Her şey beden hocasından kaçarken onun dolabına saklanmamla başlamıştı. Ya da ben öyle sanıyordum. 🏀 Kapıya en uzak olan dolaba doğru koşmaya başladım. Dolabı açtığım gibi kendimi içine attım. Kapının gıcırtısını duyduğum gibi nefesimi tuttum. Allahım ben bu hallere düşecek kız mıydım yarabbim. Tek ses hocanın ve Defne'nin ayak sesiyken bir çift ayak sesi daha eklendi. Ve o ayaklara sahip bireyin ayak sesleri gittikçe yaklaşıyordu. Sesler olduğum dolabın önüne gelince durdu ve kucağıma küçük bir ışık süzmesi düştü. O küçük süzme büyüdü , büyüdü sonra tekrar karanlığa büründü. Yavaşça kafamı kaldırdım. İlk başta gözümün önüne beyaz bir havlu ilişti sonrasında adonis kası, baklavalar, ince bir boyun, dolgun dudaklar, hokka bir burun, çok hafif çekik bitter çikolata gözler ve çatılmış kaşlar. Acunun bir sözü vardır yiğidim bilir misin? Hoay maşşşşallah

"Soysuz köpek! Ne yaptın lan sen? Türk askerini vurmaya utanmıyor musun? Ölmek için yalvaracaksın." diyerek saçımdan sürüklemeye başladı. Bir yandan omzumun acısı bir yandan saçımdan sürüklenmenin hırsı ile çevik bir hamle ile kolunu ters çevirip büktüm. Dizime sert bir tekme atınca bu meymenetsizi serbest bırakmak zorunda kaldım. "Asıl sana ne oluyor? Sen kimsin ki beni böyle çirkin bir şey ile itham ediyorsun? O yerde yatan leş-" dememle omzuma yumruğunu geçirdi. Yere tamamen yapışmamak için avuçlarımı bastırdım. Avucumun içi kötü zedelenmişti. Koparılan saçlarım, içinde mermi olan omzum ve çürümüş dizlerimle mükemmeldim. O sırada künyemin yere düştüğünü gördüm. Adam eline alıp sesli bir şekilde seslendi. "Hazan Karahan, Ankara." # 2 - yavuz 13/07/24 # 2 - hazan 14/06/24 # 2 - güney 03/07/24 # 1 - barçın 21/06/24 # 1 - batın 21/06/24 # 2 - çiğdem 10/07/24 # 1 - alptekin 22/06/24 # 1 - noyan 13/07/24

|#thewattys2022 Kazananı| Geçmişimde sana ne yaptım, inan bilmiyorum. Ben Yağmur Aksu. Bir sabah çığlık sesleriyle uyanan, normallikten uzaklaşan, masum olduğunu düşünen genç kız. Hatalar yapmıştım, cezasını çekiyordum. Amfiye girdiğimde gözlerim hemen garip çocuğu aradı; ve bulmanın verdiği rahatlamayla derin nefes verdim. Ortalarda bir yerde oturuyor, siyah kulaklığı kulağında gözlerini yummuş bekliyordu öylece. Siyah saçlarının alınına düşüşü ona ayrı bir hava katarken bir anda bana bakması bedenimin ayazda kalmış gibi tir tir titremesine sebep oldu. Gözlerimi üzerinden çekip boş bir yere oturdum. Huzursuz hissediyordum ve bakışlarım istemsizce ona kayıyordu.

İnsan korkularını saklayıp kimsenin görmesine izin vermeyince mi daha cesur olurdu yoksa onları saklamadan,onlarla yaşamayı öğrendiğine mi? Bunun cevabını bilmiyordum ama korkularımla yüzleşemediğimin de farkındaydım. Ben korkularından her zaman kaçan,onlardan olabileceğim en uzak noktaya saklanmak için uğraşan o kızdım. Ve benim en büyük korkum Mizra Devrim Sertkaya'ydı.

(Olumsuz ögeler, şiddet ve +18 içermektedir!) Alena Korel, çocukluğundan bu yana sevgisizlikle ve de yaralarıyla büyümüş bir genç kızdır. Bir gün üvey kardeşi yüzünden okuldan atıldığında, bitti dediği yerden hayat, onun için yeniden başlayacaktır. Ta ki, hayatının aşkı Meriç Balamir, Ondan hayatının yalanını saklayana dek. Ama sırların da bir huyu vardı. Bir gün Mutlaka Açığa çıkarlardı. Çıktıklarında ise ne bir çiçek Ne de İzvinya, Sağ kalmazdı. - "Şşt, hayır ağlama." Sesi kendinden emindi. "İnciler, incitilmez." - yetişkin içerik, küfür ve şiddet unsurları barındırır. çalınması veya kopyalanması hâlinde, her türlü hukuki süreç başlatılacaktır. - İzvinya ismiyle yazılan ilk ve tek hikayedir. Bu kitap, üç kitaplık bir seridir ve İLK KİTABI TAMAMLANMIŞTIR. Üç kitap da bu çatı altında yayımlanacaktır. Keyifli okumalar. daha fazlası için, Instagram: izvinyaserisi & ghiratopcu 15.11.2019🖇️

tamamlandı. avuç içlerin kan, intiharın yamuk, lavinia./23

Bir sosyopatı iyileştirebilir misin doktor, yoksa o sosyopat seni de mi delirtir? • Gülce Ayoğlu - Barbaros Demirkan • 🔱 🔱 🔱 Acı içindeki sesiyle ellerini makinenin yanına vururken transa girmiş gibi "İstemiyorum, istemiyorum, istemiyorum. Çıkar beni! Çıkar!" diye bağırıyordu. Refleksle yumruk yaptığı ellerini tutup kendine zarar vermesini engellerken çıkması için hafifçe aşağı doğru kaymasına yardım ettim. "Barbaros! Barbaros sakin ol, iyisin. Çıkardık seni bak. Hadi bana bak." Hala beni fark etmemiş deli gibi titrerken alnından terler damlıyordu. "İstemiyorum, istemiyorum. Çıkar." diye sayıklamaya devam ederken ne yapacağımı bilemedim. Onun için hem endişelenip hem korkarken yanında olduğumu belli etmek için hafifçe elimin altındaki elini okşadım. Temasım biraz işe yaramış olacak ki varlığımı daha fazla belli edebilmek için biraz tedirginlikle de olsa ellerimi hafifçe sırtına doğru kaydırıp ona sarıldım. Kulağına doğru sakinleştirici olduğunu düşündüğüm bir sesle "Sakin ol Barbaros. İyisin, iyisin. Bak ben buradayım, çıkardık seni." Kollarımın arasında deli gibi titrerken sırtını yavaşça sıvazlıyordum. Sürekli tekrar eden telkinlerimle yavaş yavaş kendine gelirken bu kadar umursamaz ve güçlü duran dağ gibi adamı ne bu hale getirmişti, benim için yeni bir soru daha zihnimde yer ediyordu. 🔱 🔱 🔱 Cover by: MedGraphic (_moonnlightt_) Başlangıç Tarihi : 26 Ağustos 2020 #Sevgi'de 2. (05.04.2021) #Gizem'de 1. (02.01.2021) #Aksiyon'da 1. (31.12.2020) #Genel Kurgu'da 1. (17.12.2020) #Romantizm'de 3. (23.12.2020)

Eliyle boynuma dokundu. "Bu gece benimsin" dedi fısıltıyla.Ondan tiksiniyordum.İğreniyordum.Suratımı buruşturdum. Hafif bir şekilde kafasını eğip boynuma baktı. "Sana da ailene de inanılmaz acılar tattıracağım,Neslihan Aydın" dedi kısık çıkan ses tonuyla.Benimle evlenmişti.Ben istemediğim halde beni tehdit ederek benimle evlenmişti.Onun soyadını taşıyordum ve ben Aydın soyadını taşıyan herkesten nefret ederdim. "Bana sahip olarak mı?" dedim iğrenir bir tonda. "Evet" dedi gülümseyerek. "Acıdan kıvranacaksın bu gece" Derin bir nefes verdim.Elimde sıkı sıkı tuttuğum çakının bıçak kısmını açtım. "Bu gece..." dedim fısıltıyla.Tüm nefretimle bıçağı karşımdaki iğrenç herifin karnına sapladım.Durdu. "Kimin acıdan kıvranacağı belli olmaz,Berk Aydın" Acılı bir nefes verdi ve bakışlarını karnına çevirdi. "Sen..." dedi afallamayla. "Sen ne yaptın?" "Neslihan Acar masum bir kızdı.Aydın soyadını alan herkes katil" dedim tiksintiyle. "Bugün Aydın soyadını aldım ve bugün ilk cinayetimi işliyorum" Geriye doğru sendeledi.Hafif bir şekilde gülümsedi. "Dua et başarılı olasın" dedi gözlerimin içine bakarak. "Çünkü,yaşarsam,felaketin olurum" "Sen zaten benim felaketimsin" dedim öfkeyle. "Şimdi felaket olma sırası bende,Berk Aydın" ~~~~~~ • 10 Haziran 2025- gençkızedebiyatı #2

Pars, Atlas'ın önce ilk aşkı, sonra oyun arkadaşı oldu. Oynadıkları oyunun ipleri ayaklarına dolandı. Biri kaldı diğeri kaçtı. Çok zaman sonra kapı yeniden çaldı, postacı kapıya bir kaset bıraktı. Kasette Atlas'ın abisinin, Aras'ın katilinin sesi vardı. Atlas duyduğu sesin, Pars'ın peşine düştü. 🩸 "Pars..." dedim. "Seni öldüreceğim." "Lütfen..." dedi, gözlerini gözlerimden çekmeden. "Atlas, lütfen öldür beni."

Mesafeler aşka engel midir? Tek bir mesajla tüm hayatınız değişebilir mi? Hayatınız altüst mü olur yoksa, bir lunaparka mı döner? *** O an gelen ani hisle kendime hakim olamadım, Twitter'a girdim. Ana sayfaya göz bile atmadan arama kısmına "Bulut ama parçalı" yazıp arattım. Tweetlerini okumaya başladım. En son "Yağmurlar yağmazsa temizlenebilir miyiz, kirlerimizden?" diye bir tweet atmış. *** Bu kitap benim üçüncü kitabım. Umarım okuduğunuzda aklınızda yer edinecektir. Size bir şeyler katar ve hayatınızı bir nebzede olsa güzelleştirebilirsem... Ne mutlu bana. Sizden kilometrelerce uzaklıkta olan birini sevebilir miydiniz? Hele ki bu kilometreler bilinmezken. Peki nasıl yapardınız, nasıl güvenirdiniz, o telefonun başında saatlerce nasıl beklerdiniz? Bir dışarı çıkıyorum lafıyla içiniz, içinizi yemez miydi? "Bu, Titanic'in bir deniz yıldızı için batma hikayesi..."