Bizi koruyan kişinin fedakâr da olsa bir suçlu olduğunu öğreniyordum, soyguncu bir örgütün üyesiydi. Üstelik bu örgüt arananlar listesinin başlarını çekiyordu, Robin Hood. Zenginden çal, fakire dağıt.

Byun Baekhyun, emniyet merkezinin tek psikoloğuydu ve aramızda birkaç bakışma ve tatsız tartışma dışında bir şey geçmemişti. O ufacık boyu, cılız vücuduyla tüm emniyeti çileden çıkarabilecek kabiliyete sahipti kendisi. Ancak hepsi buydu, benden iki yaş küçüktü, yirmi altı yaşında bir klinik psikolog olduğu dışında hiçbir şey bilmiyordum.

"Kullandığımda hayatımda geri kalan her şeyi unutup bambaşka bir yerde buluyorum kendimi, tarif edemediğim türden uçsuz bucaksız bir yerde. Bazen her şey yok oluyor, bir tek ben kalıyorum, bazense tıpkı kitaplarda tasvir edilen cennetteki gibi bir yerde oluyorum. Uçuyorum, istediğim yere gidiyorum. Dünyayı ben yaratmışım gibi hissediyorum, dağ, taş, denizler, her şey bana aitmiş gibi. Fakat bu hislerin bedeli göründüğünden daha ağır. Şeytana ruhunu satmak, kendini teslim etmek ya da her ne dersen de, maddeye başladığında bunun geri dönüşü yok. Sonsuz haz, sonsuz kölelik. Kendini tanrı zannettiğin kısacık bir sürenin sonunda gerçek hayata dönüyorsun, ruhsuz bir kukla olarak."

Baekhyun birkaç bitki türü keşfetmek istiyordu, yeni bir dünya değil.

bu,yalın ayak byun baekhyun'un park chanyeol'ü yalın ayak bırakışının hikayesi. |tüm hakları saklıdır.|

-