Karanlıksan aydınlığa ulaşamazsın, Deliysen akıllıya. Siyahsan beyaza aşık olamazsın, Denizsen gökyüzüne. Ve aysan, güneşe dokunamazsın; Yanarsın. Savaştı. Savaşmak hayata tutunmanın, küf kokan duvarlar arasında nefes almanın tek yoluydu. Kanla sulanmış bedeniyle mutluluk için savaştı ve yolunu yağmurlu bir günde, darmadağın düşlerinin peşinden giderken kaybetti. Yılmadan, usanmadan yağmurun izlerini takip ederek o çamurla harmanlanmış tıkalı yolu buldu ve sır perdeleri tek tek aralanmaya başladı. Aniden... O yağmurlu günde başladı herşey. Hayatı o yağmurlu günde rayından çıktı ve ezberlediği yola geri dönmemeye tüm benliğiyle yemin etti. Belki de o yağmur ona Tanrı'nın bahşettiği tek çıkış yolu, acı kokan ilk ve son lütfuydu. "O karanlık bir melekti, bense karanlığın ta kendisiydim."

Kabul etmek istemiyordum. Ben yıllardır tek başımaydım. Bundan sonra bir aileyle yapamazdım. Fakat içimdeki bu hisse bir türlü anlam veremiyordum. Yüzüme beklentiyle bakıyordu İpek Hanım. Peki benim cevabım neydi?

Endüstri mühendisliği 2.sınıf öğrencisi olan Feride Aytuğ, kendi halinde ve sevdikleriyle çevrili olan küçük dünyasında, okulu ve yaptığı ufak tefek işler arasında gidip gelerek yaşamaktadır. Bir gün yolu, öğrencisi olduğu üniversitenin büyük bağışçılarından olan oldukça nüfuzlu bir iş adamı, Karan Yılmaz ile kesişir. Karan Yılmaz'ın Feride'ye bir teklifi vardır. Bu teklif nedir ve Feride bunu kabul ederse, onları neler bekliyordur?

HİKAYE TAMAMLANMIŞTIR -Sana gerçekten isteyerek dokunduğumu düşünmüyorsun değil mi herşey planımın bir parçasıydı. -Sen..sen beni kandırdın, benim sana karşı olan duygularımı kullandın, asla sana güvenmemeliydim. Stephen sinirli bir şekilde kahkaha savurarak, -Bu kadar saf olamazsın değil mi, yoksa öylemisin Sharon ? Senin bedeninde dokunduğum her bir nokta annemin intikamını almak için atılmış bir adımdı. Sharon onu bu kadar utandırdığı ve kendisini aşağılanmış hissetmesine neden olduğu için adamın gözlerinin içine sadece nefret hissederek baktı. -Senden nefret ediyorum, Stephen Brian Campbell. Senin karın olduğum günden nefret ediyorum.. -Düşüncelerini kendine sakla Sharon, çünkü hiç ilgimi çekmiyor. Stephen kızın gözlerinin içine bakarak devam etti. Canını acıtmak istiyordu, kendisi ne hissediyorsa kızın da aynı şeyleri yaşamasını ve hissetmesini istiyordu. -Yıllar önce baban amacına ulaşamadı ama ben onun yarım bıraktığını tamamladım. Sana sahip oldum Sharon, hem de senin rızanla.O zamanlar hamile olan anneme karşılık bugün sen. Şimdi sana ne olacağı umrumda değil, defol git bu evden ..

Ben Derin Aktaş. Başarılı, herkes tarafından sevilen Avukat Derin Aktaş. Diğer günlerden farklı olmayarak işimi yapıyordum. Davalara giriyor, savunmalar hazırlıyor, müvekkillerimin hayatlarını kurtarıyordum. O gün de aynı şeyleri yapıyordum. Bu sefer ufak bir farklılık vardı. O gün ne müvekkilim sıradan bir müvekkildi... Ne de ben artık Derin Aktaş'tım... ■ ■ ■ Kapıyı kapatıp hızla sırtımı kapıya yaslad ve bir elini kapıya koyup bana yaklaştı. Kocaman açılan gözlerimle ona baktığım sırada yüzünü hızla yüzüme yaklaştırdı. Dudağımda hissettiğim sert baskıyla kocaman açılan gözlerim anında kapanmış, dudaklarım Aras'ın sert hamlelerine karşılık veriyordu. Karşılık vermem Aras'ın hoşuna gitmiş olmalı ki gerilen dudaklarından tebessüm ettiğini hissettim. İstemsizce ben de tebessüm ettim. Aras bir elini belime sarıp beni kendine çekti. Diğer eli ise ensemi kavramıştı. Bende kollarımı Aras'ın boynuna dolayıp öpücüğümüzü derinleştirdim. 22.11.2020 #1 şevk 26.11.2020 #1 hamile 02.12.2020 #1 saldırı 03.12.2020 #3 tutku 10.12.2020 #2 ayrılık

Kitabın bütün hakları bana aittir.Çalınması durumunda işlem başlatılıcaktır.

Mafya kitabı

Zengin bir ailenin kızıydı o , küçüklüğünden beri disiplinle ve özel derslerle hayatını gasp etmişlerdi. Kahkaha atmayı bilmezdi o , ya da özgürce koşmayı, onun elinden her şeyini çalmışlardı. fakat tek bir şeyi alamamışlardı o da kalbini ve içinde ki sevgiyi. peki aşkı bilmeyen leyla ilk görüşte vurulduğu o gözlerin bir nakış gibi yüreğine işleyeceğini nerden bilebilirdi ki? ama eğer o aşk geçmişin tozlu raflarını da tek tek açarsa, üstü kapanıp zorla ortadan kaldırılan nice hayatların kaderleri de işin içine karışırsa? peki bu olaylar aralarında ki sevdayı daha da kuvvetlendirirse? sadecegece'den imkansız bir aşk masalı...

- benden kaçabileceğini düşündüğüne inanamıyorum Zişan. dedi adam. Soğuktu. Buz gibiydi. Zişan nefesini tuttu ve konuştu: - sana itaat eden köpeklerinden biri değilim ben Aral Demir. Sevdiği kadını yaptığı bir çok halta rağmen yanında tutmaya çalışan bir Mafya ile onu hapise tıkmaya and içmiş bir kadının maceralı hikayesi... Hikaye kapak tasarımı için @silentdaisyy'e başvurabilirsiniz... Kapak tasarımı muhteşem olan birisi kendisi :) Ayrıca Mafyanın Esareti adlı hikayemin kapağı da kendisine aittir..

"İzem!"diye bağırdığında durdum ona döndüğümde bana bakıp sırıtırken tekrar konuşmaya başladı. "Yoksa Selen mi demeliyim? Hangisi üzerine yattığın o ceset mi yoksa asıl kendin mi?"gözlerim dolarken arkamda Eymenin varlığını unutmuş bir şekilde mırıldanmaya başladım. "Neden yapıyorsun bunu?"gözlerimden yaşlar damlarken tekrar mırıldandım. "Kalpsizsin sen senin kalbin yanmış geriye sadece dökülen külleri kalmış."kısık bir kahkaha attığında omuz silkti sertleşen yüz hatlarıyla ciddi bir halde konuşmaya başladı. "Hepimizin yüreğinde birer kül olmuş kalp var Selen hepimiz kötüyüz burada üç kişiyiz ama içimizde bir tane bile iyi yok!"bana doğru tek adım attığında acımasızca mırıldandı. "Sen anne olmayı da o çocuğu da hiç hak etmemiştin zaten! Şimdi cidden gidebileceğini mi sanıyorsun avucumdasın Selen!"ona öfkeli gözlerle baktığımda arkama kısa bir bakış attım Eymen bana elini uzattığında onun elini tutmuştum tekrar Anıla döndüğümde duruşumu dikleştirdim. "Bak bakalım gidebiliyor muymuşum gidemiyor muymuşum!"Eymene döndüm birlikte el ele oradan uzaklaşırken kulağıma bir bebeğin neşeli sesleri takıldı sonra bebeksi sesiyle kulaklarımı dolduran tek bir kelime durmama yetmişti. "Anne!" *** Tüm hakları saklıdır.