Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi

Hamile olduğunu öğrendiği gün kocasına sürpriz yapmak adına eve gittiği zaman aldatıldığını öğrenen bir kadın... "Ne söylememi istersin seni çok seviyorum beni bırakma demi mi?"

Bir kadını en çok ne üzebilir, ne yıkar... Yuvası için nelere göğüs gerebilir? Neleri görmezden gelebilir? Hor görülmek, küçümsenmek, sevgisizlik, güvensizlik... birçok şey sayılabilir. Peki kocasını paylaşmak? İşte buna asla sessiz kalmayacaktı. Yıllarca, gelin geldiği evde verdiği onca emeğin karşılığı neydi? Daha ne kadar susacaktı? Babasının kızıydı Asya, elbette susup sessizce bir köşeye çekilecek değildi.

"Yapma, n'olur," dedi ve ben ilk defa onun birine yalvardığını gördüm. Ben onun gözlerinde ilk defa yaş gördüm, yüreğim dağlandı. "Olması gereken bu," kelimeleri çıktı lâl olmuş dilimden. Başını iki yana salladı. "Bu değil, bu olamaz," dedi. Kollarımdan sıkıca ama acıtmayacak şekilde kavradı. "Bizden vazgeçme, bırakma ellerimi!" "Tutamadım ki," diye fısıldadım. Tutturmadılar. "Gidelim," dedi bir ümitle. "Gidelim, nereye istersen oraya gelirim seninle. Yeter ki gitme benden," dedi. "Gelemedim ki," diye fısıldadım. Bırakmadılar. "Vazgeçme!" diye yakardı bana. "Senin için savaşmaya razıyım ama seninle savaşamam. Sana ihtiyacım var!" dedi. Seni azat ediyorum. Bana bir adım attı. Topuklu ayakkabı giydiğimde benden bir baş uzun olan adamın boyun girintisine son kez sokuldum. Ezberlediğim kokusunu son kez içime çektim doyasıya. Yutkunamadım, aldığım nefesi veremedim. Sıtma tutmuşçasına titrerken ısısına sığındım bencilce. "Yapamam," dedim. Geri çekildim, yüzüne baktım uzun uzun. "Güzel bir rüyaydı yaşananlar," dedim, sesim titremiyordu ama içinde depremler oluyordu. Feryat figan çırpınıyordu ruhum. Kendi ruhumu onun ruhunu kurtarmak için katlettim. "Hayır," dedi. İradesizlik yapıp kirli sakallı esmer yüzünü okşadım. "Her şey için teşekkür ederim," dedim. Gözlerinden süzülen yaşlar ellerimle buluştu. "Bırakma bizi," diye yalvardı. "Sensiz yaşamayı hatırlatma bana, sensiz yaşamak zorunda bırakma beni." "Kendine iyi bak," dedim ona. Kalbim sana emanet. Cehennemime kendi ayaklarımla giderken arkamda kalan adama içimden haykırdım. Çok seviyorum seni sevgilim, senden vazgeçecek kadar çok. Özür dilerim, senin kadar savaşçı olamadığım için, savaşmayı bilmediğim için. Özür dilerim, seni mutlu edemediğim renklerini soldurduğum için. Ben bizim için kendimi feda ederim, sen bizim için kalbimizi koru. Hoşça kal sevgilim, en sevgiliye emane

..........................TAMAMLANDI......................... Bu deniz adında bir kızın tam 17 yılını ailesinden uzak başka bi aileyi kendi ailesi sanarak yaşadı. peki 17 yıl sonra Öz ailesi kendi kızları'nın başka bi kızla hastanede doğduklarında karştıklarını öğrenirler se nolucak ? Peki deniz öz ailesine alışa bilicekmi ya da öz ailesi denizi sevicek mi ? Hepsi denizin hayatı. 🙂🖤💜🙂 🙂ilk kitabım umarım beğenirsiniz🙂 🙂🖤💜🙂 Final yaptı

Bakıcılık için gittiğim O ev beni önce şaşkına uğratı Sonrada Yasak aşkın kolarına düşürdü

GENELKURGU #2 Kız; Masumdu, Saftı ve AŞIKTI... Elvin BAŞARAN Kendisine Atılan İftiranın Kurbanı Oldu... Adam; Sertti, Acımasızdı, Çaresizdi ve O da AŞIKTI... Aras MERTOĞLU Çaresizliği Yüzünden Acımasızdı.. Yaktı, Yıktı ve Kırdı... Peki ya Adam Sonra, Kıza Yaptıkları İçin Çok Pişman Olup İçin İçin Yanarsa... Çaresizlik, Pişmanlık, Romantizm ve Tutku Dolu, Kendinizden de Bir Şeyler Bulacağınız, Bir Aşk Hikayesi... *** "Gerçekler acıdır maalesef karıcığım!" deyip her an düşecekmiş gibi duran karısına baktı Aras. Hiç iyi görünmüyordu karısı... Çok mu üstüne gitmişti?! Daha da yaklaşıp, karısının durmadan akan gözyaşlarına baktı genç adam. Karısı ise kafasını kaldırıp buğulanmış ve kan çanağına dönmüş gözlerini kocasına dikti. Ardından tutunduğu yeri bırakıp sendeleyerek önünde durdu. Kocasının gözlerinin tam içine bakıp tek kelime etti. "YAZIK!" *** KURGUM TAMAMEN BANA AİTTİR. HERHANGİ BİR (Ç)ALMA VEYA KOPYALAMA DURUMUNDA GEREĞİ YAPILACAKTIR. Mavili Yazar🌹

" Sen benim vüucuduma, benden izinsiz nasıl dokunursun? Bu dövme de ne demek?" Dedim aynada gözüm tekrardan kuş motifindeki dövmeye kayarken. Yavaşça bir adım atarak aramızdan hava geçmeyecek şekilde durdu. Gözlerimi gözlerine çevirdim. Yavaşça boynunu omzuma yani dövmenin üzerine doğru eğdi ve sıcak dudaklarımı tenimle buluşturdu. "Anka, ölümsüzlüğü temsil eder." Dedi nefesi verişleri tenimde dans ederken. "Ben ölümsüz değilim!" Dedim etkilendiğimi kendimden bile gizlemeye çabalıyorken. "Benden önce öyleydin. Ama benden sonra ölümsüzsün. Buda benim senin teninde ki sahiplik ve ölümsüzlük mühürüm." Gözlerimi kısaca kapattım. Bu doğru değildi bunu kendi içimde sonra tartışacaktım. Aklıma takılan diğer soruyu sormak için nefesimi düzenledim. "Ankayı anladım diyelim, peki ya onun altındaki panter yazısı?" Diye sordum, evet ona panter denildiğini biliyordum ve bu büyük ihtimalle bendeki imzasıydı,sadece onun ne diyeceğini merak ediyordum. "Panterle tanışmana daha çok var küçüğüm, nefret ede ede tanışacaksın." Sırlarla doluydu ve bende onun bir sırrıydım, elbette o sır birgün açığa çıkacaktı. BU BİR ANKANIN PANTERLE SAVAŞ HİKAYESİYDİ. ♧Bütün haklar PANTER'e aittir.♤

"Neden kelebek?" "Çünkü onlar yanlış anlaşılmış canlılardır. Herkes onların ömürlerinin 24 saatten ibaret olduğunu zannediyor." Derin bir nefes alıp "Bu yüzden bazıları onlara karışmıyor bazıları ise gaddarca davranıyor. Onlar yani Kelebekler benim gibi Tüm canlılar benden umudu kesmiş." ......... Aşk bir bedende iki ruhu bitirdi.

Kafamı ellerimin arasına alıp kendimi öne doğru eğmiş az önce yaşananları algılamaya çalışıyordum. Bu olamazdı, hayır hayır hayır yine sokakta bir yerlerde sızmış rüya görüyor olmalıydım. Abilerim #1 11.04.2022 Arkadaşlar #1 25.07.2022 / 14.02.2023 / 01.09.2023 / 24.11.2024 Genç#1 07.10.2022 Derin#1 27.05.2023 / 15.06.2023 / 16.01.2024