Güneş'in yeni okuluna başlamasıyla başlayan ATEŞ-GÜNEŞ aşkı gün geçtikçe ilerliyor. Birbirlerine olan bağları başlarına iyi şeylerde kötü şeylerde getirecek. *Güneş doğunca ateşin hükmü kalır mı?

Herşey yeni okula başlamamla başlamişdi iyikide o okula gitmişdim ben ilk aşkimi orada bulmuşdum.

Gözlerinizi kapatıp kendinizi yeni okulunuzda ilk gününüz olduğunu düşünün ve gelir gelmez kendinizi hiç tanımadığınız birinin kavgasına ortak olup ve artık onlardan biri oldugunuzu hayal edin. Çünkü siz bu hikayenin zaten bir parçasısınız. ●KİTAP'IMI BENİM İZNİM OLMADAN HİÇ BİR ŞEKİLDE KONU EDİNİP KULANMAYINIZ.

"Çok konuşuyorsun, güzellik. Bir daha sana soru sormamalıyım."dedi ağzımdan elini çekerken. "Bir daha benimle muhattap olamamalısın."dedim. "O biraz zor. Hatta çok zor." "Nedenmiş o?" "Çünkü sen çok hoşuma gittin ve ben bu yüzden seninle hep konuşacağım." "Ama sen benim hiç hoşuma gitmedin ve ben bu yüzden seninle hiç konuşmayacağım." "Büyük konuşma." "Göreceğiz." "Göreceksin." Hikayem #2 (08.08.2020) Hikayem #1 (15.08.2020) Oku #2 (26.11.2020) Oku #1 (28.11.2020) Yol #1 (06.12.2020) Olay #2 (28.12.2020) Olay #1 (04.03.2021) kanka #1 (16.02.2022)

Ahu, Rüzgar,Asi,Mert, Emir,Burcu,Bulut,Mavi ve Toprak karakterlerimizin ilk başta kavga ile tanışsa da sonrasında hepsinin içini büyük bir aşk doğuyor.

Adım talya. Annem ve babam bir ay önce trafik kazası geçirdi. Ben de teyzemin yanında kalıyorum. Aslında fakir değilim babamlar öldüğünde bütün mirası bana kaldı. Aşık olmaktan nefret ediyorum nefret değildi bu korkuyordum hayır denmesinden bu yüzdendi korkum. Ama canımın içi yanımdayken bana birşey olmazdı.

(Kitap askıdadır!!) Olur ya bazen gitmek isteriz. Uzaklara...Herkes'den,her şey'den uzaklara... Bize ait bir şey'in olmadığını hissederiz. Kendimizden bile kaçarız. Belkide tükenmişizdir, tüketmişlerdir... Bu hikaye'nin sonunu merak edip duruyoruz. Bitmeyen bir roman gibi kahramanlar hep değişir. Ve hepside biz'den bir parça çalıyor aslında. Bunlar yaşananlar işte; hep eksik bırakır bir şeyleri... Kimden kaçıyoruz ki?.. Yürüdüğümüz kaldırımlar, sokaklarımız da oynayan tanıdık yüzlü çocuklar hafiften ferahlatsada içimizi, o büyük eksiklik hep sahneyi bozuyor işte... Dar gelir, kaldıramaz oluruz. O koca yükü bizi bizde hapseden bir zindan oluyoruz. Hergün bir parça daha kopuyor, iyice tükenmiş, iyice bitmişiz... Yine gidemiyoruz, kaçamıyoruz, terkedemiyoruz...Sokaklarımızı, caddelerimizi, şehirlerimizi, insanlarımızı... Ve asıl sorun şu ki; Kendimiz'den kaçmayı beceremiyoruz... ¤¤¤ Tesadüflere inanırmısınız?.. Yada kader'e?.. Sizce de kader'in bir parçasıda tesadüfmüdür?.. Hemen oku, ve bu soruların cevaplarını seninle birlikte bulalım... (Kitap Yarıda kalmıştır. Ne zaman devam edileceği belli değildir.) (Kitap askıdadır)

Gecenin daha koyu olamayacağı kanıtlanamaz bir gerçek olan o gün , artık bu istemediğim hayatı devam ettirecemeyeceğimi biliyordum. Aklıma nerden estiyse evden kaçmaya karar verdim adını bile bilmediğim yüzlerce sokaktan geçtiğimi hatırlıyorum sonlarda geçtiğim bir sokağın en ücra köşesinde ki tabela dikkatimi çekti 1111 no'lu aydın sokak yazıyordu içime bir ürperti dolduğu anda etrafıma baktım saf saf sokağın aşağısında aklı olan birinin ardına bile bakmayıp kaçacağı türden bir mekan vardı pek tekin olmadığı tüm hatlarından belliydi zannedersem kötü işlerin döndüğü bir yerdi o an sabahtan beri saçmaladığımı eve geri dönmemi söyleyen iç sesimi duydum ^yokk kızım bak burda böyle fakirlere falan yardım yapılıyor kızım saf mısın sen ??? bu manyak bi şekilde zifiri olan sokakta ne halt döncek tabi ki kötü bişeyler dönüyor ama sana ne bundan bırak dönsün her şeye karışmak zorunda mısın ^ zorundamıyım bilmiyorum ama yapımda meraklı ve araştırmacı bir kız yattığını biliyordum bu ünüversitede seçtiğim bir bölümden bile bariz bir şekilde anlaşılıyordu diger tarafıma başımı çevirdigimde dört beş tane içinde ateş yanıp küllenmiş olduğunu anladığım çöp tenekeleri duruyordu . . . . . . . . **VE BELKİDE ÇOK SONRA ŞAHİT OLACAKTIM Kİ AYDIN SANDIĞIM BİR SOKAK BENIM TÜM HAYATIMA KARANLIK OLACAKTI **

"Tüm gökyüzünü gözlerine taşımışsın. O maviliği bazen kara bulutlar örtmüş, bazen sağanak almış; hiç utanmadan akmış gözlerinden bir bir..." "Sana herkes kıymış ama sen kimseye kıyamamışsın. Nefret edenlere inat hep daha çok sevmişsin. Her yürümeye çalıştığında düşmüşsün. Sana çelme takanlar düştüğünde de, onlara el uzatan yine sen olmuşsun." "Sen, senden nefret eden bu koca gökyüzünü, hiç gocunmadan gözlerine sığdırmışsın. Yağmurun en ufak bir damlası bile kimseye değmesin diye hem de..." Gelecekten şimdiye uzanan ince bir ip... Bir gece, gördüğü bir grup adamın hayatını değiştireceğini bilemeyen bir kadın. Zamanın acı gerçeği karşısında imkansızı oldurmaya çalışan bir adam. Kapı aralandı, gelecek göründü... İki farklı zaman, iki farklı insan. Ve bundan doğan bir aşk. Zamana karşı verilen bir mücadelede kazanan kim olur? Zaman mı yoksa aşk mı? Burası, zamanın hiç görmediğiniz yüzü. Akrep ve yelkovanın, dakika ve saatin çok ötesinde... Burada, zaman hakkında bildiklerinizi unutun. Buradasınız. Zamanın durduğu o noktada.

Yaz kampının , çikolata serüveni ❤️❤️