BenOrgun
Damarlarım hızla sinirle toplanırken nefesim bana yetmiyordu. Bunun dediği kulağı duyuyor muydu?
"Çok yakında Batuhan, yanında ki kız benim olacak." Bakışlarım yanımda ki Batuhana döndüğünde onu süzdüm.
Gözleri sinirden kapkara olmuştu.
"Ulan! Yanımdaki bahsettiğin kız benim karım!"
Adama atılacakken koluna tutundum ve mırıldandım. "Yapma." Bakışları bana döndü. "Niyeti zaten seni delirtmek ve bunu başardı da ancak zaferini yaşatma, Batuhan."
Gözlerinin siyahlığı geceden daha karanlık ama, aydan daha beyazdı. Öyle bir bakıyordu ki küçüldüm zannettim. Gözlerimle anlatmak istedim, anlasın istedim.
Anlardı.
O diğerlerine benzemezdi.
O ayrıydı.
Apayrıydı.
Yanımızdan geçen araba sesini duyduğumuzda yinede nefes almayı bırakmadık. Onun gözleri bendeyken, benim gözlerimse ondayken nefes alıyorduk. Bir tek o nefes yetiyordu bize.
"Yapmam, kızıl Ateşim. Senin hayır dediğin şeyi yapmam."
Gülümsedim.
Gülümsedi.