HR: #1 in Teen Fiction «Σου δίνω είκοσι μέρες.» Η δεκαεπτάχρονη Ζωή λαμβάνει ένα προσωπικό της βίντεο που έχει διαρρεύσει σε όλους τους μαθητές του σχολείου της, με αποτέλεσμα να βρεθει στο επίκεντρο της προσοχής. Δέχεται απειλές από τον πατριό της και αδυνατεί να τον αντιμετωπίσει. Χάνει τις φίλες της, νιώθει μόνη και συνειδητοποιεί ότι δεν δίστασαν να την εγκαταλείψουν σε μια δύσκολη στιγμή. Αλλάζει συμπεριφορά με αποτέλεσμα να γίνει αδύναμη, μέχρι που στον δρόμο της θα βρεθεί ένα άτομο από το παρελθόν, ο Αχιλλέας.

Σταύρωσα τα χέρια μου και έτριψα τα μπράτσα μου Κρυώνω πολύ άλλα σιγά μη του έλεγα Γιώργος "Μη περιμένεις να σου δώσω το φούτερ μου σαν φλώρος να μην ήσουν τόσο ξεροκέφαλοι να έπαιρνες" Πριν προλάβω να απαντήσω έβαλε μπρος το αμάξι Γαμώ πονάει τόσο το κεφάλι μου που αρχίζω να ζαλίζομαι Ξαπλώνω στην θέση και βάζω το χέρι μου στο κεφάλι Ξαφνικά το αμάξι σταμάτησε τόσο απότομα που αν δεν φορούσα ζώνη θα είχα βγει από το αμάξι Και άρχισε να κοπανάει το χέρι του στο τιμόνι Εγώ τον κοίταγα χωρίς να καταλαβαίνω τι γίνεται Με μια κίνηση έβγαλα την ζακέτα και μου την έδωσε

[book1] «Το ξέρω πως με θες» μου λέει με αυτή την κολακευτική φωνή καθώς με πλησιάζει ακόμα περισσότερο , δεν ξέρει τι λέει ειναι μεθυσμένος , δεν του έχω δωσει κανένα δικαίωμα να το νομίζει αυτό Εκτός ότι τον κοιτάς επίμονα κάθε φορά Αυτός δεν με βλέπει Εκτός ότι τρέμεις όταν είσαι διπλα του Δεν το καταλαβαίνει Ότι ανατριχιάζεις κάθε φορά οταν σε ακουμπάει Ε εκεί που ακουμπάει λογικό «Το ξες ότι έχω δίκιο» μου ξανά ψυθιριζει ενώ έχει έρθει ακόμα πιο κοντά βγάζοντας με από αυτο τον υπέροχο διάλογο «δεν εχεις να πεις τίποτα;» «Δ-δεν ξες τι λες» καταφέρνω να του πω χωρίς να δείξω ότι τραβλιζω σπρώχνοντας τον από πανω μου χωρίς κανένα αποτελέσμα , αυτός κολλάει ακόμα πιο πάνω μου μην πέρνωντας τα μάτια του από τα δικά μου «φύγε από το δωμάτιο μου» καταφέρνω πάλι να πω κάνοντας τον να γελάσει ειρωνικα , ξανά επέστρεψε «Σου έχω πει μικρή πως δεν μου αρέσει να μου λένε τι να κάνω» λέει με το ύφος του όλο ειρωνία «Και εγώ σου έχω πει κάτι άλλο να λες μικρό»

[book2] Η ιστορία βασίζεται στην μικρή πριγκίπισσα του Αλεξ και της Νεφέλης, Δάφνης. Πρέπει να έχετε διαβάσει το πρώτο βιβλίο mutual feelings ώστε να κατανοήσετε το νόημα. . «Μικρό , άκρη» είπε απειλητικά και γέλασα στα λόγια του. «Με περνάς κάτι μήνες Άρη!» Του είπα ειρωνικά. «Παραμένεις μικρό» είπε χλευαστικά ανακατεύοντας τα μαλλιά μου με το χέρι του. «Κόψε » του φώναξα στρέφοντας τα βλέμματα των γονιών μας πάνω μας. . Άρης και Δάφνη , δυο παιδιά που αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν μαζί μιας και οι γονείς τους ήταν κολλητοί αλλά και η μητέρα της Δάφνης , Νεφέλη , νονά του Άρη. Τι θα γίνει εάν αναγκαστούν να πάνε όλοι μαζί διακοπές και να περάσουν ένα ολόκληρο καλοκαίρι μαζί;

Η Skylar Bretton, ορφανή από γονείς, μένει με τον ψυχικά διαταραγμένο θείο της και βιώνει μια δύσκολη περίοδο, καθώς την κακοποιεί. Ο Ace Smoker, γιός ενός πολύ πλούσιου επιχειρηματία φαίνεται πώς ζει την ζωή που όλοι ονειρεύονται. Ή μήπως όχι;