Bazı hayatlar bize ait değildir. Ahu'nun sıradan bir yurt gününde aldığı tek bir telefon, tüm dünyasını altüst eder. Yıllardır kendisi sandığı kişi belki de hiç var olmamıştı. Doğduğu an karışan kaderi, onu başkasının hikâyesine sürüklemişti ve şimdi, gerçek hayatı geri dönüp onu buluyordu. Ünlü anonim youtuber Ahu'nun abileriyle tanışması tam bir fiyaskoyla sonuçlanır. Ona önyargılı yaklaşan abileri, büyük hayranı oldukları anonim youtuberın kız kardeşleri olduğunu öğrendiklerinde tepkileri ne olacak? Ahu yeni ailesine alışabilecek mi? Yoksa geçmişin acıları, kim olduğunu bulmaktan daha büyük bir engel mi olacak? *İlk kitabım olduğu için yazım, mantık hataları olabilir zaten öylesine yazmaya karar verdim. Ciddi bir şey beklemeyin lütfen

Açelya hiç hatırlamasa da henüz 5 yaşındayken ailesinin düşmanları tarafından kaçırılmış ve gözlerini bir yetimhanenin revirinde açmıştı. Ailesi senelerce kayıp kızlarını ararken Açelya'nın bildiği tek bir şey vardı o ise ismiydi. Seneler sonra kavuştuğu ailesiyle gerçekleri öğrenen Açelya gerçek ailesine alışabilecek miydi? ... Gerçek aile kurgusudur, ilk birkaç bölüm dışında daha çok mizahi yönüyle öne çıkan bir hikaye olmasını planlıyorum. HADİ BAŞLAYALIM ADAMIM. 30.01.24

Kaybettiğim şey bir eşya değildi. Bir bileklik, bir toka, bir para. Kaybettiğim şey on altı yıldı. Şimdi her şeye yeniden başlamam isteniyordu. Hiç bilmediğin insanlarla yeniden başlamak. Kırılan bir güvenin yokmuş gibi, sanki şimdi yeniden doğmuşum gibi... ____ İkra. Adım bu. Soy ismim ise bir yalan, on altı yıldır bir yalan. ______ Kurgu Başlangıç Tarihi: 19. 04.2023

Baturganlar yirmi iki yıl sonra kızlarını bulur. ••• Geçmiş, şimdi ve gelecek. Bu hikayede hepsi müphem. ••• Tarih: 03.08.23 Not: Hikaye içinde istismar, taciz, şiddet gibi travma tetikleyici unsurlar yer alır. Ağırlıklı olarak drama dayanır. Lütfen zorlanacağını düşünenler okumasın. Ek olarak argo, küfür, madde kullanımı gibi olumsuz örnek teşkil edecek davranışlardan dolayı 16 yaşından küçüklerin okumasını da önermiyorum.

Hayatımın sırf 17 yıl önce bir hemşirenin bebekleri karıştırması yüzünden mahvolduğunu öğrendim Lavinia ölüm çiçeği anlamına geliyodu ve ben ismime çok benziyorum bana yaklaşan herkes zamanla soluyor veya ölüyor. Aile sevgisi görmeden büyüyen lavinia 17 yıl sonra birden çıka gelen öz ailesini kabul edicek mi? Peki ya Bu aile lavinia'nın acılarına merhem olabilecek mi? #1. anılar - 28/06/23 #1. yalnizlik - 06 / 08/23 #13. aşk - 06/08/23 #1. acı 17/08/23 #1. ailem 21/08/23 #5. asker 21/08/23 #1. ikiz 28/09/23 #1. üvey 28/09/23 #1. lavinia 14/10/23 #6. doktor 14/10/23 #1.abilerim 14/10/23 #1. kız 16/10/23 #1. gerçekailem 03/04/24 Yazım hataları olabilir.

17 yıl önce bir kötülük yapıldı, bu kötülük herkesin ruhunda unutulmayacak yaralar bıraktı. Yara alanlar, asıl yaralıya yeni yaralar açmayı umursamadı. Lena. Suskun Lena. Hayatın acı gerçekleriyle daha bebekken tanışan, iyi kalpli Lena. (Küfür, argo, şiddet ve hakaret içermektedir.) "Wattpad'de 'Lena' isimli ilk kurgudur." ✨ #1-gençkurgu, 24.05.24 #1-macera, 25.09.24 #1-gençkızedebiyatı, 23.05.24 #1-genelkurgu, 26.05.24 #1-gerilim,04.07.24 #1-aşk, 20.05.24 #1-acı, 16.05.24 #1-dram, 26.05.24 #1-şiddet, 20.06.24 #1-hastalık, 22.06.24 #1-ikiz, 21.06.24 #1-lal, 15.06.24 #1-dilsiz, 15.06.24 #1-aile, 23.05.24 #1-abi, 23.05.24 #1-abiler, 23.05.24 #1-abilerim, 23.05.24 #1-annem, 20.05.24 #1-babam, 20.05.24 #1-yalnız, 22.06.24

"Ahh Gece belki de tüm sorunların başlangıcı ismindi... Ben neden Geceyim acı çekmek için mi yoksa acı çektirmek için mi? Oysa ben ikisini de yaşıyordum. Kimimiz Geceye aşıkken kimimiz Gece olmasından korkardı, çünkü Gece demek kendimizle baş başa kalmak demekti. Ve kendiyle baş başa kalan herkes için yazıldı bu hikaye...

Boş kalan son sayfa dolmadan, kibritler yere saçılmadan, yanan son mum sönmeden, bu yabancı duman her yanımızı sarmadan ve onlar beni bulmadan bul beni...

"Acı çekmenin yaşı olmazdı ve olmadı da... Acı çeke çeke büyüdüm acılarımın üstesinden gelerek, ayakta dimdik durarak büyüdüm tüm kadınlar gibi... Baba sevgisinden yoksun bir kadın olarak büyüdüm ve bir babanın kızına yapabileceği tüm kötülükleri yaşayarak büyüdüm. Ama her kadın gibi hayata tutunmak için, kimseyi incitmemek için her şeyden vazgeçmiş bir kadın gibi büyüdüm..."