🌙 WATTYS 2018 | KALP KIRANLAR KAZANANI 🌙 12 GECE | OGÜN ENES O, umursamaz adamdı. Korkmazdı. Üzülmezdi. Kırılmazdı... O, geçmişini tozlu raflara kaldırmış bir yazardı. Körelen kurşun kaleminden sızdı kan damlaları. Aşkına bir ömür, geceye bin ahval... Sızladı yıpranmış romanın sayfaları. Kendi cehenneminde cayır cayır yandı. Kimse duymadı sessiz çığlıklarını. Hiç kimse. Bacaksız bile... Belki de bu yüzden diledi kendilerine son 12 gece. Son savaşında şehit düşeceğini bile bile eline aldı o romanı. Tozun içine bulanan kapağını açtı. İşte tam orada bitti masal. Tam orada teslim oldu Dünya'ya... 12 GECE | MISRA KARATAŞ O, kaybolmuş bir kızdı. Ürkekti. İncinmişti. Parçalara ayrılmıştı... O, geçmişini beyaz duvarların ardındaki görünmez yaralarına gömmüş bir melekti. Çok kan kaybetmişti. Yaraları hâlâ açıktaydı. Üstünü kapattı, ruhu güzel adam. Lâl olmuş diline süründü aşkın büyüsü. Hem sevgisini hissetti, hem de sızılarını... El fenerine sarıldı yine. Açtı ışığı, karşısındaki çocuğu izledi. Gülümsedi ruhu güzel adama. Gülümsedi ve fısıldadı ölüm kokan duvarların arasından. İşte o zaman matem ettiği ruhunun şerefine intihar etti gece. O zaman teslim oldu sönen yıldızına... İKİ FARKLI 12 GECE, "Yarının sabahı olmayacak bacaksız, bu yüzden beni hep gecelerde hatırla..." İKİ FARKLI SON... "Fısıltıların, Ogün Enes... Bir veda gibi... Bak, avuçlarımda kaldı hepsi. Ölsem bile daha da çıkmaz ruhumdan izi." 🌠 23 AĞUSTOS 2017. ROMANTİZM, DRAM VE GİZEM.

• Ölümü göğsünde avutan bir kadının, ölüm kokan adamın parmak uçlarında taşıdığı ölümü sobelemesinin hikâyesi. •

Yankı gökyüzünü izlemeyi seviyor. Yeşil gözleri, gün batımında alev alan Anka'yı arıyor. Ona inanıyor. Yirmi iki yaş efsanelere inanmak için geç değil, ama kız çocuğu olmak için geç, biliyor. Zihninde bir karanlık; onunla aynı adı taşıyor. Onun olduğu yerde nedense hep yağmur yağıyor. Hissediyor; yağmur daima dilinden anlıyor. Giray az önce ortadan kayboldu. Zaman, onun için tersine akıyordu. Önünde gelecek değil, geçmiş duruyordu. İçinde bir yangınla doğdu, dumanı onu önce sardı, sonra boğdu. Yalnızlığın bıraktığı yakasını Yankı tuttu, adı anneye benziyordu. Ama gri gözler annesini hatırlamıyordu. Hesaplıyordu; yirmi yedinci yaşına mezarda basıyordu. Genç kadın yürüdü. Yeşil gözleri, yağmur için toplanan kurşuni renklere takıldı. İçindeki karanlık, ona belirsizliğin adını fısıldadı. O buradaydı. Yalnız kalmış bir çocuk gülüşü, geçmişten kopup geldi. Zaman geçti, yağmur yağdı. Bulutlar yeryüzüne çöktü. Yeşil gözlere duman yansıdı. O buradaydı. Dumana benziyordu. Ne kadar da belirsiz... Zamana karışıyordu, ne kadar da belirsiz. Geçmişten geliyordu, ne kadar da belirsiz. O buradaydı. Gözlerinin rengi gri, ne kadar da belirsiz... O kesinlikle buradaydı. Güneş battı. Anka'nın kanatları alev aldı. Yangının izleri gökyüzünde yankılandı. Ay karardı. Zaman geriye aktı. Geçmişte bir çocuğun sıkıştığı yalnızlık dumandandı. - Görebiliyorum, yaşın büyük. İçin çocuk. Giray, biliyorsun vicdanın kulakları sağırdır. Çocukken vicdan dilsizdir. Dedin ki insanla doğar vicdan, yalnızdır. Bir çocuk kadar güçsüz ve çiğdir. Daha büyümedin, bu çocuk kalbine dardır. Merhametin ıslak ve kirlidir. Vicdan insanın içindeki tanrıdır. Bilirsin, tanrının çocuklarla arası iyidir. - Bu kitap sizi gülmekten öldürmez ama eğlendirir. Sizi hüzne boğmaz ama eser miktarda ağlatabilir.

Kırmızı ojeli tırnaklarımı boynunda gezdirirken aklımda olan tek şey, onu alt etmekti. Beni alt ettiğini sanarak geçirdiği günlerin bir karşılığı. "Seni affetmem için bana yalvaracaksın ve ben ne yapacağım biliyor musun?" Dedim bu sefer kırmızı Dudaklarımı kulağına yaklaştırırken. "Tadı kaçmasın, dene ve gör." ●•● "Herkes bir parça karanlıktır." ●•● Öyle bir yalan söylemiştim ki temeli doğrulardan daha sağlamdı. Yıkım yakındı. Çünkü yıkım bendim. ~L.M~

🌟10.06.2018'de yayınlanmaya başlanmıştır.🌟 "11/D" olan konuyu "12/D" olarak değiştirdiniz. +0545: O grubun adını değiştiren Dila mı? Gözlerime inanamıyorum. +0543: Aynen kanka Dila. Gruba ilk defa girdi herhalde vkscmöncksö Su: Ya bana görüldü atıyordu. Onu bırakın da 12 olduk yaaa. Siz: Merhaba sevgili 11/D pardon 12/D grubu. Hepinize buradan bir konuşma yapacağım. Koca bir yılı sizin gibi kafayı sıyırmış insanlar ile geçirdiğim için gerçekten kötü hissediyorum. Tanrı'ya hangi günahım yüzünden bu sınıfa geldiğimi de binlerce kere sormuş olabilirim. Sizden nefret ediyorum. Umarım bir daha görüşmeyiz. Siz hariç canım kankalarım Simge ve Deniz. Ben sınıf değiştiriyorum. Hepinize kötü günler. *** +0532: Bugün baya atarlı olduğunu duydum. +0532: Ben de durur muyum? Şansımı denemek için mesaj attım. +0532: Bana da atarlanır mısın, yıldız tozu? *** Anonim ve nefret edilen bir kızın biraz komik, biraz hüzünlü ve çokça paranoyaklı hikayesi. *** 28.07.2018 Texting'de 2. sıradayız ☄👑 23.08.2018 Genç Kurgu'da 2. sı☄ 30.08.2018 Genç Kurgu'da 1.yiz ❤🌙 23.09.2018 Genç Kurgu da 1.yiz (yeniden 💚) 25.08.2020 Kısa Hikaye'de 1. sıradayız 💗

"Bir bakmışsın kollarındayım, bir bakacaksın ki hemen arkanda sırtından vurmak için bıçakla bekliyorum Çakıl." Kapak- @ilmelistan Hikayemde olanların kopyalanması, benzerliğinin yapılması söz konusu olursa mahkemeye başvurulacaktır. ™️

Şeytanın kafesine düşmüş bedenlerin ruhları cehennem ateşiyle harmanlandı. Gaddarlık zihinlerde taht kurarken geçmişte ki sır geleceği helak etti! Kurumaya yüz tutmuş yapraklar, dallarından neredeyse düşmek üzereyken azraili beraberinde getirecek kadar da sert esen rüzgar adeta dallarında zor duran yapraklarla oyun oynuyordu.. Daldan bir yaprak düşecekti. Düşen, o yaprak toprağa ateş olup yayılacaktı. Şehir çöle dönecek, insanlık yok olacaktı. Acımazsız ruh kıyameti kopracaktı! -*- "Sen hiç birini öldürdün mü?" diye sordum bakışlarımı ağır bir şekilde, ona çevirirken. Boğazımda oluşan düğüme bir yenisi daha eklendi. Yüreğim sayamadığım kadar can çekişti. Siyah bir inci misali gözlerini üzerimde gezdirirken dudaklarının kıvrımı alayla bükülmüştü. "Sen hiç düş öldürdün mü?" dedi soruma karşılık bir soru eklemişti. Kiraz rengi dudaklarından dökülen kelimeler ruhuma nakış ederken, o gözlerinde ki şeytani ışık anlık yok olurken devam ettirdi kelimelerini içinde kıyametler koparken. "Birisini öldürmekten daha zalimce.." -*- Ölüm Şehrinin gölgesinde kalmış bedenler kana susamış olur... Bataklığa giren herkes azraille son bulur!

|arelindonu|: En sevdiğim renk görüldü mavisi Mizah #1|~ 06.08.202 Anonim #3|~20.11.2020 Dönmedolap #1~ 26.07.2020 Lunapark #1 ~ 26.06.2020 Platonik#1~01.09.2020 Bilinmeyen#1~ 12.11.2020 Sevgi#1~ 22.05.2021 -Kapak tasarımı: @Tivorda-

Ben, odasını dağıtıp bir daha toplamayan o çocuktum. Elini prize sokan, süt kutusunu başına dikerek içen, annesinin terliğinden korkup kaçan kişiydim. Karşıdan karşıya geçerken sağa sola bakmaz, adımımı atardım. Ölümün beni bulamayacağına inancı tam olan ahmağın tekiydim. Ben bin parçaya bölünmüş bir adam, bu dünyanın en çiçeksiz mezarıydım. ❌ Bu mutsuz başlayan ve devam eden kimine göre iyi biten kimine göre iyi bitmeyen; akılları karıştırıp duyguları sorgulatan ağır bir kurgudur. Juliet Yaşamak İstiyor'dan tanıdığımız Yağız Üstün'ün yarım kalan hikayesidir.

Sesimi duyuyor musun? Yitip gitmeden sana sarılmalıyım. Gün geceye kavuştuğunda geç olabilir sevgilim... Sesimi duyuyor musun? Sesimi duymalısın; ben ellerinden kayıp gitmeden, soğuk bir gecede uçurumdan aşağı düşmeden, soluğum kesilmeden... ve beni öpmeden! Sesimizi duyurmalıyız sevgilim!