Sope/yoonmin °Genre:Angest,Drama,Romance ◇Completed◇ «سمش برگشتم و نگاش کردم که سرشو انداخته بود پایین و خیلی مظلوم شده بود. -نگام کن جیهوپ. توجهی بهم نکرد،دستمو زیره چونش گذاشتم و اروم سرشو بالا اوردم:وقتی بهت میگم نگام کن یعنی میخوام همون لحظه سرتو بیاری بالائو نگام کنی...دوست ندارم تویه ندیدنِ چشمات بیشتر از این وقت تلف کنم؛فهمیدی؟» -این اولین مولتی شاتیِ که مینویسم امیدوارم دوسش داشته باشید^^🌱. [راستی،از انتقاد کردن هم نترسید،هر جاشو که فکر کردین مشکل داره یا باهاش احساسِ خوبی ندارین بهم بگین،میشنوم♡]

-میشنوم -همه چی با یه مسابقه شروع شد و -و - ومن عاشقت شدم کاپل:سپ((یونگی باتم))/نامجین ژانر:کمدی -اسمات-تقریبا ورزشی وضعیت: کامل شده

تا وقتی که این زمستون سرد تموم بشه و بهار دوباره از راه برسه تا زمانی که گل ها شکوفه کنن لطفا همون جا بمون اونجا... زیر درخت گیلاس :) ------- - یونگی بهم بگو... دلت میخواد تبدیل بشم به ابدیت زندگیت؟ sope♡ yoongi and hobi♧ minific◇ 🌱🎨 ~پایان یافته

"چه کسی روح من رو میفهمه؟!" 🍁🦋

خودم زندگیمو تباه کردم جانگ هوسوک کسی که نشون میداد نبود

صفحه نمایش‌های غول پیکر آسمون‌ خراش‌های شهر نیویورک، به جای نشون دادن بنرهای تبلیغاتی همیشگی، تصویر مرد ماسک پوشی رو به نمایش گذاشته بودند که با آواز کودکانه اما دیوانه‌وارش، وحشت رو به دل مردمان حاضر در خیابان انداخته بود. تنها کسی که اون بین مانند احمق‌ها لبخند میزد، یونگی مین، مأمور ویژه‌ی اف‌بی‌آی بود. • یک قرارِ خونین •برگرفته شده از مودبرد •جنایی/پلیسی Credit to okayoonji on Twitter

ᴍᴀɪɴ ᴄᴏᴜᴘʟᴇ : ᴋᴏᴏᴋᴍɪɴ ، sᴏᴘᴇ sᴜʙ ᴄᴏᴜᴘʟᴇ : ɴᴀᴍᴊɪɴ ، ᴠᴋᴏᴏᴋ ɢᴇɴʀᴇ : ʜɪsᴛᴏʀɪᴄᴀʟ ، ʀᴏᴍᴇɴᴄᴇ ، ᴅʀᴀᴍ ، ᴀɴɢsᴛ "عطرشونو حس میکنی ؟ عطر گلای رز... هر کسی حس نمیکنه ، فقط کسایی عطرشو استشمام میکنن که با تمام وجود بپرستنش. اونا رو میپرستم چون رد کسی رو توی زندگیم میندازن که میپرستیدمش. عطرشون ، عطر اونه . واسه همینه که هر کسی عطرشونو احساس نمیکنه..." در حال آپ...

دو تا آیس امریکانو با یه بستنی توت فرنگی... ^^ یعنی قرار اون کوچولو با چشمای بزرگ عسلیش هر روز به من خیره بشه و تا عمق وجودم سر بکشه؟ A Sope fanfiction Written by VIO Book 1 of The One series [Highest ranking so far] #1 in iran #1 in btsfanfic #1 in cute #2 in fluff #2 in sope #3 in suga #3 in jhope #4 in bangtan