Dört yıldır aynı sınıfta olan ve birbirinden hiç hoşlanmayan Aral ve Vera okulun son senesi kendilerini okul adına bir yarışmaya katılacak beş kişilik bir grupta bulurlar ve aralarındaki nefreti bir kenara bırakarak alanlarında en iyisi olmak için birlikte çalışmaya başlarlar. Bu süreçte kimseyi yüz üstü bırakmamak için çok uğraşan Vera sadece çevresinden gelen ufacık bir destekle hayatına devam etmeye çalışmaktadır. *Atelofobi, kişinin kusursuz olamamaktan korkmasıdır. * 6.6.23 * TAMAMLANDI.

3 yıl önce ailesini bir yangında kaybettiği için küçük bir kasabada anneannesi ile yeni bir hayata başlayan Ada, çok güzel toparlayarak düzenli bir yaşama sahip olmuştur. Her şey güzel giderken bir gece hiç alakasız bir yerde, hiç alakasız birinin yanındayken duyduklarıyla tüm düzenli hayat yalanı başına yıkılır. *Mare Latince deniz demek. Bu kitap yetişkin içerik (Cinsellik, uyuşturucu, kendine zarar verme vb.) barındırır. * 18.9.23 TAMAMLANDI.

"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de." "Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak. "Sen Polat de. Gerekirse dünyadaki tüm kadınlara Elif diye seslenirim." dedi. Yayınlama tarihi: 01.05.2023

Bir araba kazası sonucunda ölüp başka bir evrende, başka bir bedende okuduğu romanda kötü kadın olarak uyanan Hifa kendisine verilen bu şansı iyi kullanmak ve hayatta kalmak ister.

Bade ölümünün ardından okuduğu kitaplardan biri olan Narnia Günlüklerinin içinde tekrar gözlerini açmıştı. Daha ölümün olduğu gerçeğini kaldıramayan Bade'nin yeni yaşamına ve yeni ismini alışması gerekiyordu. Bir de başına geleceklerle mücadele etmesi. Peki Bade'nin varlığı koca evrende nelerin değişmesine yol açacaktı. "Buraya, buraya gelmemin bir nedeni var değil mi?"

Who Made me a princess serisinin dördüncü yan hikayesidir.

On dakika kadar daha yürüdükten sonra bir odaya girdik. Bileklerimi sıkan halatı çözdükten sonra odanın demir kapısını hızla çekip kapattı. Titreyen ve soğuktan domates haline gelmiş ellerime bakınca üşüdüğümü fark etmesinin çok da zor olmadığını anladım. Ateş demir parmaklıkların arkasından "Kaçmak konusundaki becerilerini bildiğim için sana özel oda hazırlattım. Tadını çıkar çünkü burası acı çekmeden vakit geçirebileceğin tek yer olacak." dedi ve uzun koridorda bir süre yol aldıktan sonra gözden kayboldu.

Kül kedisi olmak bana göre değil. Ben hayatımı değiştirmek için hiç tanımadığım, üzerimde güzel kıyafetler olmadan beni tanıyamayan bir salağa aşık olduğumu sanıp onunla evlenmem. Adam prens olsa bile. Bu güçlü bir kadının yeniden doğuş hikayesi. Yeniden doğuş ve hayatı, aşkı, arkadaşlığı anlayış hikayesi. Hikayem bütün güçlü kadınlara armağan olsun...

Bir gün işe gitmek için hazırlanırken ayakkabımın içine gizlenmiş gizemli bir mektup zarfı buldum. Sonrasında ise her şey değişti.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''