Genç kız, umutlarının ortasında ki küçük yangını söndürüp, daha da alevli bir yangın başlatacak olan adama ilk adımını atmıştı o karanlık sokakta. O, içinde ki ateşi söndürmeye çalışan küçük bir kızken, tam cehennemin ortasına düştüğünü henüz bilmiyordu. Genç kızın düştüğü bu cehennem sıcak değil, aksine buz gibiydi...
Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım...
Yankı, kendisine kin dolu bakışlarla bakan arkadaşına ve bir de yerde kanlar içinde yatan küçük kıza baktı. Yere düşen arkadaşının bastonunu uzanıp alırken yavaşça ayağa kalkmıştı. Sarsak adımlarla küçük kıza doğru ilerlerken fazla soluduğu duman onu bilincinden etmiş ve öylece yere yığılmıştı. O kaza, bir çok kişinin...